Διάλεξη “Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος” – Εκδήλωση Γραφείου Τύπου (Βαρσοβία, 5/3/2012)

Διάλεξη του αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (Θεσσαλονίκη), Νίκου Μαραντζίδη, με θέμα «Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος – Εσωτερικές και διεθνείς διαστάσεις», πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Η διάλεξη διοργανώθηκε από το Γραφείο Τύπου, σε συνεργασία με το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας.
Ο καθηγητής παρουσίασε το ιστορικό πλαίσιο και τα σημαντικότερα γεγονότα του εμφυλίου, προκειμένου να αναδείξει το πολύπλοκο πλέγμα σχέσεων που συνέδεε την Ελλάδα της περιόδου του εμφυλίου με ξένες χώρες.
Επικεντρώθηκε στον ρόλο χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και την υποστήριξη των κομμουνιστών ανταρτών από το Ανατολικό μπλόκ, δίνοντας έμφαση στην βοήθεια της Πολωνίας προς τους έλληνες κομμουνιστές, η οποία περιελάμβανε την υποδοχή και περίθαλψη προσφύγων ανταρτών και παιδιών, την ίδρυση μυστικού στρατιωτικού νοσοκομείου στη Βαλτική, αποστολές τροφίμων, ιατροφαρμακευτικού υλικού κ.ά..
Αναφέρθηκε, επίσης, στις διάφορες περιόδους μνήμης του εμφυλίου στην Ελλάδα και στην θεματολογία του εμφυλίου στην ελληνική λογοτεχνία.
Την διάλεξη, στην οποία παρέστησαν ο πρέσβης Γαβριήλ Κοπτσίδης και πολλά μέλη της Ελληνικής Πρεσβείας, παρακολούθησαν οι φοιτητές και οι διδάσκοντες του Τμήματος Ελληνικών Σπουδών, καθηγητές του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας, ομογενείς και άλλοι Έλληνες της Βαρσοβίας.
Ο καθ. Ν. Μαραντζίδης συνεργάζεται στενά, τα τελευταία χρόνια, με το Γραφείο Τύπου, το οποίο παρέχει διευκολύνσεις στη  έρευνά του για την βοήθεια της Πολωνίας προς τους έλληνες πρόσφυγες του εμφυλίου.

Lecture by professor Nikos Marantzidis about the Greek Civil War (Warsaw, 5/3/2012)

A lecture titled “The Greek Civil War – Internal and international dimensions” was held at the University of Warsaw by the professor of the University of Macedonia (Thessaloniki), Nikos Marantzidis, on the 5th of March 2012. The lecture was organized by the Greek Press and Communication Office in Warsaw, in conjunction with the Department of Greek Studies of the University of Warsaw.
The professor presented the historical context and the main events of the Civil War, aiming to demonstrate the complicate relations of Greece with foreign countries during the Civil War. He focused on the role of various Eastern European countries and their support to the Greek communist partisans, emphasizing Poland`s aid towards the Greek communists, which concentrated on the reception and care of refugees (partisans and children), the creation of a secret military hospital in the Baltic Sea, food provisions, medical equipment etc.. There were, also, references to the different periods of collective memory regarding the Civil War in Greece and to issues related to the Civil War in Greek literature.
The lecture was attended by the Greek Ambassador Gabriel Coptsidis and several members of the Greek Embassy, students and professors of the Department of Greek Studies, professors of the University of Warsaw, along with members of the general public, among which were Greeks, expatriates and residents of Warsaw.
Professor Marantzidis works closely with the Press Office during the last years, in his research about Poland`s aid towards the Greek refugees of the Civil War.

Advertisement

“Kali Patrida” Greek Communities of Political Refugees in Eastern Europe

By the end of the Greek Civil War (1946-49), Greece was in a tragic state. The human loss and physical destruction incurred in this conflict was added to the suffering and damage already accumulated during World War II and the occupation. One of the most dramatic consequences of the Civil War was the odyssey of thousands of Greek men, women and children who settled in Eastern Europe and the USSR – mainly in Tashkent, Uzbekistan.
The Hellenic Parliament Foundation for Parliamentarianism and Democracy is hosting until December 31, 2011, an exhibition titled Kali Patrida… Greek Communities of political refugees in Eastern Europe.
The exhibition draws on material (printed and audiovisual) from many sources, both from Greece and abroad in order to shed light on particular themes in the lives of political refugees: their establishment in the host countries (East Germany, Bulgaria, Romania, Czechoslovakia, Hungary, Poland and Uzbekistan); their children’s education, their communities, their efforts to preserve their distinctive cultural heritage as well as their repatriation.
“Kali patrida” meaning “Happy Homecoming,” is actually a wish political refugees shared, expressing their nostalgia for their homeland.
ERT Archive: Documentary: Second Homeland – Episode: Stepmother Homeland & Michalis Gkanas: The history of my times [VIDEO]; TVXS: Writer Alki Zei talks about the Civil War [VIDEO]
ODYSSEY Magazine about Greece and the Greek Diaspora: Features-Our Town Beloiannisz in Hungary
(GREEK NEWS AGENDA)

 

Συνέδριο Εθνικής Τράπεζας Πολωνίας (Βαρσοβία, 21-22/10/2011) – Συμμετοχή της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου

Η Εθνική Τράπεζα Πολωνίας, στις 21 και 22 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της Πολωνικής Προεδρίας της ΕΕ, διοργάνωσε συνέδριο με θέμα «Προς μια περισσότερο ολοκληρωμένη και σταθερή Ευρώπη – Προκλήσεις ενώπιον της Ευρωζώνης και της Κεντρικής, Ανατολικής και Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης».
Στο συνέδριο συμμετείχε η υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία ήταν ομιλήτρια στις 22 Οκτωβρίου στην συζήτηση panel με θέμα «Η ιστορία και οι προοπτικές της ΟΝΕ πέρα από την οικονομική διάσταση».
Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Jacek Saryusz – Wolski, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και εισηγητής ο Mario Monti, πρώην επίτροπος της ΕΕ και πρόεδρος του πανεπιστημίου Bocconi. Στη συζήτηση συμμετείχαν, επίσης, ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Princeton, Harold James, ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Ruud Lubbers, και ο πρόεδρος του “Intelligence Capital Ltd” και καθηγητής του “Caribbean Policy Research Institute”, Avinash Persaud.
Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας της υπουργού Α. Διαμαντοπούλου έχουν ως εξής:
Η υπουργός τόνισε ιδιαίτερα το έργο και τους στόχους που έχει επιτύχει κατά τους τελευταίους 18 μήνες η Ελληνική Κυβέρνηση και αναφέρθηκε αναλυτικά στους οικονομικούς δείκτες, που καταδεικνύουν την επιτευχθείσα μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Στη συνέχεια, υπογράμμισε τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, που έχουν γίνει στην Ελλάδα, όπως π.χ. στο συνταξιοδοτικό,  την τοπική αυτοδιοίκηση, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων κ.α.
Σημείωσε με έμφαση ότι σε μια δημοκρατική χώρα τέτοιου βάθους και εύρους μεταρρυθμίσεις δεν είναι εύκολες, καθώς απαιτούν χρόνο για να πεισθεί η κοινωνία για την αναγκαιότητά τους, αλλά και να προσαρμοσθεί σε αυτές. Ωστόσο, ο χρόνος, τρέχει διαφορετικά στην πολιτική από ό,τι για τις αγορές. 
Αυτό που  ευρίσκεται τώρα στο φιλοσοφικό και πολιτικό πυρήνα της ΕΕ και τις κρίσης της ευρωζώνης, υπογράμμισε, είναι ότι απαιτείται από εκλεγμένους σε εθνικό επίπεδο ηγέτες να λάβουν αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να βρουν λύσεις για ευρωπαϊκά προβλήματα, λύσεις που εν πολλοίς αφορούν άλλους λαούς.
Είναι απαραίτητο πλέον να στραφούμε προς μια πολιτικά περισσότερο ενοποιημένη Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της ανάδειξης διά εκλογής Ευρωπαϊκής ηγεσίας. 
Η υπουργός απέρριψε την ιδέα εξόδου της Ελλάδας ή και άλλων δύο ή τριών κρατών-μελών ΟΝΕ από την Ευρωζώνη, υπεραμυνόμενη της εξεύρεσης ευρωπαϊκής λύσης. Τόνισε ακόμη, ότι, με βάση εκτιμήσεις οικονομικών αναλυτών, το οικονομικό κόστος για Ευρωπαίο πολίτη αδύναμης οικονομικά χώρας από την έξοδο κράτους μέλους από την Ευρωζώνη, θα ανέλθει στα 11.500 ευρώ για το πρώτο έτος και 4.000 ευρώ για το δεύτερο. Το αντίστοιχο κόστος, για  κάθε πολίτη ισχυρής οικονομικά χώρας, θα ανέλθει στις 3.000-4.000 ευρώ για το πρώτο έτος.
Πέρα από το οικονομικό κόστος που θα επέφερε η πιθανή έξοδος ενός κράτους- μέλους από την ευρωζώνη, το πολιτικό κόστος για την ΕΕ θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο, ανέφερε η υπουργός, δεδομένου ότι η δύναμη και ο ισχυρός ρόλος, που διαδραματίζει η ΕΕ σε παγκόσμιο επίπεδο, θα μειωνόταν σε ανυπολόγιστο βαθμό και θα προκαλούσε κοινωνικό-οικονομικές εσωτερικές αναταράξεις εντός ΕΕ.
Είναι πολύ σημαντικό, ανέφερε η υπουργός, η ΕΕ να κινείται προσεκτικά βήμα-βήμα, διότι στην ουσία εν τέλει έχει να κάνει με τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Παράλληλα, στους συμμετέχοντες στο συνέδριο διατέθηκε ενημερωτικό υλικό της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης για τις μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης κατά την διετία 2010-2011 και για τα σημαντικότερα αποτελέσματά τους.

PM George Papandreou`s intervention at the plenary session of the Eastern Partnership Summit (Warsaw, 30/9/2011)

By virtue of its location, Greece is uniquely positioned as a bridge linking the Eastern and the Mediterranean dimensions of Europe’s Neighborhood Policy and has promoted the development of both since the ENP’s inception. Therefore, we are very supportive of the strengthening of the Eastern Partnership (EaP) envisaged in the new Neighborhood Policy, based on our shared principles of liberty, democracy, respect for human rights and fundamental freedoms and the rule of law.
The re-launching and re-energizing of the Eastern Partnership, and of the European Neighborhood Policy as a whole, was long overdue. It was necessary in order to better respond to serious common challenges – political, economic, geostrategic, environmental or pertaining to security and energy – but also in order to better prepare for the future.
Structural reforms, internal political tensions, gas routes, energy supply, ecological risks, economic development, illegal immigration and organized crime, are only some of the challenges we are faced with in the framework of the Eastern Neighborhood Policy. Our engagement in the Eastern Neighbourhood is also a matter of consistency and credibility for the EU. Our strategic goal is and will remain the creation of a wider area of stability and prosperity, both in the South as well as in the East. This could only be done by boosting mutually beneficial institutional cooperation and by converging on a set of common values and standards, modeled on the EU positive paradigm and experience.

PM George Papandreou at the EU Eastern Partnership Summit (Warsaw, 29-30/9/2011)

Prime Minister George Papandreou attended the EU Eastern Partnership Summit, held in Warsaw on September 29-30.
Addressing the summit, Papandreou urged his European partnersto explore ways of institutional cooperation that would help promote stability and prosperity in both the eastern and southern zones of the European Neighbourhood Policy.

Papandreou proposed that the summit establish a small number of realistic and shared short-term and long-term targets, especially in areas of heightened interest that had a tangible impact on citizens, such as mobility, visas, tourism and energy.

“We will then be able to focus on their effective implementation for our mutual benefit,” he said, adding that too ambitious a programme could become counter-productive.
Η Σύνοδος για την Ανατολική Εταιρική Σχέση πραγματοποιήθηκε στη Βαρσοβία στις 29 και 30 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της Πολωνικής Προεδρίας της ΕΕ.
Στη Σύνοδο συμμετείχαν εκπρόσωποι 33 χωρών, μεταξύ των οποίων τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ και οι έξι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και του Νοτίου Καυκάσου: Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία. Την Ευρωπαϊκή Ένωση  εκπροσώπησαν οι Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman Van Rompuy, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Jerzy Buzek, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jose Manuel Barroso και η ύπατη εκπρόσωπος για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, Catherine Ashton.
Η Ανατολική Εταιρική Σχέση (ΑΕΣ) αποτελεί ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που αφορά στη συνεργασία των προαναφερθέντων 6 χωρών της Ανατολικής Ευρώπης.
Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Στο περιθώριο του δείπνου εργασίας στις 29 Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε συνομιλίες με τους πρωθυπουργούς της Γαλλίας Francois Fillon, της Ισπανίας Jose Zapatero, της Πορτογαλίας Pedro Coelho, της Ιρλανδίας Enda Kenny, της Εσθονίας Andrus Ansip με την γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel, με τον αντιπρόεδρο της βρετανικής κυβέρνησης, Nicholas Clegg, με τους Προέδρους της Ουκρανίας Viktor Yanukovich, και της Γεωργίας Mikheil Saakashvili.
Στις 29 Σεπτεμβρίου ο πρωθυπουργός είχε, επίσης, συνάντηση με τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ilham Aliyev, με τον οποίο συζήτησε ενεργειακά και οικονομικά θέματα, καθώς και εθνικά θέματα, όπως το Κυπριακό.
Στο περιθώριο της Συνόδου στις 30 Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman Van Rompuy, με τον οποίο συζήτησε μεταξύ άλλων για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και την υλοποίηση των αποφάσεων της 21^ης Ιουλίου.
Συναντήθηκε, επίσης, με την πρωθυπουργό της Σλοβακίας Iveta Radicova. 
Τα κυριότερα σημεία της εισήγησης του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο δείπνο εργασίας των εθνικών αντιπροσωπειών έχουν ως εξής:
“Είναι γεγονός ότι φέτος η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάστηκε να εστιάσει την προσοχή της σε άλλες γειτονικές περιοχές, κυρίως στο Νότο, λόγω των ιστορικών και ευρείας εμβέλειας εξελίξεων που σημειώθηκαν εκεί.

Συνέντευξη πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο πολωνικό περιοδικό “Polityka” (13/4/2011)

To εβδομαδιαίο πολιτικο-κοινωνικό περιοδικό Polityka, με τίτλο «Οι θηρευτές και τα θύματα», δημοσιεύει συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Jacek Żakowski ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στη Βαρσοβία στις 7 Απριλίου.
Υπότιτλος της συνέντευξης: «Ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου (μιλάει) για την κρίση, τα αδύναμα κράτη και τις παντοδύναμες οικονομικές αγορές, καθώς και την Πολωνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Jacek Żakowski: Σας καλωσορίζω στη χώρα.
Γιώργος Παπανδρέου: Πάντοτε θυμάμαι τις πολωνικές μου ρίζες.
Είναι ευχάριστο.
Σήμερα με τον Bronisław Komorowski (= τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκρατίας) ανακαλύψαμε ότι είμαστε στενοί συγγενείς. Οι γιαγιάδες μας κατάγονταν από την οικογένεια των Mineyko.
Και έτσι φανερώθηκε μια άγνωστη έως τώρα ευρωπαϊκή δυναστεία.
Η δυναστεία των Mineyko.
Στην Πολωνία η οικογένεια είναι εξίσου σημαντική όπως και στην Ελλάδα. Μάλλον αναρωτιέστε τι θα έλεγε ο παππούς σας, ο Γεώργιος, τρεις φορές πρωθυπουργός, δημιουργός του Ελληνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, και ο πατέρας σας ο Ανδρέας, δύο φορές πρωθυπουργός, δημιουργός του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, σε σας, τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πρωθυπουργό, βλέποντας πως μειώνετε τις κοινωνικές παροχές και αντιμετωπίζετε τις μαζικές εργατικές διαμαρτυρίες;
Μάλλον θα έλεγαν πάνω-κάτω αυτό που λέω στον εαυτό μου: «Πρέπει να σώσεις αυτή τη χώρα!»
Από το βάρος του υπερβολικών κοινωνικών παροχών;
Οι κοινωνικές δαπάνες δεν αποτελούν την κύρια πηγή των προβλημάτων.
Αλλά τι;
Η κακή διαχείριση.
Στην πολιτική ή τον επιχειρηματικό κόσμο;
Στην πολιτική. Διότι η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα. Ήταν, όμως, πολύ αναποτελεσματικά διακυβερνώμενη. Η προηγούμενη κυβέρνηση σε πεντέμισι έτη διπλασίασε το ελληνικό δημόσιο χρέος. Και στην διάρκεια καλών οικονομικών ετών. Η παγκόσμια κρίση είχε σε αυτό το μερίδιό της. Όμως αποκάλυψε κυρίως προβλήματα: τις πελατειακές σχέσεις, την έλλειψη διαφάνειας, τις εξυπηρετήσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις, την διαφθορά, την φοροδιαφυγή από την πλευρά των προνομιούχων. Αυτά όλα δημιούργησαν ένα πολιτικό κλίμα ανομίας. Αυτό θα πρέπει να εξυγιανθεί. Πρώτα από όλα, όμως, θα πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα από την πτώχευση.
Πως;
Πρώτον, λαμβάνοντας υπ`όψιν ότι δεν μπορεί όλο το βάρος να μεταφέρεται στους πιο αδύναμους. Εάν αναμένεται να λειτουργήσει η χώρα, θα πρέπει να είναι δίκαιη. Υπάρχει, όμως, και η παγκόσμια διάσταση. Το διεθνές σύστημα διευκολύνει την λειτουργία των φορολογικών παραδείσων και την φοροδιαφυγή.
Πιστεύετε ότι είναι ένα σύμπτωμα της κρίσης της παγκοσμιοποίησης;
Εν μέρει. Ως κρίση της δημοκρατικής εξουσίας σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Κοιτάξτε προσεκτικά τις πηγές της αμερικανικής οικονομικής κρίσης το 2008. Πως σημειώθηκε; Από τη μία πλευρά, ο οικονομικός τομέας αυξανόταν για χρόνια, γινόταν ολοένα και ισχυρότερος και σταδιακά απορυθμιζόταν, ακόμη και απαρατήρητος. Μέχρις ότου άρχισε να δημιουργεί τοξικές οικονομικές αξίες. 
Μπορούσε να τα δημιουργεί διότι ήταν ανεξέλεγκτος. Και δεν ελεγχόταν διότι ήταν ιδιαίτερα ισχυρός, ώστε οι ασκούντες lobby να ελέγχουν τις δημοκρατικές Αρχές. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο η συγκεντρωμένη οικονομική εξουσία αναγκάζει την πολιτική εξουσία να δημιουργεί ευνοϊκές γι` αυτήν κανόνες. Τα μεγάλα κεφάλαια ρέουν στην ισχυρή διεθνή οικονομική τάξη. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου από την ολιγομελή τάξη είναι τεράστια. Αυτό δημιουργεί άγνωστα μέχρι πρότινος προβλήματα.
Ποια;
Μια μεμονωμένη χώρα σήμερα δυσκολεύεται πολύ να φορολογήσει αποτελεσματικά μια μεγάλη επιχείρηση, διότι τα χρήματα μπορούν να διαφύγουν γρήγορα στο εξωτερικό. Τα κράτη χάνουν έσοδα. Οι εταιρείες κερδίζουν, δεν καταβάλλουν όμως φόρους.
Πιστεύετε ότι το κράτος έχει χάσει ήδη αυτό το παιχνίδι με το διεθνές κεφάλαιο;
Ακόμη (λειτουργεί) ανεπαρκώς. Πρέπει να δημιουργήσουμε διεθνείς ρυθμίσεις.
Είναι ακόμη ρεαλιστικό αυτό;
Στην Ευρώπη συζητάμε για τη δημιουργία ενός φόρου στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές. Ο οικονομικός παράγοντας πληρώνει πολύ μικρούς φόρους σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας. Ένας φόρος της τάξης του 0,5% στις συναλλαγές θα έδινε στην Ευρώπη ένα εισόδημα της τάξης των 200 δις. ευρώ. Κανένα μεμονωμένο κράτος δεν είναι σε θέση να εισάγει έναν τέτοιο φόρο. Μπορούμε, όμως, να το κάνουμε από κοινού. Είναι μια από τις ενδεχόμενες απαντήσεις, ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης που είναι η αφαίρεση της οικονομίας από την εξουσία του εθνικού κράτους.
Η οικονομία που βρέθηκε εκτός εξουσίας των κρατών είναι ελαφρώς ρυθμιζόμενη και χαμηλά φορολογημένη. Δημιουργεί αποτελεσματικά πλούτο, αλλά τον αναδιανέμει πολύ άνισα. Μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι. Δημιουργούμε αρκετό πλούτο για να εξαλείψουμε την φτώχεια και τον αναλφαβητισμό, αλλά δεν ξέρουμε να τον χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα. Διότι η πολιτική εξουσία εξακολουθεί να είναι κλειστή σε εθνική κλίμακα, ενώ η οικονομία λειτουργεί σε παγκόσμια κλίμακα.
Είναι μια κρίση πολιτικής εξουσίας;
Οι πολίτες βλέπουν αυτή την κατάσταση και αναμένουν ότι οι πολιτικοί θα την αντιμετωπίσουν, ενώ οι πολιτικοί είναι αδύναμοι. Ενεργούν σε μια ιδιαίτερα μικρή κλίμακα. Γι` αυτό είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της Ευρώπης. Διότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αλλάξει αυτή την κατάσταση, εάν αποφάσιζε να δημιουργήσει μια διεθνή τάξη, που ευνοεί μια πιο δίκαια κατανομή του πλούτου. Έχουμε τη γνώση, την τεχνολογία, το κεφάλαιο που επιτρέπει να αποφύγουμε έναν κόσμο, όπου υπάρχει περισσότερη βία, φονταμενταλισμοί, εξτρεμισμοί, διενέξεις. Είμαι σοσιαλιστής, αλλά το λέω σε όλους όσους συνομιλώ και όλοι συμφωνούν.
Λέτε για τον εαυτό σας: είμαι σοσιαλιστής;
Διότι είμαι.
Γνωρίζω ότι εάν κάποιος αναφέρει για εσας “αυτός είναι σοσιαλιστής”, στα μάτια πολλών ανθρώπων η δύναμη των επιχειρημάτων σας θα μειωθεί κατά το ήμισυ.
Εδώ κάνουμε λόγο για αξίες. Τι χρειαζόμαστε; Περισσότερη δημοκρατία, συμμετοχή, ισότητα, κοινωνική συνοχή και παύση του πολέμου των ανθρώπων κατά του περιβάλλοντος. Είμαι σοσιαλιστής, αλλά δεν συνδέομαι με κανένα σοσιαλιστικό δόγμα. Δεν πιστεύω ότι η αγορά θα λύσει όλα τα προβλήματα. Αλλά δεν πιστεύω και ότι το κράτος μπορεί να τα λύσει όλα. Το κράτος και η αγορά μπορούν να εξυπηρετούν τους ανθρώπους, εάν λειτουργούν από κοινού. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι τα κράτη κυριαρχήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις δυνάμεις της αγοράς. Από εκεί [πηγάζουν] τα προβλήματα της Ελλάδας.
Η πλειοψηφία των πολιτικών και των σχολιαστών θα συμφωνούσε μαζί σας ότι η κρίση μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη για κάποια νέα τάξη. Πέρασαν, όμως, δύο χρόνια από τότε που ξέσπασε η κρίση και ελάχιστα καταφέραμε να κάνουμε.
Πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε μια νέα κρίση, ώστε να αλλάξει κάτι ή αυτές οι αλλαγές απαιτούν χρόνο και οδεύουν προς την σωστή κατεύθυνση;
Μάλλον και το ένα και το άλλο. Η κρίση του 2008 ήταν μια “καμπάνα συναγερμού” που υπενθυμίζει ότι στην οικονομία χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια, έλεγχο, αξιοπιστία. Οι πρώτες αντιδράσεις ήταν σωστές. Οι κυβερνήσεις τόνωναν την οικονομία και έκαναν ότι μπορούσαν ώστε η ύφεση να μην είναι ιδιαίτερα βαθιά. Αυτό έφερε αποτέλεσμα. Και δημιούργησαν την εντύπωση ότι η κρίση έχει παρέλθει.
Και δεν έχει (παρέλθει);
Ίσως προς στιγμήν. Εάν δεν δημιουργήσουμε νέα, υπερεθνικά πρότυπα ενέργειας και επιτήρησης, θα βυθιστούμε σε μια νέα κρίση. Διότι οι πηγές της παρούσας κρίσης στην πλειοψηφία τους δεν εξαφανίστηκαν. Οι κυβερνήσεις περιόρισαν μόνο τις συνέπειες της. Και μάλιστα με γιγαντιαίο αντίτιμο.
Όταν συνομιλείτε με τον πρωθυπουργό Tusk, τον Πρόεδρο Obama, τον πρωθυπουργό Zapatero ή την καγκελάριο Merkel, πώς δέχονται αυτές τις απόψεις;
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε κυρίως ηγέτες των χωρών μας. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για το κράτος του. Κυρίως αυτό μας απασχολεί. Αλλά οι ηγέτες των μικρών χωρών, και τώρα ήδη και των μεσαίων, όπως η Πολωνία, συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν μόνοι τους. Το θέμα είναι ότι μερικές από τις ισχυρότερες χώρες ελπίζουν ακόμη ότι θα τα καταφέρουν. Αν και ο Πρόεδρος Obama κατανοεί την ανάγκη νέων παγκόσμιων λύσεων.

Επίσκεψη πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στη Βαρσοβία (7/4/2011)

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πραγματοποίησε σήμερα επίσκεψη  στη Βαρσοβία, όπου συναντήθηκε με τον πολωνό πρωθυπουργό Donald Tusk και τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκρατίας, Bronislaw Komorowski.
Μετά την συνάντησή τους, οι δύο πρωθυπουργοί έδωσαν κοινή συνέντευξη τύπου, στην διάρκεια της οποίας προέβησαν στις ακόλουθες δηλώσεις:
D. TUSK: Ο πρωθυπουργός είναι στο σπίτι του. Η καταγωγή του πρωθυπουργού είναι από την Πολωνία και αυτό δεν το ξέρουν ακόμη όλοι, ότι ένας από τους παππούδες του κ. πρωθυπουργού είναι Πολωνός. Και χαίρομαι, διότι ο κ. πρωθυπουργός θυμάται την καταγωγή του και γι’ αυτόν τον λόγο, αυτή η επίσκεψη είναι πιο ζεστή και στην καλύτερη εποχή.
Συζητήσαμε με τον κ. πρωθυπουργό για την κατάσταση. Και είναι πάρα πολύ σημαντικές οι συμφωνίες που κάναμε, για μια ίση αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών πολιτικών, της νότιας πολιτικής και της ανατολικής.
Η Πολωνική Προεδρία θα έχει ως ορόσημο αυτά τα δύο γεγονότα. Και χαίρομαι πάρα πολύ, που έχω λάβει από τον πρωθυπουργό μια ειλικρινή στήριξη, τόσο για τα προβλήματα που αφορούν στη Μεσόγειο Θάλασσα και στη διένεξη στη Βόρεια Αφρική, όσο και για την Ανατολική Εταιρική Σχέση.
Και οι δύο χώρες μας, χάρη στη γεωγραφική τους θέση και στις αμοιβαίες και άριστες σχέσεις, αναπτύσσουν αυτές τις δύο διαστάσεις και αντιμετωπίζουν τις δύο προκλήσεις.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που έχουμε κοινά σημεία και στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μας συνεργασίας, ως προς τις ενέργειες που αναλαμβάνουμε για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Οι χώρες μας, έχουν θιχτεί σε διαφορετικό επίπεδο από την οικονομική κρίση. Αναζητούμε από κοινού λύσεις και μπορούμε να αλληλοστηριζόμαστε και να υπολογίζουμε στη βοήθεια της μιας χώρας προς την άλλη.
Ακριβώς την ίδια τακτική θα ακολουθήσουμε και κατά τη διάρκεια της Πολωνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Πολωνία και η Ελλάδα τάσσονται υπέρ μίας τέτοιας εσωτερικής πολιτικής στον ευρωπαϊκό χώρο, όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί μόνο μία κοινή διατύπωση, αλλά θα έχουμε και μία κοινή στήριξη όσον αφορά την πολιτική συνοχής, καθώς συμφωνούμε αμφότεροι να διατηρηθεί η πολιτική σύγκλιση σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα, διότι είναι προς το συμφέρον όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με κάθε βεβαιότητα, μπορούμε να αναθέσουμε αυτόν τον ρόλο στον πρωθυπουργό και να συνεργαστούμε, στο πλαίσιο ενός δημοσιονομικού συντονισμού. Είναι προσωπική η συμβολή του έλληνα πρωθυπουργού και η συνεργασία μας αναπτύσσεται μέσα σε ένα άριστο και εγκάρδιο κλίμα. Γι’ αυτό, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω θερμά.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όπως είπε και ο πρωθυπουργός, έχω συγγενικούς δεσμούς με την Πολωνία, καθώς ο προπάππος μου καταγόταν από την περιοχή του Bialystok. Ήταν πατριώτης και επαναστάτης Πολωνός, που έφυγε πρόσφυγας στην Ελλάδα και πάλεψε και εκεί, για την απελευθέρωση της Ηπείρου τότε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, συνεχίζοντας την επαναστατική του δραστηριότητα.
 Μάλιστα, συνέβαλε και στην ανακάλυψη του αρχαιολογικού χώρου της Δωδώνης κι έτσι έγινε και πολύ ένθερμος πατριώτης Έλληνας, κάνοντας την Ελλάδα δεύτερή του πατρίδα. Αισθάνομαι λοιπόν ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση για τις ρίζες που έχω εδώ, στην Πολωνία, και είμαι περήφανος γι’ αυτές.
Πράγματι, είχαμε μια πολύ καλή συζήτηση με τον Donald και ανταλλάξαμε σκέψεις για διάφορα θέματα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Πολωνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δεύτερο εξάμηνο του 2011.
Θέλω να τονίσω πως είμαι σίγουρος ότι η Πολωνία θα ασκήσει με τον καλύτερο τρόπο την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ευχηθώ σε εσένα, Donald, καλή επιτυχία.
Μιλήσαμε για τα θέματα που αφορούν στην Πολωνική Προεδρία και πιστεύω ότι έχουμε κοινές κατευθύνσεις, καθώς συμφωνούμε με τις προτεραιότητες που θέτει η Πολωνική Προεδρία, για θέματα όπως οι δημοσιονομικές προοπτικές και η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Νομίζω ότι έχουμε κοινή προσέγγιση και σε διμερές επίπεδο ως προς αυτές τις θέσεις μας, Ελλάδας και Πολωνίας, όπως βεβαίως και στα θέματα της πολιτικής γειτονίας και των μεταναστών.
Πράγματι, η Ευρώπη, ο κόσμος μας, αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, από τη Λιβύη μέχρι και την κρίση της Ευρωζώνης. Και αυτό δείχνει την ανάγκη, αλλά και τις δυνατότητες που έχει η Ευρώπη, να δουλεύει συλλογικά για να αντιμετωπίσει μεγάλα θέματα που, από μόνοι μας, ως χώρες, δεν θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε, είτε είναι η οικονομική κρίση, είτε είναι οι αλλαγές που γίνονται στην περιοχή μας, στις γειτονιές μας, είτε είναι η κλιματική κρίση. Όλα αυτά είναι θέματα που ξεπερνούν τη δυνατότητα μίας και μόνο χώρας, να τα αντιμετωπίσει.
Σε ό,τι αφορά στην οικονομική κρίση κι επειδή έχουμε εξελίξεις και στην Πορτογαλία, θέλω να επαναλάβω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποφασίσει να προστατεύσει το ευρώ με κάθε τρόπο. Γι‘ αυτό, έχει δημιουργήσει και το μηχανισμό στήριξης, που σήμερα στηρίζει την Ελλάδα και την Ιρλανδία και θέλει να αποτρέψει και αποτρέπει κάθε φημολογία για επερχόμενες χρεοκοπίες.
Η Ελλάδα είναι προσηλωμένη – κι έχει ήδη τα πρώτα θετικά αποτελέσματα – στο πρόγραμμά της, βλέποντας την προοπτική για μια σοβαρή αναπτυξιακή πορεία. Δεν παρασυρόμαστε από τις σειρήνες της καταστροφής, που ακούμε κατά καιρούς. Και βεβαίως, υπάρχει η σημαντική αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ αυτόν τον τομέα.
Επίσης, συζητήσαμε τα θέματα που αφορούν στον αραβικό κόσμο, στη Βόρεια Αφρική, καθώς και την ανάγκη να συμβάλουμε σε μια ολοκληρωμένη και συντονισμένη ευρωπαϊκή πολιτική, ώστε να βοηθήσουμε τις χώρες που βαδίζουν σε μια πορεία εκδημοκρατισμού, αλλά και να ενδυναμώσουμε την ασφάλεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ανάγκη μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής είναι ένα βασικό θέμα, το οποίο έρχεται και επανέρχεται στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια σαφής πρόκληση της εποχής, όπου χρειάζεται ο συντονισμένος, ισόρροπος και δίκαιος τρόπος αντιμετώπισης του θέματος, εφαρμόζοντας τις αρχές του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες.
Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε, επίσης, και θα συνεχίσουμε τη συζήτηση, για τις εξελίξεις στη Λιβύη. Η Ελλάδα είναι γείτονας της Λιβύης, βρίσκεται πολύ κοντά της, καθώς η Λιβύη είναι απέναντι από την Κρήτη, και οι εξελίξεις αυτές τονίζουν και τον ρόλο των χωρών που βρίσκονται στην περιοχή.
Η Ελλάδα έχει και είχε πάντα στενές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω και για τις δικές μας πρωτοβουλίες, για τις σκέψεις μας για διπλωματικές και πολιτικές πρωτοβουλίες, ώστε να λυθεί η κρίση στη Λιβύη και να προχωρήσουμε πραγματικά στη μετάβαση σε μια δημοκρατική Λιβύη.
Πολύ σωστά είπε ο Donald, ο πρωθυπουργός, ότι χρειάζεται μια ισορροπία μεταξύ της Ανατολικής Εταιρικής Συμφωνίας, των σχέσεών μας δηλαδή με τις ανατολικές χώρες της γειτονιάς μας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Νότου. Αυτά δεν πρέπει να είναι ανταγωνιστικά, αλλά κοινές προσπάθειες, για να διαμορφώσουμε μια καλή εταιρική σχέση και να συμβάλουμε στις οικονομικές εξελίξεις, καθώς και στη στήριξη αρχών και κοινών μας αξιών, όπως είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες στις χώρες αυτές.
Βεβαίως, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και για τα Βαλκάνια, την προοπτική της ένταξής τους, κάτι που στηρίζουμε ιδιαίτερα, όπως βεβαίως και τη σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία. Σ’ αυτό το πλαίσιο, αναφερόμαστε πάντα και στην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.  Θα ήθελα να υπογραμμίσω την ιδιαίτερη ικανοποίησή μου για την επιβεβαίωση της κοινής βούλησης των δύο χωρών μας, να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε την αγαστή μας συνεργασία, και τώρα, βεβαίως, εν όψει της Προεδρίας της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τις διμερείς μας σχέσεις. Μας συνδέουν πολλά, έχουμε μάλιστα και μια πολύ ανθηρή κοινότητα Πολωνών που ζουν στην Ελλάδα και χαιρόμαστε γι‘ αυτό.
Γιατί είτε ως μετανάστες, είτε πια ως πολίτες της χώρας μας, πραγματικά, προσδίδουν με τον πολιτισμό της Πολωνίας και βοηθούν με την εργατικότητα και τη δημιουργικότητά τους την Ελλάδα, στην ανάπτυξή της και στους θετικούς δεσμούς με το λαό της Πολωνίας και με τη χώρα σας.
Και πάλι ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Πολλές και καλές ευχές για την Πολωνική Προεδρία.

Ομιλία υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στους προϊσταμένους των Γραφείων Τύπου Εξωτερικού

Ο Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ήταν εκ των ομιλητών στην ετήσια συνάντηση των Προϊσταμένων των Γραφείων Τύπου & Επικοινωνίας Εξωτερικού, που πραγματοποιήθηκε στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης  στις 17 Ιανουαρίου 2011.
Ακολουθούν τα βασικά σημεία και το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Δρούτσα.
Βασικά σημεία:

• Η κυβέρνησή μας από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, έδωσε τον τόνο της εξωτερικής πολιτικής που θα ασκήσει: έδειξε ότι θέλει και δεν φοβάται τις μεγάλες αλλαγές που είναι απαραίτητες και σε αυτόν τον τομέα. Τέλος λοιπόν στην αδράνεια που μόνο πιο απομονωμένους μας άφησε, τέλος στο συντηρητισμό χάριν δήθεν της διαφύλαξης των κεκτημένων, τέλος στις γνωστές φοβίες στα σύνδρομα του παρελθόντος που περιέβαλαν την εξωτερική πολιτική και την κρατούσαν εγκλωβισμένη. Ο κόσμος πήγε μπροστά κι εμείς κινδυνεύαμε να μείνουμε πίσω. Και όταν μας χτύπησε η οικονομική κρίση, φάνηκαν τα αδιέξοδα μίας εξωτερικής πολιτικής που δεν είχε εξασφαλίσει στη χώρα μας τουλάχιστον ένα απόθεμα αξιοπιστίας.
• Σε ένα χρόνο, τολμώ να το πω, ήδη πετύχαμε πολλά. Κυρίως ανατρέψαμε ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί σε βάρος μας και, το σπουδαιότερο, δώσαμε πάλι φωνή και ρόλο στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στον άμεσο περίγυρό της : στα Βαλκάνια, στον Εύξεινο Πόντο και τον Καύκασο, και στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελλάδα είναι πάλι παρούσα.
• Στα Βαλκάνια, η πρωτοβουλία μας, η γνωστή πλέον σε όλους πρωτοβουλία μας για μία «Ατζέντα 2014», έχει δώσει νέα ώθηση στην ενταξιακή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων. Κυρίως, έχει ανοίξει τη συζήτηση για την προοπτική ολοκλήρωσης αυτής της διαδικασίας με τον προγραμματισμό της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων, που θα πραγματοποιήσουμε κατά την επόμενη προεδρία μας στην ΕΕ το 2014.
• Μιας και μιλάμε για τα Βαλκάνια, το Σκοπιανό, εδώ η θέση της Ελλάδας είναι ξεκάθαρη και γνωστή σε όλους από την αρχή. Θέλουμε να βοηθήσουμε τη γειτονική μας χώρα, θέλουμε να δούμε την ένταξή του και στην ΕΕ, και για αυτό το σκοπό εργαζόμαστε, και για άλλη μία φορά απευθύνουμε την έκκληση-πρόσκληση προς την πολιτική ηγεσία των Σκοπίων να εργαστεί μαζί μας ακριβώς σε αυτήν την κατεύθυνση και να έρθει και εκείνη με εποικοδομητικό τρόπο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
• Στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου, ασκήσαμε την περασμένη χρονιά, μία εξαιρετικά επιτυχημένη προεδρία που διάνοιξε νέες αναπτυξιακές προοπτικές, και τις συνέδεσε για πρώτη φορά μάλιστα με το περιβάλλον, με την πράσινη ανάπτυξη.
• Στην Ανατολική Μεσόγειο, χώρο ζωτικού μας συμφέροντος, έχουμε ανοίξει, αν θέλετε, το παιχνίδι. Οι διευρυμένες σχέσεις μας με το Ισραήλ, αλλά και η ανανέωση των σχέσεών μας με τον αραβικό κόσμο, για να το τονίσω αυτό, παραδοσιακών σχέσεων αλληλοσεβασμού και αμοιβαίας εμπιστοσύνης με βαθιές ρίζες. Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει μία νέα δυναμική και σε αυτήν την περιοχή και έχουν δώσει στην Ελλάδα ένα αυξημένο ρόλο, τον οποίο αναγνωρίζουν όλοι.
• Κυπριακό – και εδώ οι θέσεις μας καθαρές: λύση βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με πλήρη σεβασμό στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Μην ξεχνάμε, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες κράτος-μέλος της ΕΕ και αυτό μία μεγάλη επιτυχία και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο παρελθόν.
• Η Ελλάδα, ένας από τους πιο συνεπείς υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δε θα ανεχθεί μία εικονική ενταξιακή διαδικασία, στην οποία η Τουρκία θα παίρνει σιγά-σιγά από την ΕΕ ό,τι θέλει, χωρίς όμως την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της απέναντι στην ΕΕ και απέναντι σε κάθε κράτος-μέλος της ΕΕ. Ειδικά ως προς αυτό, προτείναμε και συζητούμε με τους εταίρους μας μία ιδέα, μία νέα ελληνική πρόταση, την ιδέα σύγκλησης μίας Συνόδου, ενδεχομένως ακόμα και σε επίπεδο κορυφής, γιατί όχι, που θα ανανεώσει την αμοιβαία δέσμευση για πλήρη συμμόρφωση της Τουρκίας με το κοινοτικό κεκτημένο, έναντι της πλήρους ένταξης.
• Η ιδέα, η πρόταση είναι για μία σύνοδο για την Τουρκία, το θέμα της Τουρκίας και των σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ, για το θέμα της ενταξιακής ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και όχι για να δώσουμε στην Τουρκία, μέσω αυτής της Συνόδου, μία αναβαθμισμένη, αν θέλετε, θεσμική ιδιότητα στην Τουρκία, όπως κάποιοι κακοβούλως θέλουν να παρουσιάσουν.
• Όταν η Ελλάδα γίνεται πρωτοσέλιδο σε μεγάλα ΜΜΕ δεν είναι δυνατόν να απουσιάζει η ελληνική φωνή. Εγώ είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι ακόμη και η ατυχέστερη συγκυρία μπορεί να μετατραπεί ακόμα και σε ευκαιρία, αν τη χειριστούμε σωστά. Μην κλεινόμαστε στο καβούκι μας, λοιπόν. Εμείς από την Αθήνα θα σας υποστηρίξουμε, τουλάχιστον θα το προσπαθήσουμε αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
• Πρέπει να το πάρουμε απόφαση όλοι μας ότι ερχόμαστε από μία χώρα συγκριτικά, ίσως, μικρή, όμως σημαντική, που δικαιολογημένα καταλαμβάνει πολύ περισσότερο χώρο στα διεθνή ΜΜΕ από ό,τι αναλογεί στο μέγεθός της. Για καλό, όπως π.χ. με τους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, ή δυστυχώς και για κακό, όπως σήμερα με την κρίση. Η φωνή σας, λοιπόν, έχει δύναμη και ο κόσμος περιμένει να την ακούσει.
  Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ομιλίας
  (Πηγή: Forum Διεθνούς Επικοινωνιακής Πολιτικής icp-forum.gr)

Συνέντευξη ακολούθου τύπου Μαρίας Μονδέλου στην έκδοση “Πολυπολιτισμικές συνομιλίες” του Δήμου Βαρσοβίας

Σε ειδική έκδοση του Δήμου Βαρσοβίας που τιτλοφορείται «Πολυπολιτισμικές συνομιλίες – Εκπαιδευτικός οδηγός», δημοσιεύεται σειρά συνεντεύξεων με εκπροσώπους χωρών και πολιτισμών που διαμένουν και δραστηριοποιούνται στη Βαρσοβία.
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με αφορμή το «Ευρωπαϊκό Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου 2008» και εντάσσεται στις πρωτοβουλίες της Βαρσοβίας για την προώθηση της υποψηφιότητάς της ως Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2016.
Ο εκπαιδευτικός οδηγός προορίζεται κυρίως για τα σχολεία μέσης εκπαίδευσης της Βαρσοβίας και περιλαμβάνει συνεντεύξεις εκπροσώπων των χωρών της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Κίνας, της Ινδίας, της Ρωσίας, της Σλοβακίας, της Ουκρανίας, της Λιθουανίας, της Γεωργίας, της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, της Τσετσενίας, του Βιετνάμ, καθώς και εκπροσώπων της Βαρσοβίας, των Αφρικανών, των Αράβων, των Αθίγγανων και των Εβραίων.
Στην έκδοση συμπεριλαμβάνεται συνέντευξη της προϊσταμένης του Γραφείου Τύπου Βαρσοβίας, Μαρίας Μονδέλου, στην κοινωνιολόγο Beata Kosakowska, με κυριότερα θέματα τη ζωή ενός ξένου στη Βαρσοβία, τις αντιλήψεις των Πολωνών για την Ελλάδα και τις ελληνο-πολωνικές πολιτιστικές σχέσεις. Τίτλος της συνέντευξης «Τόπος για ζωή, όπου τώρα εξελίσσεται ο πολιτισμός».
Στην εισαγωγή αναφέρεται ότι πρόκειται για «συνάντηση με τη Μαρία Μονδέλου, ακόλουθο τύπου στην Ελληνική Πρεσβεία Βαρσοβίας, υποψήφια διδάκτορα του Ιονίου Πανεπιστημίου» και σημειώνονται βιογραφικά στοιχεία, όπως η άφιξη στη Βαρσοβία στις αρχές φθινοπώρου του 2009 και η παραμονή για πολλά χρόνια στην Ιταλία, αρχικά για σπουδές στη Βενετία και στη συνέχεια, για εργασία ως ακόλουθος τύπου στη Ρώμη.
«Λόγω επαγγέλματος, έπρεπε να μετατεθώ σε άλλη διπλωματική Αρχή. Έκανα μια επιλογή δέκα χωρών, όπου επιθυμούσα να τοποθετηθώ, χωρίς όμως να αναφέρω την Πολωνία. Όταν λοιπόν αποδείχθηκε ότι θα εργάζομαι στη Βαρσοβία, ήταν για μένα μια  έκπληξη. Τώρα δεν μετανιώνω καθόλου που ήρθα εδώ, αλλά πριν από τον ερχομό μου στη Βαρσοβία, τίποτα δεν με συνέδεε με την Πολωνία, δεν είχα εδώ ούτε οικογένεια, ούτε γνωστούς, ελάχιστα γνώριζα για τους κατοίκους της. … Θα ήθελα, για παράδειγμα, να είχα γνωρίσει τον καθηγητή Bronisław Geremek, του οποίου τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα βιβλία ιστορίας ήδη γνώριζα, καθώς ασχολούμαι με την ιστορική έρευνα.Κρίμα που δεν πρόλαβα.
Οι γνώσεις μου για την Πολωνία δεν ήταν ιδιαίτερες. Γνώριζα ορισμένες πτυχές της ιστορίας της, όπως για παράδειγμα ότι τον 16ο και τον 17ο αιώνα η Πολωνία και η  Ελλάδα συνδέονταν με εμπορικές σχέσεις, στη χώρα σας εισάγονταν από την Κρήτη  μεγάλες ποσότητες κρασιού, καθώς εδώ υπήρχε μεγάλη ζήτηση. Γνώριζα, επίσης, για την περίοδο του κομμουνισμού, για το κίνημα Αλληλεγγύη, τον Λεχ Βαλέσα…Και φυσικά την φήμη σας στον κινηματογράφο, που θεωρείται ιδιαίτερα πρωτοποριακός, με εκπροσώπους όπως ο Kieślowski και ο Wajda. Θυμάμαι ότι όταν ο αδελφός μου έμαθε για την μετάθεσή μου στην Πολωνία, είπε με ενθουσιασμό ότι είναι πραγματικά ένας τόπος για να ζήσει  κανείς, καθώς η Πολωνία βρίσκεται στην πολιτιστική πρωτοπορία». 
Σε ερώτημα για τις προσδοκίες πριν από την άφιξη στη Βαρσοβία, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Μπορώ να πω τι ήταν αυτό που σίγουρα δεν περίμενα!. Δεν περίμενα μια τόσο τεράστια ποσότητα χιονιού!… Διαβάζοντας για την Βαρσοβία πριν από τον ερχομό μου, έμαθα ότι είναι μια όμορφη πόλη με πλούσια ιστορία. Και πράγματι, η παλιά πόλη της Βαρσοβίας, Starόwka, είναι πολύ όμορφη. Το γεγονός ότι οι Πολωνοί κατόρθωσαν να ανοικοδομήσουν τόσο το παλαιό ιστορικό κέντρο όσο και την υπόλοιπη πόλη εκ νέου μετά τις  καταστροφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προκαλεί πάντοτε τον θαυμασμό μου.  […] Όσο για τις  προσδοκίες μου ως προς τη πολιτιστική ζωή, υπό την ευρεία της έννοια, αντικατοπτρίστηκαν στην πραγματικότητα. …Στη Βαρσοβία εδρεύουν πολλά ινστιτούτα και κέντρα πολιτισμού ξένων χωρών. Το Γραφείο Τύπου  συνεργάζεται με πολλούς οργανισμούς και μπορώ να υποστηρίξω ότι πολλά πραγματοποιούνται σε αυτόν τον τομέα: πολλές συναντήσεις, εκδηλώσεις, διασκέψεις, φεστιβάλ, όλα αυτά χάρη στη συνεργασία μας με άλλες χώρες.
Σε ερώτημα για την εργασία ενός ακολούθου τύπου, σημειώνεται ότι: «Η εργασία αυτή μού επιτρέπει την επαφή με τους ανθρώπους, τον πολιτισμό που δημιουργούν και επιχειρούν να προβάλουν στον κόσμο. Γι` αυτό την αγαπώ τόσο, προσπαθώντας  παράλληλα να την συνδυάσω με άλλες ασχολίες. Στο πλαίσιο της ερευνητικής μου δραστηριότητας στον τομέα της ιστορίας, συνεργάζομαι με το Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας και το Τμήμα Ανατολικών Σπουδών, συχνά προσκαλούμαι να δώσω διαλέξεις στους φοιτητές».

Επίσκεψη Υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στη Βαρσοβία (19/1/2011)

Ο Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Πολωνία, κατά την διάρκεια της οποίας συναντήθηκε με τον πολωνό ομόλογό του, Radoslaw Sikorski, και στη συνέχεια με την Κοινοβουλευτική Ομάδα Ελληνο-Πολωνικής Φιλίας.
Κατά την συνάντησή του με τον πολωνό Υπουργό Εξωτερικών συζητήθηκαν θέματα διμερών σχέσεων, καθώς και θέματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος εν όψει της Πολωνικής Προεδρίας της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2011.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε μετά την συνάντηση των δύο Υπουργών Εξωτερικών έχει ως εξής:

Συνάντηση ΓΓ ΥΠΕΞ Πρέσβη Ι.-Α. Ζέπου και ΥΦΥΠΕΞ Πολωνίας Grażyna Bernatowicz (Βαρσοβία, 15/12/2010)

Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών, Πρέσβυς Ιωάννης-Αλέξιος Ζέπος, διεξήγαγε στις 15 Δεκεμβρίου στη Βαρσοβία διμερείς διαβουλεύσεις με την Πολωνίδα Υφυπουργό Εξωτερικών Grażyna Bernatowicz, στο πλαίσιο των τακτικών επαφών υψηλού επιπέδου των δύο χωρών.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης συζητήθηκαν θέματα διμερούς, ευρωπαϊκού και διεθνούς ενδιαφέροντος. O κ. Γενικός Γραμματέας είχε την ευκαιρία να ενημερώσει διεξοδικά την Πολωνίδα ΥΦΥΠΕΞ για όλο το φάσμα των θεμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος και ειδικά για την ελληνική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να διατηρήσουν στενή συνεργασία το προσεχές διάστημα, ενόψει της ανάληψης από την Πολωνία, κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011, της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ε.Ε..
(Υπουργείο Εξωτερικών, Υπηρεσία Ενημέρωσης και Δημόσιας Διπλωματίας)

Υπογραφή “Κοινής Δήλωσης για την Via Carpatia” από τον υφυπουργό Γιάννη Μαγκριώτη (Lancut Πολωνίας, 22/10/2010)

Ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Γιάννης Μαγκριώτης, εκπροσωπώντας την Ελληνική Κυβέρνηση συνυπέγραψε στις 22 Οκτωβρίου στο Lancut της Πολωνίας, μαζί με τους έξι ομόλογούς του (Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία), την «Κοινή Δήλωση για την Via Carpatia».
Η «Via Carpatia Route» είναι ένας διεθνής οδικός άξονας ο οποίος θα συνδέει τη Βαλτική με τη Μεσόγειο, το Βορρά με το Νότο της ΕΕ, αποτελώντας τον ανατολικότερο οδικό άξονα που διέρχεται από χώρες της ΕΕ. Ο ενιαίος αυτός άξονας θα αξιοποιήσει τα λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου, δίνοντας νέα αναπτυξιακή προοπτική στα λιμάνια και τους οδικούς άξονες της χώρας μας.
Ο Υφυπουργός στη παρέμβασή του, τόνισε μεταξύ άλλων, ότι η Ελλάδα θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να ενταχθεί ο άξονας αυτός στα Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών, ως επέκταση του υφιστάμενου «Άξονα 7», που συνδέει την Κεντρική Ευρώπη, από την Βουδαπέστη μέσω Ρουμανίας και Βουλγαρίας, με τη Θεσσαλονίκη. Με αυτό τον τρόπο θα είναι πιο αποτελεσματική η διεκδίκηση πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ, για την κατασκευή του. Το οδικό δίκτυο της Ελλάδας είναι ενταγμένο στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών και τα τελευταία βασικά του τμήματα ολοκληρώνονται το 2012.
Η σύνδεση του Άξονα 7 («Ηγουμενίτσα-Αλεξανδρούπολη / Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Σόφια-Βουδαπέστη») με τη «Via Carpatia», θα αξιοποιήσει τις υπάρχουσες υποδομές της «Εγνατίας Οδού» και του ΠΑΘΕ, που έχουν ήδη κατασκευαστεί με τη συγχρηματοδότηση και της ΕΕ. Ο Υφυπουργός επισήμανε ότι η «Εγνατία Οδός Α.Ε.» και τα 670 χλμ. σύγχρονου αυτοκινητόδρομου, από την Ηγουμενίτσα μέχρι τον Έβρο, συνδέει τη Δύση με την Ανατολή, όπως επίσης η Εγνατία συνδέεται με τους κάθετους άξονές της με όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Επίσης σημείωσε, ότι ο οδικός άξονας ΠΑΘΕ, συνδέει τα διευρωπαϊκά δίκτυα, με την Κεντρική Ελλάδα, την Αθήνα, το λιμάνι του Πειραιά και το λιμάνι της Πάτρας.
Τέλος, ο Υφυπουργός πρότεινε να συμμετέχει η «Εγνατία Οδός Α.Ε.» (εταιρία του ελληνικού δημοσίου) ως τεχνικός σύμβουλος στο έργο της «Via Carpatia», προκειμένου να παράσχει κάθε δυνατή βοήθεια δια της υψηλής τεχνογνωσίας και εμπειρίας που διαθέτει στη μελέτη και κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής.
(Δελτίο Τύπου Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων)

Russia honours Polish director Andrzej Wajda

Polish film director Andrzej Wajda has been awarded an Order of Friendship by Russian president Dmitri Medvedev, the Kremlin informed Tuesday.
The Order of Friendship is one of the highest Russian distinctions.
Kremlin spokesmen said Wajda was granted the Order for his contributions to Russian-Polish cultural ties.
Wajda, 84, one of the founders of the so-called “Polish film school” in the 1950s and 60s, won world fame with his epic works Man of Marble and Man of Iron, in which he criticized Stalinism. Wajda has received numerous international awards for his films, including a lifework Oscar in 2000.
Earlier this year Wajda’s film Katyn about 1940 mass executions of Poles in Katyn Forest, west Russia, evoked broad reactions in Russia. Wajda said at the time that he had been personally involved in the film as his father had been among  the Katyn victims.
(PAP, 11/8/2010)

Warsaw East European Conference 2010, 12-15 Ιουλίου – Ελληνική συμμετοχή

Το 7^ο Συνέδριο Ανατολικής Ευρώπης (Warsaw East European Conference 2010) πραγματοποιήθηκε στη Βαρσοβία από τις 12 έως τις 15 Ιουλίου.
Θέμα του Διεθνούς Συνεδρίου: «Πού βρισκόμαστε; Πρώην κομμουνιστικές χώρες και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μετά από 20 χρόνια» και διοργανωτής το Κέντρο Ανατολικο-ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας.
Σκοπός του συνεδρίου, που πραγματοποιείται για έβδομη χρονιά, ήταν η προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο ερώτημα: «ποιά είναι η κατάσταση των χωρών του πρώην Ανατολικού μπλοκ, είκοσι σχεδόν χρόνια μετά την ανεξαρτησία τους και τριάντα χρόνια μετά την ίδρυση της “Solidarnosc” στην Πολωνία το 1980;».
Σύμφωνα με το πρόγραμμα του συνεδρίου, επιχειρήθηκε η ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης σε όλους τους τομείς που σχετίζονται με την κοινωνική και πολιτική ζωή, όπως οι αλλαγές στην οικονομία, το νομικό σύστημα, οι διεθνείς σχέσεις, καθώς και η νοοτροπία των κατοίκων, οι μεταβολές στον πολιτισμό, στην καθημερινή ζωή και στις κοινές αντιλήψεις. Το ενδιαφέρον εστιάστηκε, επίσης, σε γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας της περιοχής, τα οποία είχαν καθοριστική επίδραση στη διαμόρφωση της σύγχρονης κατάστασης, τουλάχιστον ως προς τις πιο κυρίαρχες αντιλήψεις.
Η προσέγγιση των πολιτών των έξι χωρών-μελών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης στην ΕΕ και η ανταλλαγή εμπειριών που σχετίζονται με τις μεταρρυθμίσεις των τοπικών κυβερνήσεων, ήταν μεταξύ των κυριότερων θεμάτων του συνεδρίου, στο οποίο συμμετείχαν 50 επιστήμονες από όλον τον κόσμο και πολιτικοί από την Πολωνία και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Στο πλαίσιο του συνεδρίου, διεξήχθη η Σύνοδος της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, στην οποία συμμετείχαν επίσημες αντιπροσωπείες των έξι χωρών-μελών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης (Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία), αξιωματούχοι του Πολωνικού Υπουργείου Εξωτερικών και βουλευτές.
Η Σύνοδος πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου στην Πολωνική Βουλή και είχε ως στόχο την οικοδόμηση μόνιμων σχέσεων ανάμεσα στην Πολωνική Βουλή και τα Κοινοβούλια των έξι χωρών-μελών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης.
Η Ανατολική Εταιρική Σχέση δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Πολωνίας και της Σουηδίας και στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Γεωργία, τη Μολδαβία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Δεν προσβλέπει στην ένταξη των έξι παραπάνω χωρών στην ΕΕ, αλλά έχει έναν ευρύτερο στόχο, την ενσωμάτωση των χωρών αυτών στην ευρωπαϊκή οικονομία και το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Στο συνέδριο συμμετείχε ο Γεώργιος Κοϊνάς, υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, όπου διδάσκει ελληνική γλώσσα (Σχολή Ανατολικών Γλωσσών του Κέντρου Ανατολικών-Ευρωπαϊκών Σπουδών). Θέμα της ανακοίνωσής του, «Το Ρωσικό Προξενείο στα Χανιά ως τοπική διπλωματική αντιπροσωπεία – Ιστορία και Πολιτική».
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ίδρυση και τη λειτουργία του Ρωσικού Προξενείου στην Κρήτη στη διάρκεια του 19^ου αιώνα και ανέλυσε την πολιτική του Προξενείου σε σχέση με το Κρητικό Ζήτημα, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην περίοδο της Κρητικής Πολιτείας, δηλαδή του αυτόνομου κράτους που εγκαθιδρύθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων, μεταξύ αυτών και η Ρωσία. Η παρουσία των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στο νησί αύξησε την επιρροή του Ρωσικού Προξενείου, το οποίο λειτούργησε ως ο συντονιστής των τοπικών Αρχών της αυτόνομης Κρήτης με τους ρώσους στρατιωτικούς αξιωματούχους που έδρευαν στο νησί.

Πολωνική ζωγραφική στο Μουσείο Φρυσίρα

"Η γυναίκα με γάντι" του πολωνού ζωγράφου Γκρ. Βνιεκ

Το Μουσείο Φρυσίρα στο κτίριο της Μονής Αστερίου 3 στην Πλάκα έχει κερδίσει μέσα στα χρόνια τον ρόλο του Ιδρύματος όπου μπορείς να δεις συστηματικά σύγχρονη παραστατική ζωγραφική.
Από τις 14 Απριλίου στη γνωστή εκθεσιακή σειρά του «Το βλέμμα του ζωγράφου» κεντρικό πρόσωπο είναι ο Πολωνός ζωγράφος Γκρέγκορ Βνιεκ. Εκτός από την παρουσίαση της ζωγραφικής του ο εικαστικός, εκπρόσωπος της ομάδας νέων αναπαραστατικών ζωγράφων από την Κρακοβία, έχει επιλέξει να δείξει και 70 έργα συναδέλφων του από τη συλλογή του Μουσείου Φρυσίρα. Στους εκθεσιακούς χώρους φιλοξενούνται, μαζί με τα δικά του έργα, συνολικά 150 πίνακες. Συνεκτικό στοιχείο όλων είναι η χωρίς ενοχές και συμπλέγματα επιστροφή της ζωγραφικής στην παράδοση της αναπαράστασης. Δεν πρόκειται, όμως, για μια στείρα επιστροφή στις κατακτήσεις του παρελθόντος, αλλά για τέχνη που εμπλέκει δημιουργικά τη ζωγραφική με τις σύγχρονες καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Ο Γκρ. Βνιεκ ακολούθησε τη συμβουλή του σπουδαίου Γερμανού ζωγράφου Γκέρχαρντ Ρίχτερ, που θεωρούσε ζωγράφο εκείνον που μπορούσε να στηριχτεί σε μια βαθιά αγάπη για τον άνθρωπο και να τον τοποθετήσει στο επίκεντρο του εικαστικού του σύμπαντος. Σε κάθε ευκαιρία επισημαίνει το ενδιαφέρον του για την ανθρώπινη μορφή, το περιβάλλον και την ύπαρξή της. «Το θέμα είναι πολύ σημαντικό, με οδηγεί εγγύτερα στο πρωτογενές», έγραφε σε κατάλογο παλαιότερης έκθεσής του. Και πρόσθετε: «Επιλέγω θέματα με ισχυρό συναισθηματικό αντίκτυπο -αιφνίδιες ασθένειες, τυχαία περιστατικά (π.χ. η πτώση ενός δέντρου, η τοποθέτηση ενός φράχτη, κατασκευαστικά έργα), σκηνές της καθημερινότητας, της φτώχειας και της ανέχειας. Κατανοώ πως πρόκειται για δύσκολα θέματα, όμως νιώθω ταυτόχρονα πως απαιτούν άμεση δράση, εξπρεσιονιστικές φόρμες, βίαια χρώματα, δυναμικά καδραρίσματα. Αναζητώ τον δικό μου τρόπο θεώρησης του σύγχρονου ανθρώπου. Θέλω να πλησιάσω όσο γίνεται περισσότερο την αλήθεια, να πάω πέρα από τα τείχη που δεν κρύβουν τίποτα πίσω τους».
Είναι εμφανές ότι ο Πολωνός ζωγράφος δεν δίστασε ποτέ να παρουσιάσει τη δυστυχία της καθημερινότητας και ότι δεν υπέκυψε στους κανόνες της ανώδυνης διακοσμητικής τέχνης, που συνεπήρε τόσους συναδέλφους του σε όλη την Ευρώπη. Κατάφερε να διατηρήσει ζωηρό το ενδιαφέρον του για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα σχετικά και με τη σημασία της ιστορικής μνήμης εν μέσω των σαρωτικών αλλαγών που επήλθαν τις τελευταίες δεκαετίες στις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Ο Γκρ. Βνιεκ δεν δυσκολεύτηκε να επιλέξει 70 και πλέον έργα συναδέλφων του από τη συλλογή του Μουσείου Φρυσίρα και να επιμεληθεί την έκθεση που παρουσιάζεται παράλληλα με τη δική του. Με τους περισσότερους από αυτούς μοιράζεται το ίδιο πάθος και παρόμοιες αναζητήσεις. Ανάμεσά τους βρίσκονται πίνακες των Αντρέα Μαρτινέλι, Ζαν Ρουστέν, Πίτερ Μπλέικ, Κλάιβ Σμιθ, Απόστολου Γεωργίου, Κρίστοφερ Λεμπρούν, Αλέξη Βερούκα, Πάουλα Ρέγκο, Βικτόρια Ράσελ, Μπραν Ρενό, Δημήτρη Τζαμουράνη κ.ά.
«Οι καλλιτέχνες που επέλεξα είναι καλλιτέχνες για τους οποίους το μάτι και η εξαντλητική παρατήρηση του χώρου και της μορφής έχουν καίρια σημασία. Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε στο μάτι ή και στο χέρι του ζωγράφου, όμως υπάρχει επίσης και η διάνοιά του η οποία ενεργοποιεί την καλλιτεχνική δημιουργία», σημειώνει ο Γκρ. Βνιεκ. Αναφέρεται με ενθουσιασμό στη δουλειά των συναδέλφων του. «Βαθύτατα μου κέντρισε το ενδιαφέρον ο τρόπος που ο Πίτερ Μπλέικ προσπάθησε να προσεγγίσει την ανθρώπινη μορφή ως κάτι καλυμμένο, δύσμορφο, χωρίς αναλογίες, επιλέγοντας τη φιγούρα του νάνου, παραπέμποντας στους νάνους του Βελάσκεθ αλλά και στον μυθικό κόσμο του Ζορό, του γενναίου υπερασπιστή των καταπιεσμένων που εξελίχθηκε σε σύμβολο της pop κουλτούρας».
Διάρκεια έκθεσης έως 30 Σεπτεμβρίου.
(Πηγή: Ελευθεροτυπία, 14/4/2010)

Michael Marmarinos`interview at the newspaper “To Vima”

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός ετοιμάζει το νέο θεατρικό έργο του με τίτλο «Αkropolis», κινείται συνεχώς μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, πιστεύει ότι εθνικό είναι σήμερα το διεθνές και θεωρεί ότι αυτό που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας είναι η απουσία προοπτικής.
ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ | Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
Τον συνάντησα ανάμεσα σε δύο ταξίδια του στην Πολωνία, όπου ετοιμάζει για το διεθνές φεστιβάλ της Βαρσοβίας μια παράσταση για την «Πλατεία των Παρελάσεων». Είχε προηγηθεί η εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση του «Πεθαίνω σαν χώρα», στο Παρίσι, τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Γεωργία αποτελεί τα τελευταία χρόνια σταθερό του προορισμό. Η Ρωσία προσφάτως ενέσκηψε στο πρόγραμμά του ενώ με τη Γερμανία τον συνδέουν συνεργασίες και σχέσεις χρόνων. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός είναι πλέον διεθνής. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, ιδρυτής του θεάτρου Θησείον, πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, εμπνευστής του Συστήματος Αθήνα, καθηγητής υποκριτικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης- και ας σπούδασε βιολόγος… Στην Αθήνα ετοιμάζει την καινούργια του παραγωγή, με την οποία θα κάνει πρεμιέρα μετά το Πάσχα: είναι το έργο «Αkropolis», που ανήκει στον πολωνό συγγραφέα Στανισλάβ Βισπιάνσκι- και ανεβαίνει σε μετάφραση από τα πολωνικά του Δημήτρη Χουλιαράκη (…)
– Ποια είναι η σχέση σας με την Πολωνία; «Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ήταν στην Πολωνία.Ημουν ακόμη φοιτητής Βιολογίας αλλά είχα αρχίσει να στρέφομαι προς το θέατρο. Η σχέση μου όμως με την πολωνέζικη κουλτούρα βασίζεται κυρίως στον Γκροτόφσκι αλλά και στον Κάντορ. Και ομολογώ ότι για τον Βισπιάνσκι πάλι ο Γκροτόφσκι ευθύνεται. Στο Βρότσλαβ,έδρα του θεάτρου του, ανέβασε στις αρχές του ΄60 το “Αkropolis”- έκτοτε δεν ανέβηκε ποτέ ξανά ολόκληρο στην Πολωνία. Οταν λοιπόν έπεσα πάνω σε ένα πολωνέζικο έργο που λέγεται “Ακρόπολις”, ενθουσιάστηκα. Ενα από τα τέσσερα μέρη του,επιπλέον,έχει τον τίτλο “Τροία”».
– Τι είναι το «Αkropolis»; «“Το κοιμητήριο των λαών η δική μας Ακρόπολη” είχε πει ο Γκροτόφσκι. “Το νεκροταφείο των γενεών” έλεγε ο ίδιος ο συγγραφέας. Τ ο ερώτημα παραμένει: Ποια είναι η Ακρόπολη σήμερα; Ο Γκροτόφσκι εννοούσε το Αουσβιτς. Οσο για το ίδιο το έργο, έχει αφετηρία τον καθεδρικό ναό στην Κρακοβία που λέγεται Βαβέλ και αποτελεί ένα ακραία ιστορικό σημείο. Είχε προηγηθεί ένα φιλόδοξο σχέδιο αναμόρφωσης του ναού από τον Βισπιάνσκι και έναν φίλο του αρχιτέκτονα. Στόχος ήταν να καταστεί η Ακρόπολις του πολωνικού έθνους. Ο Στανισλάβ Βισπιάνσκι (1869-1907) διακρίθηκε ως ζωγράφος, εικαστικός, δραματουργός και ποιητής.
Επηρεασμένος από τους ρομαντικούς έγραψε το “Αkropolis”, το οποίο ολοκλήρωσε το 1904- ήξερε ήδη ότι θα πεθάνει από σύφιλη».
(http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=320028&dt=14/03/2010#ixzz0la049HnI)
«Αkropolis» του Στανισλάβ Βισπιάνσκι στο θέατρο Θησείον
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, τηλ.210 3255.444
Πρεμιέρα 7 Απριλίου