“Ο ερωτευμένος Πολωνός” της Μάρως Βαμβουνάκη

Μια διάσημη ηθοποιός του θεάτρου εξαφανίζεται λίγο πριν από την παράσταση Καλοκαίρι και καταχνιά όπου πρωταγωνιστεί. Οι έρευνες της αστυνομίας, των συγγενών, των τηλεοπτικών εκπομπών δεν οδηγούν πουθενά.
Έχει αυτοκτονήσει; Τη δολοφόνησαν; Ή μια τυχαία συνάντηση με ένα άντρα από την Πολωνία τη μεταμόρφωσε και τον ακολούθησε πολύ μακριά από τη ζωή που μέχρι τότε ζούσε;
Η επιτυχία και ο βαθύς έρωτας, το ταλέντο και η θηλυκή φύση. «Η φανερή ιστορία» μιας γυναίκας που όλοι γνώριζαν, και «η κρυφή ιστορία», η μυστική, που μόνο εκείνη και εκείνος ξέρουν. Δύο επίπεδα ύπαρξης που απομακρύνονται, το ένα πιο αληθινό από το άλλο.
(Εκδόσεις “Ψυχογιός”)
Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο

Advertisement

Eminent Greek Authors Digitised

Tributes in the form of cultural events and publications prepared over the last few years by the National Book Centre to commemorate birth or death anniversaries of eminent Greek writers now take a permanent place in the Centre’s digital archive.

Authors such as Stratis Tsirkas and M. Karagatsis, as well as poets like Nikos Kavvadias have their own website in the progressively increasing Book Centre’s electronic archive of Modern Greek literature. The latest addition bears the name of poet Yiannis Ritsos, whose 100-year birth anniversary was observed in 2009.
National Book Center: Modern Authors Archives in Greek

(GREEK NEWS AGENDA)

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ “Γιατί το Βυζάντιο”

Γλύκατζη-Αρβελέρ Ελένη

Γιατί το Βυζάντιο

Το «Γιατί το Βυζάντιο», το καινούργιο βιβλίο της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ, γραμμένο απευθείας στα ελληνικά, αποτελεί ένα απόσταγμα σχεδόν βιωματικό, από την πολύχρονη διδασκαλία της διαπρεπούς βυζαντινολόγου στη Σορβόννη. Απευθύνεται στο ευρύ κοινό και ειδικά σε εκείνους που τους απασχολεί το ζήτημα της ελληνικής ιστορικής συνέχειας.
«Το πόνημα αυτό», αναφέρει η ίδια, «απευθύνεται σε όσους από τους Νεοέλληνες ταλανίζονται με το πρόβλημα της ελληνικής ιστορικής συνέχειας και στους ξένους (κυρίως τους Δυτικοευρωπαίους και τους Αμερικανούς βλαστούς τους) που αρκούνται στην επιλεκτική γνώση του παρελθόντος τους, άσχετα από κάθε ιστορική πραγματικότητα και με μόνο μέλημα τη δικαίωση μιας σύγχρονης πολιτικής προσέγγισης, που υπαγορεύουν συμφέροντα και ενδιαφέροντα, ξένα συχνά από την ιστορία και το αντικείμενό της».
Η συγγραφέας επιχειρεί να αποσαφηνίσει το Βυζάντιο δια του Βυζαντίου, με πολλαπλές αναφορές σε κείμενα – κλειδιά (Τριακονταετηρικός του Ευσεβίου, Κοσμογραφία του Κοσμά Ινδικοπλεύστη, Τακτικά του Λέοντος ΣΤ’ τυο Σοφού, Βίος Ιακώβου του Νεοφωτίστου, Σχόλια του Τζέτζη, Επαναγωγή κ.ά.), τα οποία, κατά τη γνώμη της, εκφράζουν συνοπτικά τα χαρακτηριστικά της βυζαντινής ψυχοσύνθεσης ή σημαδεύουν παραστατικά τομές και στροφές της ιστορίας του Βυζαντίου.
Ο στόχος της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι ο εξής, όπως τον διατυπώνει στον Πρόλογό της: «Να βάλω, κατά το δυνατόν, έστω εκ του πλαγίου και λάθρα σχεδόν, το Βυζάντιο στη θέση που τα επιτεύγματά του μας υπαγορεύουν: να πω συνοπτικά, εννοώ, αυτά που το αναδεικνύουν ως την πρώτη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία και που εξηγούν, όχι μόνο το πολιτιστικό μεγαλείο του (και αυτό ανεπαρκώς ακόμη γνωστό), αλλά και την ασυνήθη για παγκόσμια δύναμη (όπως ήταν κάποτε το Βυζάντιο) μακροβιότητά του».
Η επιλογή των θεμάτων που αναπτύσσονται σχετίζεται κυρίως με φαινόμενα μακράς διαρκείας και μπορούν να ερμηνεύσουν το «Γιατί» της βυζαντινής πολιτικής εμβέλειας (εξ ου και ο τίτλος «Γιατί το Βυζάντιο»).
Αναλύονται οι σχέσεις της πολιτείας με την εκκλησία (αυτοκράτορα και πατριάρχη), του κέντρου με την περιφέρεια (Κωνσταντινούπολης και επαρχιών), του Βυζαντίου με τους πολυποίκιλους γείτονές του, φίλους, συμμάχους ή εχθρούς. Οι συνοριακές συρρικνώσεις, οι δογματικές διαμάχες, οι στρατιωτικοπολιτικές αντιπαλότητες και οι άνισες κοινωνικές διαβαθμίσεις που ρύθμιζαν την καθεστηκυία τάξη εξηγούν τη δυσκολία της βυζαντινής κοινωνίας αλλά και της πολιτικής να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Η πτώση της αυτοκρατορίας πρώτα στα χέρια των Σταυροφόρων (1204) και τελικά στους Οθωμανούς (1453) προλογίζουν την χαλεπότητα της μετέπειτα εποχής που θεμέλιό της ωστόσο μένει η πολύχρονη βυζαντινή εμπειρία: θρησκευτική, ιδεολογική και βιωματική. Απόηχός της ως τις μέρες μας μπορεί να θεωρηθεί η αμφίσημη σχέση των Νεοελλήνων με τη Δύση και με την Ανατολή, πρόβλημα της νεοελληνικής ταυτότητας.
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα

A farewell to philosopher Axelos

(GREEK NEWS AGENDA) Philosopher Kostas Axelos died on February 4, at the age of 85 in Paris where he had been living since 1945.

Axelos was born in Athens in 1924 and, at the end of 1945, with the help of then director of the French Institute in Athens Octave Merlier, he boarded the legendary ship Mataroa to Paris along with 200 other young Greeks who were thus saved from the ravages of the impending civil war.
He studied philosophy at the Sorbonne, and then taught there from 1962-1973. He was a columnist and later editor of the pioneering, at the time, magazine “Arguments” (1956-1962).
He also founded and, since 1960, directed, in tandem with “Arguments,” the philosophical series of the “Editions de Minuit,” which also published most of his own books.
Axelos wrote 24 books and a plethora of texts in French, Greek and German, which have been translated into 16 languages.
Axelos interview with Radical Philosophy (2005): Mondialisation without the world
Du côté de Desmos: www.desmos-grece.com  (in French)

Ρέα Γαλανάκη “Φωτιές του Ιούδα, Στάχτες του Οιδίποδα”

		Μυθιστόρημα  Η άφιξη μιας νεαρής Ελληνοεβραίας δασκάλας σε ορεινό χωριό της Κρήτης, το έτος 2000, όσο και το πασχαλινό έθιμο της καύσης του Ιούδα, δίνουν αφορμή για μια τομή στο “άβατον” των σύγχρονων ορεινών κοινωνιών της νήσου, αλλά και για το ξεδίπλωμα μιας παλιάς κρητικής παράδοσης, που αποδίδει στο πρόσωπο του βιβλικού Ιούδα τη μοίρα του μυθικού Οιδίποδα. Νόμος και παρανομία, έρωτες και τελετουργίες, φονικά και αποσιωπήσεις, ρηξικέλευθες αλλά και απαρχαιωμένες αντιλήψεις, συνθέτουν ένα σκηνικό γεμάτο συγκρούσεις και αντιφάσεις, μέσα στο οποίο η νεαρή γυναίκα αναζητεί τις ρίζες της ταραγμένης οικογενειακής της ιστορίας. Παράλληλα, ο περί τον Ιούδα και τον Οιδίποδα μύθος, ένας μύθος για το απόλυτο κακό, βαδίζει πάνω στα σκοτεινά δικά του μονοπάτια: ξεκινά από τα βάθη του χρόνου και φθάνει ως τις μέρες μας, για να υπηρετήσει αλλά και να ερμηνεύσει τις άκαμπτες δομές των ορεινών κλειστών κοινωνιών. Ένα “διπλό” βιβλίο, που αποκαλύπτει ότι μύθος και σύγχρονη ζωή συμπλέκονται σε ενιαίο σώμα, όπως άλλωστε και η λογοτεχνία με την πραγματικότητα.
		Εκδόσεις Καστανιώτη

Γιώργος Σκαμπαρδώνης “Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος”

 

Σκαμπαρδώνης Γιώργος

Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος

Ένα χρόνο μετά το μυθιστόρημα «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας» για το Μάρκο Βαμβακάρη, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης επανέρχεται με μια συλλογή διηγημάτων, γραμμένων από το 2004 έως τα μέσα του 2009.
Στα διηγήματα αυτά κυριαρχούν κι επανέρχονται θέματα από το οικείο σύμπαν του συγγραφέα: τα άφεγγα μέρη, οι αναδιπλώσεις της μνήμης, οι υπόγειες κρύπτες. Το ανεπαλήθευτο, το παίγνιο, οι εμμονές: το νερό, η θάλασσα, η υπέρβαση της αντοχής, η απώλεια. Οι δύσκολες σχέσεις, η φθορά, η κρίσιμη στιγμή που φέρνει την αλλοίωση και σε ορίζει. Η μοναχικότητα, τα ζώα, ο φόβος, η πνιγμονή, ο ακρωτηριασμός, η πτήση, το αναπάντεχο. Η μεγάλη αναμονή, η ματαιότητα, η Ιστορία που διαβρώνει το τώρα. Η ειρωνεία του τυχαίου που μεταβάλλει τα πάντα. Τα μεγάλα κατορθώματα που γλυκαίνουν παλιές μαχαιριές. Το κενό, ως μουσική που πυκνώνει και παρηγορεί.
Σταθερά θέματα που φεύγουν, επανέρχονται μεταμφιεσμένα κι αντανακλούν σε 27 διηγήματα υφασμένα πάνω σε σταθερές, αόρατες γραμμές και σε ρευστά σχέδια, μεταξύ μιας ύπερθεν μοίρας και του σουρεαλισμού της πραγματικότητας, μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος.
Εκδόσεις Ellinika Grammata, συλλογή Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία 

 

 

  

the writer G. Skambardonis

 

Giorgos Skambardonis “Metaxy sfyras kai Aliakmonos” 

One year after his last novel “Ola vainoun kalos enantion mas”, the writer and journalist Giorgos Scambardonis has recently published a book of narrations, written during the period 2004-2009.
Twenty-seven short stories (editions Ellinika Grammata), about some of the writer`s familiar themes, such as the water, the sea, difficult relationships, animals, fear, loneliness, vanity, loss, memory, the history that alterates the present, the irony of the unexpected that changes everything, the exceeding of endurance, the long waiting.
Constant subjects that come back in a different manner, linked with invisible lines, between a fate from above and the surrealism of real life. 

Διάλεξη για την βενετοκρατούμενη Κρήτη στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας (8/12/2009)

A post-byzantine icon from the collection of the Hellenic Institute of Venice

Διάλεξη με θέμα «Η βενετική περίοδος της ελληνικής ιστορίας – Η βενετοκρατούμενη Κρήτη» έδωσε η Γραμματέας Επικοινωνίας του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας Βαρσοβίας, Μαρία Μονδέλου, στις 8 Δεκεμβρίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας.
Την διάλεξη παρακολούθησαν οι φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας, στο πλαίσιο του μαθήματος «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Παρουσιάστηκαν αρχικά, τα σημαντικότερα ορόσημα της βενετικής ιστορίας και των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, με έμφαση στις σχέσεις Βενετίας και Βυζαντίου.
Έγινε αναφορά, σε όψεις της ιστορίας της Βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο και στα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας, και επισημάνθηκαν ορισμένα από τα συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης. Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας των βενετοκρατούμενων περιοχών, με έμφαση στις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, όπως η Κωνσταντινούπολη και η Κρήτη. 
Στη βενετοκρατούμενη Κρήτη ήταν αφιερωμένο το δεύτερο μέρος της ομιλίας. Τονίστηκε η σπουδαιότητα της βενετικής αυτής κτήσης και αναλύθηκαν ορισμένοι από τους θεσμούς που εισήγαγε η Βενετία στο νησί, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων του νησιού κατά την διάρκεια της βενετοκρατίας (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (ενδεικτικά παραδείγματα  από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική).
Τέλος, έγινε αναφορά στο έργο του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Βενετίας, του οποίου η ομιλήτρια διετέλεσε υπότροφος- ερευνήτρια.
Επισημάνθηκαν η προσφορά του Ινστιτούτου ως του μοναδικού ερευνητικού ιδρύματος της Ελλάδας στο εξωτερικό και η δράση του σε ποικίλους τομείς (επιστημονική έρευνα, εκδόσεις, διοργάνωση συνεδρίων, βιβλιοθήκη, αρχείο χειρογράφων και παλαιών εγγράφων, μουσείο μεταβυζαντινών εικόνων κ.ά.). Παράλληλα, παρουσιάστηκε συνοπτικά η ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας Βενετίας, η οποία υπήρξε η σημαντικότερη ελληνική κοινότητα του εξωτερικού. 

 

 

 

 

 

The Hellenic Institute of Venice and the Church of St. George

Lecture “The Venetian Dominion in Greece – Venetian Crete” (University of Warsaw, 8/12)

A lecture about “The Venetian period of Greek history – Crete under venetian rule” was hold by the Press Attache of the Press and Communication Office in Warsaw, Maria Mondelou, on the 8^th December at the University of Warsaw.
The lecturer was invited by the Institute of Interdisciplinary Studies “Artes Liberales” of the University of Warsaw and the director at the Department of Modern Greek Philology, Malgorzata Borowska.
A chronology of Venetian history and of the Greek-Venetian relations was initially presented. Main aspects of the Venetian dominion in Greece were described and the results of contemporary researches, that verify the existence of a common Greek-Venetian culture, product of the Latin and the Byzantine traditions, were highlighted. The most important characteristics regarding the history of regions under Venetian rule, such as Constantinople and Crete, were also presented.
The second part of the lecture was dedicated to the Venetian Crete, a most important Venetian territory. The institutions that Venice introduced in the island and the characteristics of the greater towns (Candia, Canea, Rethymnon, Sitia) during the Venetian dominion were, also, analysed. Particular attention was preserved for the so-called “Cretan Rennaissance” and the aspects of the Venetian-Cretan culture (literature, poetry, painting).
Finally, the Hellenic Institute of Byzantine and Post-Byzantine Studies of Venice and its activities were presented by the lecturer, who has been a researcher of the Institute. It was highlighted  the great importance of this foundation, as the only scientific institution of Greece abroad and several types of its activities (scientific research, editions, organization of conferences, library, archive of manuscripts and old documents, post-byzantaine icons etc.) were described.

It was, also, briefly presented the history of the Greek-Orthodox Confraternity of Venice, which for centuries has been the most important Greek Community abroad.