Συνέντευξη ακολούθου τύπου Μαρίας Μονδέλου στην έκδοση “Πολυπολιτισμικές συνομιλίες” του Δήμου Βαρσοβίας

Σε ειδική έκδοση του Δήμου Βαρσοβίας που τιτλοφορείται «Πολυπολιτισμικές συνομιλίες – Εκπαιδευτικός οδηγός», δημοσιεύεται σειρά συνεντεύξεων με εκπροσώπους χωρών και πολιτισμών που διαμένουν και δραστηριοποιούνται στη Βαρσοβία.
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με αφορμή το «Ευρωπαϊκό Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου 2008» και εντάσσεται στις πρωτοβουλίες της Βαρσοβίας για την προώθηση της υποψηφιότητάς της ως Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2016.
Ο εκπαιδευτικός οδηγός προορίζεται κυρίως για τα σχολεία μέσης εκπαίδευσης της Βαρσοβίας και περιλαμβάνει συνεντεύξεις εκπροσώπων των χωρών της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Κίνας, της Ινδίας, της Ρωσίας, της Σλοβακίας, της Ουκρανίας, της Λιθουανίας, της Γεωργίας, της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, της Τσετσενίας, του Βιετνάμ, καθώς και εκπροσώπων της Βαρσοβίας, των Αφρικανών, των Αράβων, των Αθίγγανων και των Εβραίων.
Στην έκδοση συμπεριλαμβάνεται συνέντευξη της προϊσταμένης του Γραφείου Τύπου Βαρσοβίας, Μαρίας Μονδέλου, στην κοινωνιολόγο Beata Kosakowska, με κυριότερα θέματα τη ζωή ενός ξένου στη Βαρσοβία, τις αντιλήψεις των Πολωνών για την Ελλάδα και τις ελληνο-πολωνικές πολιτιστικές σχέσεις. Τίτλος της συνέντευξης «Τόπος για ζωή, όπου τώρα εξελίσσεται ο πολιτισμός».
Στην εισαγωγή αναφέρεται ότι πρόκειται για «συνάντηση με τη Μαρία Μονδέλου, ακόλουθο τύπου στην Ελληνική Πρεσβεία Βαρσοβίας, υποψήφια διδάκτορα του Ιονίου Πανεπιστημίου» και σημειώνονται βιογραφικά στοιχεία, όπως η άφιξη στη Βαρσοβία στις αρχές φθινοπώρου του 2009 και η παραμονή για πολλά χρόνια στην Ιταλία, αρχικά για σπουδές στη Βενετία και στη συνέχεια, για εργασία ως ακόλουθος τύπου στη Ρώμη.
«Λόγω επαγγέλματος, έπρεπε να μετατεθώ σε άλλη διπλωματική Αρχή. Έκανα μια επιλογή δέκα χωρών, όπου επιθυμούσα να τοποθετηθώ, χωρίς όμως να αναφέρω την Πολωνία. Όταν λοιπόν αποδείχθηκε ότι θα εργάζομαι στη Βαρσοβία, ήταν για μένα μια  έκπληξη. Τώρα δεν μετανιώνω καθόλου που ήρθα εδώ, αλλά πριν από τον ερχομό μου στη Βαρσοβία, τίποτα δεν με συνέδεε με την Πολωνία, δεν είχα εδώ ούτε οικογένεια, ούτε γνωστούς, ελάχιστα γνώριζα για τους κατοίκους της. … Θα ήθελα, για παράδειγμα, να είχα γνωρίσει τον καθηγητή Bronisław Geremek, του οποίου τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα βιβλία ιστορίας ήδη γνώριζα, καθώς ασχολούμαι με την ιστορική έρευνα.Κρίμα που δεν πρόλαβα.
Οι γνώσεις μου για την Πολωνία δεν ήταν ιδιαίτερες. Γνώριζα ορισμένες πτυχές της ιστορίας της, όπως για παράδειγμα ότι τον 16ο και τον 17ο αιώνα η Πολωνία και η  Ελλάδα συνδέονταν με εμπορικές σχέσεις, στη χώρα σας εισάγονταν από την Κρήτη  μεγάλες ποσότητες κρασιού, καθώς εδώ υπήρχε μεγάλη ζήτηση. Γνώριζα, επίσης, για την περίοδο του κομμουνισμού, για το κίνημα Αλληλεγγύη, τον Λεχ Βαλέσα…Και φυσικά την φήμη σας στον κινηματογράφο, που θεωρείται ιδιαίτερα πρωτοποριακός, με εκπροσώπους όπως ο Kieślowski και ο Wajda. Θυμάμαι ότι όταν ο αδελφός μου έμαθε για την μετάθεσή μου στην Πολωνία, είπε με ενθουσιασμό ότι είναι πραγματικά ένας τόπος για να ζήσει  κανείς, καθώς η Πολωνία βρίσκεται στην πολιτιστική πρωτοπορία». 
Σε ερώτημα για τις προσδοκίες πριν από την άφιξη στη Βαρσοβία, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Μπορώ να πω τι ήταν αυτό που σίγουρα δεν περίμενα!. Δεν περίμενα μια τόσο τεράστια ποσότητα χιονιού!… Διαβάζοντας για την Βαρσοβία πριν από τον ερχομό μου, έμαθα ότι είναι μια όμορφη πόλη με πλούσια ιστορία. Και πράγματι, η παλιά πόλη της Βαρσοβίας, Starόwka, είναι πολύ όμορφη. Το γεγονός ότι οι Πολωνοί κατόρθωσαν να ανοικοδομήσουν τόσο το παλαιό ιστορικό κέντρο όσο και την υπόλοιπη πόλη εκ νέου μετά τις  καταστροφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προκαλεί πάντοτε τον θαυμασμό μου.  […] Όσο για τις  προσδοκίες μου ως προς τη πολιτιστική ζωή, υπό την ευρεία της έννοια, αντικατοπτρίστηκαν στην πραγματικότητα. …Στη Βαρσοβία εδρεύουν πολλά ινστιτούτα και κέντρα πολιτισμού ξένων χωρών. Το Γραφείο Τύπου  συνεργάζεται με πολλούς οργανισμούς και μπορώ να υποστηρίξω ότι πολλά πραγματοποιούνται σε αυτόν τον τομέα: πολλές συναντήσεις, εκδηλώσεις, διασκέψεις, φεστιβάλ, όλα αυτά χάρη στη συνεργασία μας με άλλες χώρες.
Σε ερώτημα για την εργασία ενός ακολούθου τύπου, σημειώνεται ότι: «Η εργασία αυτή μού επιτρέπει την επαφή με τους ανθρώπους, τον πολιτισμό που δημιουργούν και επιχειρούν να προβάλουν στον κόσμο. Γι` αυτό την αγαπώ τόσο, προσπαθώντας  παράλληλα να την συνδυάσω με άλλες ασχολίες. Στο πλαίσιο της ερευνητικής μου δραστηριότητας στον τομέα της ιστορίας, συνεργάζομαι με το Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας και το Τμήμα Ανατολικών Σπουδών, συχνά προσκαλούμαι να δώσω διαλέξεις στους φοιτητές».

Advertisement

Επίσκεψη Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Πολωνία

Επίσκεψη στην Πολωνία πραγματοποιεί από εχθές και μέχρι την Παρασκευή 20 Αυγούστου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, προσκεκλημένος της Πολωνικής Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας.
Την πρώτη ημέρα της επίσκεψής του, πραγματοποιήθηκε πανηγυρική δοξολογία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής στη Βαρσοβία, παρουσία του Έλληνα Πρέσβη στην Πολωνία κ. Γαβριήλ Κοπτσίδη.

The Ecumenical Patriarch Bartholomew at Maria Magdalene church

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε σύντομο χαιρετισμό του ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας Σάββα, για την «αδελφική» -όπως την χαρακτήρισε φιλοξενία του.
Σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της πολωνικής Βουλής, Grzegorz Schetyna, ενώ στο πρόγραμμα περιλαμβάνεται και επίσκεψη στο όρος Γκραμπάρκα, όπου θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις για τους εορτασμούς της Μεταμορφώσεως. Το όρος Γκραμπάρκα θεωρείται ο κατεξοχήν τόπος λατρείας και προσκυνήματος των ορθοδόξων της Πολωνίας.
Την Παρασκευή ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα επισκεφθεί το Λούμπλιν, όπου σε τελετή στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της πόλης – Πανεπιστήμιο που στο παρελθόν δίδαξε θεολογία ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’- θα ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτορας.
Όπως σημειώνει ο πολωνικός Τύπος, ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα απονέμεται σε «έναν εξαιρετικά ενεργό θρησκευτικό ηγέτη, εκπρόσωπο της ειρήνης και της συμφιλίωσης, της θρησκευτικής ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και της φροντίδας για την προστασία του περιβάλλοντος».

Η κομμουνιστική Πολωνία με τα μάτια του Κισλόφσκι

Ο Κριστόφ Κισλόφσκι είναι διάσημος δημιουργός. Κι όμως, υπάρχουν πτυχές του έργου του που δεν απολαμβάνουν τη δημοτικότητα γνωστών ταινιών του, όπως της «Διπλής ζωής της Βερόνικα». Ο Πολωνός σκηνοθέτης πειραματίστηκε και με τα όρια του ντοκιμαντέρ.
Στον «Χτίστη» (1973), ο Κριστόφ Κισλόφσκι καταγράφει την πορεία ενός ανθρώπου που εγκαταλείπει την πολιτική του… καριέρα Σε αυτή την πλευρά του επικεντρώνεται μεγάλο αφιέρωμα στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα» (12-21 Μαρτίου). Ανάλογο αφιέρωμα οργανώνεται και για έναν από τους πατέρες του ντοκιμαντέρ, τον Ολλανδό Γιόρις Ιβενς.
Το αφηγηματικά λιτό, άμεσο και συχνά σκληρό κινηματογραφικό στίγμα του Κισλόφσκι αποτυπώνεται και στα ντοκιμαντέρ του. Στο «Ημουν ένας στρατιώτης» (1970) απομυθοποίησε την ηρωική εικόνα των στρατιωτών, που ήταν συνυφασμένη με την προπαγάνδα της χώρας του. Την κομμουνιστική Πολωνία καυτηρίασε και στο «Εργοστάσιο» (1970).
Το «Πριν από το ράλι» (1971) είναι μια αλληγορία για τα βιομηχανικά και οικονομικά προβλήματα της Πολωνίας. Μέχρι και με τη γραφειοκρατία των κηδειών τα έβαλε στην «Επωδό» (1972).
Στο «Χτίστη» (1973) παρακολουθεί έναν άνθρωπο που εγκαταλείπει την κομματική του καριέρα, αποφεύγοντας να ταυτιστεί με το σύστημα. Στο «Νοσοκομείο» (1977) έβαλε σε ένα χειρουργικό τραπέζι… ολόκληρο το σύστημα υγείας, καταγράφοντας τη βάρδια 31 ωρών μιας ομάδας ορθοπεδικών χειρουργών. Το τηλεοπτικό του ντοκιμαντέρ «Εργάτες ’71» (1972), όπου μια παρέα εργατών αναλύουν τους λόγους της μαζικής απεργίας του 1970, λογοκρίθηκε. Ο Κισλόφσκι στράφηκε στο σινεμά μυθοπλασίας για να εξασφαλίσει καλλιτεχνική ελευθερία.
Το αφιέρωμα στον Γιόρις Ιβενς περιλαμβάνει 20 ντοκιμαντέρ. Γεννημένος το 1898 στην Ολλανδία, ο πολυταξιδεμένος σκηνοθέτης γύρισε 80 ταινίες σε περισσότερες από 20 χώρες, δίνοντας φωνή σε εκατομμύρια ανώνυμους εργάτες, αγρότες, στρατιώτες και αγωνιστές. Συνεργάστηκε και με θρυλικούς καλλιτέχνες, όπως Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Ρόμπερτ Κάπα, Τζον Γκρίερσον.
«Η γέφυρα» (1928), κινηματογραφική προσέγγιση της μεγάλης σιδερένιας γέφυρας στο Ρότερνταμ και «Η βροχή» (1929), ωδή σε μια νεροποντή στους δρόμους του Αμστερνταμ, τον κατέταξαν ανάμεσα στους σπουδαιότερους avant-garde κινηματογραφιστές της δεκαετίας του ’20. Από το «Borinage» (1934) κι έπειτα στράφηκε σε ιστορικές πολιτικές συγκυρίες, πολέμους, απεργίες, εξεγέρσεις και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες.
Στο «The Spanish earth» (1937) κινηματογράφησε τον ισπανικό εμφύλιο ενώ με το «The four hundred million» (1939) πήρε θέση υπέρ των Κινέζων στον κινεζοϊαπωνικό πόλεμο. Στην Κίνα επέστρεψε κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης κινηματογραφώντας το μνημειώδες 12ωρης διάρκειας «How Yukong moved the mountains» (1976). Δεν δίστασε να στραφεί ενάντια στην αποικιοκρατική πολιτική της χώρας του στο «Indonesia calling!» (1946). Το κύκνειο άσμα του «Α tale of the wind» (1988) τού χάρισε Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, λίγο πριν από τον θάνατό του στο Παρίσι το 1989.
(Πηγή: Ελευθεροτυπία)