“Ο ερωτευμένος Πολωνός” της Μάρως Βαμβουνάκη

Μια διάσημη ηθοποιός του θεάτρου εξαφανίζεται λίγο πριν από την παράσταση Καλοκαίρι και καταχνιά όπου πρωταγωνιστεί. Οι έρευνες της αστυνομίας, των συγγενών, των τηλεοπτικών εκπομπών δεν οδηγούν πουθενά.
Έχει αυτοκτονήσει; Τη δολοφόνησαν; Ή μια τυχαία συνάντηση με ένα άντρα από την Πολωνία τη μεταμόρφωσε και τον ακολούθησε πολύ μακριά από τη ζωή που μέχρι τότε ζούσε;
Η επιτυχία και ο βαθύς έρωτας, το ταλέντο και η θηλυκή φύση. «Η φανερή ιστορία» μιας γυναίκας που όλοι γνώριζαν, και «η κρυφή ιστορία», η μυστική, που μόνο εκείνη και εκείνος ξέρουν. Δύο επίπεδα ύπαρξης που απομακρύνονται, το ένα πιο αληθινό από το άλλο.
(Εκδόσεις “Ψυχογιός”)
Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο

Advertisement

Επίσκεψη Υπουργού Εξωτερικών Σταύρου Λαμπρινίδη στη Βαρσοβία (19 & 20/7/2011)

Την Τρίτη 19 και την Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011, ο υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Λαμπρινίδης πραγματοποίησε επίσκεψη εργασίας στην Πολωνία που ασκεί για το τρέχον εξάμηνο την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το πρόγραμμα της επίσκεψης περιελάμβανε στις 20 Ιουλίου συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών με τον υπουργό Εξωτερικών της Πολωνίας Radosław Sikorski, με τον οποίον συζήτησαν θέματα διμερούς και ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος.
Στις 19 Ιουλίου ο υπουργός Εξωτερικών Σ. Λαμπρινίδης έδωσε διάλεξη με τίτλο «Responsibility and Solidarity: the building blocks of our Union», προσκεκλημένος της πολωνικής δεξαμενής σκέψης «Polish Institute of International Affairs» (PISM), όπου είχε εξ άλλου συναντήσεις με τον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου και πρώην πρωθυπουργό της Πολωνίας, Jan Krzysztof Bielecki και τον διευθυντή, Marcin Zaborowski.

Επίσκεψη ΑΝΥΠΕΞ Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου στη Βαρσοβία (12/5/2011)

Η αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου πραγματοποίησε χθες επίσημη επίσκεψη στη Βαρσοβία, κατά την διάρκεια της οποίας συμμετείχε στη «Συνάντηση Φίλων Πολιτικής Συνοχής» και συναντήθηκε με τον πολωνό υφυπουργό Ευρωπαϊκών Θεμάτων Mikolaj Dowgielewicz.
Η συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων («Συνάντηση Φίλων Πολιτικής Συνοχής») πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Πολωνίας, η οποία θα ασκήσει την επερχόμενη Προεδρία της ΕΕ. Συμμετείχαν εκπρόσωποι από 14 χώρες μέλη της ΕΕ, με σκοπό τον συντονισμό της κατάρτισης του κοινοτικού προϋπολογισμού και την εξασφάλιση χρηματοδότησης της κοινοτικής πολιτικής της συνοχής.
Η συνάντηση διοργανώθηκε εν όψει της παρουσίασης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα τέλη Ιουνίου του πολυετούς προγράμματος της ΕΕ για τον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Η αναπληρωτής υπουργός Μ. Ξενογιαννακοπούλου συμμετείχε στη συνάντηση με στόχο την οικοδόμηση του ρόλου της Ελλάδας στο θέμα του κοινοτικού προϋπολογισμού και των δημοσιονομικών προοπτικών της ΕΕ.
Μετά το πέρας της ανωτέρω συνάντησης, η αναπληρωτής υπουργός είχε γεύμα εργασίας με τον πολωνό επίτροπο της ΕΕ για θέματα προϋπολογισμού Janusz Lewandowski.
Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε διμερής συνάντηση ανάμεσα στην αναπληρωτή υπουργό Μ. Ξενογιαννακοπούλου και τον πολωνό υπουργό Ευρωπαϊκών Θεμάτων Mikolaj Dowgielewicz. Οι δύο υπουργοί συζήτησαν για τις προτεραιότητες της Πολωνικής Προεδρίας στην ΕΕ, τις αποφάσεις που σχετίζονται με την σταθερότητα της ευρωζώνης, καθώς και για θέματα μετανάστευσης και την πολιτική γειτονίας.

PM`s George Papandreou visit to Poland

Prime Minister George Papandreou visited Poland on April 7 for talks with his Polish counterpart Donald Tusk and the country’s President Bronislaw Komorowski, in view of the Polish presidency of the EU, during the second term of 2011.
The two Premiers discussed the priorities of the Polish Presidency, especially in what concerns the Common Agricultural Policy, migration, as well as developments in the Middle East. Papandreou also made a special reference to his great-grand father’s Polish origins and the flourishing Polish community in Greece. 
(GREEK NEWS AGENDA)

Επίσκεψη πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στη Βαρσοβία (7/4/2011)

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πραγματοποίησε σήμερα επίσκεψη  στη Βαρσοβία, όπου συναντήθηκε με τον πολωνό πρωθυπουργό Donald Tusk και τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκρατίας, Bronislaw Komorowski.
Μετά την συνάντησή τους, οι δύο πρωθυπουργοί έδωσαν κοινή συνέντευξη τύπου, στην διάρκεια της οποίας προέβησαν στις ακόλουθες δηλώσεις:
D. TUSK: Ο πρωθυπουργός είναι στο σπίτι του. Η καταγωγή του πρωθυπουργού είναι από την Πολωνία και αυτό δεν το ξέρουν ακόμη όλοι, ότι ένας από τους παππούδες του κ. πρωθυπουργού είναι Πολωνός. Και χαίρομαι, διότι ο κ. πρωθυπουργός θυμάται την καταγωγή του και γι’ αυτόν τον λόγο, αυτή η επίσκεψη είναι πιο ζεστή και στην καλύτερη εποχή.
Συζητήσαμε με τον κ. πρωθυπουργό για την κατάσταση. Και είναι πάρα πολύ σημαντικές οι συμφωνίες που κάναμε, για μια ίση αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών πολιτικών, της νότιας πολιτικής και της ανατολικής.
Η Πολωνική Προεδρία θα έχει ως ορόσημο αυτά τα δύο γεγονότα. Και χαίρομαι πάρα πολύ, που έχω λάβει από τον πρωθυπουργό μια ειλικρινή στήριξη, τόσο για τα προβλήματα που αφορούν στη Μεσόγειο Θάλασσα και στη διένεξη στη Βόρεια Αφρική, όσο και για την Ανατολική Εταιρική Σχέση.
Και οι δύο χώρες μας, χάρη στη γεωγραφική τους θέση και στις αμοιβαίες και άριστες σχέσεις, αναπτύσσουν αυτές τις δύο διαστάσεις και αντιμετωπίζουν τις δύο προκλήσεις.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που έχουμε κοινά σημεία και στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μας συνεργασίας, ως προς τις ενέργειες που αναλαμβάνουμε για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Οι χώρες μας, έχουν θιχτεί σε διαφορετικό επίπεδο από την οικονομική κρίση. Αναζητούμε από κοινού λύσεις και μπορούμε να αλληλοστηριζόμαστε και να υπολογίζουμε στη βοήθεια της μιας χώρας προς την άλλη.
Ακριβώς την ίδια τακτική θα ακολουθήσουμε και κατά τη διάρκεια της Πολωνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Πολωνία και η Ελλάδα τάσσονται υπέρ μίας τέτοιας εσωτερικής πολιτικής στον ευρωπαϊκό χώρο, όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί μόνο μία κοινή διατύπωση, αλλά θα έχουμε και μία κοινή στήριξη όσον αφορά την πολιτική συνοχής, καθώς συμφωνούμε αμφότεροι να διατηρηθεί η πολιτική σύγκλιση σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα, διότι είναι προς το συμφέρον όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με κάθε βεβαιότητα, μπορούμε να αναθέσουμε αυτόν τον ρόλο στον πρωθυπουργό και να συνεργαστούμε, στο πλαίσιο ενός δημοσιονομικού συντονισμού. Είναι προσωπική η συμβολή του έλληνα πρωθυπουργού και η συνεργασία μας αναπτύσσεται μέσα σε ένα άριστο και εγκάρδιο κλίμα. Γι’ αυτό, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω θερμά.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όπως είπε και ο πρωθυπουργός, έχω συγγενικούς δεσμούς με την Πολωνία, καθώς ο προπάππος μου καταγόταν από την περιοχή του Bialystok. Ήταν πατριώτης και επαναστάτης Πολωνός, που έφυγε πρόσφυγας στην Ελλάδα και πάλεψε και εκεί, για την απελευθέρωση της Ηπείρου τότε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, συνεχίζοντας την επαναστατική του δραστηριότητα.
 Μάλιστα, συνέβαλε και στην ανακάλυψη του αρχαιολογικού χώρου της Δωδώνης κι έτσι έγινε και πολύ ένθερμος πατριώτης Έλληνας, κάνοντας την Ελλάδα δεύτερή του πατρίδα. Αισθάνομαι λοιπόν ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση για τις ρίζες που έχω εδώ, στην Πολωνία, και είμαι περήφανος γι’ αυτές.
Πράγματι, είχαμε μια πολύ καλή συζήτηση με τον Donald και ανταλλάξαμε σκέψεις για διάφορα θέματα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Πολωνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δεύτερο εξάμηνο του 2011.
Θέλω να τονίσω πως είμαι σίγουρος ότι η Πολωνία θα ασκήσει με τον καλύτερο τρόπο την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ευχηθώ σε εσένα, Donald, καλή επιτυχία.
Μιλήσαμε για τα θέματα που αφορούν στην Πολωνική Προεδρία και πιστεύω ότι έχουμε κοινές κατευθύνσεις, καθώς συμφωνούμε με τις προτεραιότητες που θέτει η Πολωνική Προεδρία, για θέματα όπως οι δημοσιονομικές προοπτικές και η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Νομίζω ότι έχουμε κοινή προσέγγιση και σε διμερές επίπεδο ως προς αυτές τις θέσεις μας, Ελλάδας και Πολωνίας, όπως βεβαίως και στα θέματα της πολιτικής γειτονίας και των μεταναστών.
Πράγματι, η Ευρώπη, ο κόσμος μας, αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, από τη Λιβύη μέχρι και την κρίση της Ευρωζώνης. Και αυτό δείχνει την ανάγκη, αλλά και τις δυνατότητες που έχει η Ευρώπη, να δουλεύει συλλογικά για να αντιμετωπίσει μεγάλα θέματα που, από μόνοι μας, ως χώρες, δεν θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε, είτε είναι η οικονομική κρίση, είτε είναι οι αλλαγές που γίνονται στην περιοχή μας, στις γειτονιές μας, είτε είναι η κλιματική κρίση. Όλα αυτά είναι θέματα που ξεπερνούν τη δυνατότητα μίας και μόνο χώρας, να τα αντιμετωπίσει.
Σε ό,τι αφορά στην οικονομική κρίση κι επειδή έχουμε εξελίξεις και στην Πορτογαλία, θέλω να επαναλάβω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποφασίσει να προστατεύσει το ευρώ με κάθε τρόπο. Γι‘ αυτό, έχει δημιουργήσει και το μηχανισμό στήριξης, που σήμερα στηρίζει την Ελλάδα και την Ιρλανδία και θέλει να αποτρέψει και αποτρέπει κάθε φημολογία για επερχόμενες χρεοκοπίες.
Η Ελλάδα είναι προσηλωμένη – κι έχει ήδη τα πρώτα θετικά αποτελέσματα – στο πρόγραμμά της, βλέποντας την προοπτική για μια σοβαρή αναπτυξιακή πορεία. Δεν παρασυρόμαστε από τις σειρήνες της καταστροφής, που ακούμε κατά καιρούς. Και βεβαίως, υπάρχει η σημαντική αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ αυτόν τον τομέα.
Επίσης, συζητήσαμε τα θέματα που αφορούν στον αραβικό κόσμο, στη Βόρεια Αφρική, καθώς και την ανάγκη να συμβάλουμε σε μια ολοκληρωμένη και συντονισμένη ευρωπαϊκή πολιτική, ώστε να βοηθήσουμε τις χώρες που βαδίζουν σε μια πορεία εκδημοκρατισμού, αλλά και να ενδυναμώσουμε την ασφάλεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η ανάγκη μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής είναι ένα βασικό θέμα, το οποίο έρχεται και επανέρχεται στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια σαφής πρόκληση της εποχής, όπου χρειάζεται ο συντονισμένος, ισόρροπος και δίκαιος τρόπος αντιμετώπισης του θέματος, εφαρμόζοντας τις αρχές του ανθρωπισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες.
Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε, επίσης, και θα συνεχίσουμε τη συζήτηση, για τις εξελίξεις στη Λιβύη. Η Ελλάδα είναι γείτονας της Λιβύης, βρίσκεται πολύ κοντά της, καθώς η Λιβύη είναι απέναντι από την Κρήτη, και οι εξελίξεις αυτές τονίζουν και τον ρόλο των χωρών που βρίσκονται στην περιοχή.
Η Ελλάδα έχει και είχε πάντα στενές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω και για τις δικές μας πρωτοβουλίες, για τις σκέψεις μας για διπλωματικές και πολιτικές πρωτοβουλίες, ώστε να λυθεί η κρίση στη Λιβύη και να προχωρήσουμε πραγματικά στη μετάβαση σε μια δημοκρατική Λιβύη.
Πολύ σωστά είπε ο Donald, ο πρωθυπουργός, ότι χρειάζεται μια ισορροπία μεταξύ της Ανατολικής Εταιρικής Συμφωνίας, των σχέσεών μας δηλαδή με τις ανατολικές χώρες της γειτονιάς μας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Νότου. Αυτά δεν πρέπει να είναι ανταγωνιστικά, αλλά κοινές προσπάθειες, για να διαμορφώσουμε μια καλή εταιρική σχέση και να συμβάλουμε στις οικονομικές εξελίξεις, καθώς και στη στήριξη αρχών και κοινών μας αξιών, όπως είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες στις χώρες αυτές.
Βεβαίως, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και για τα Βαλκάνια, την προοπτική της ένταξής τους, κάτι που στηρίζουμε ιδιαίτερα, όπως βεβαίως και τη σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία. Σ’ αυτό το πλαίσιο, αναφερόμαστε πάντα και στην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος.  Θα ήθελα να υπογραμμίσω την ιδιαίτερη ικανοποίησή μου για την επιβεβαίωση της κοινής βούλησης των δύο χωρών μας, να συνεχίσουμε και να ενισχύσουμε την αγαστή μας συνεργασία, και τώρα, βεβαίως, εν όψει της Προεδρίας της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τις διμερείς μας σχέσεις. Μας συνδέουν πολλά, έχουμε μάλιστα και μια πολύ ανθηρή κοινότητα Πολωνών που ζουν στην Ελλάδα και χαιρόμαστε γι‘ αυτό.
Γιατί είτε ως μετανάστες, είτε πια ως πολίτες της χώρας μας, πραγματικά, προσδίδουν με τον πολιτισμό της Πολωνίας και βοηθούν με την εργατικότητα και τη δημιουργικότητά τους την Ελλάδα, στην ανάπτυξή της και στους θετικούς δεσμούς με το λαό της Πολωνίας και με τη χώρα σας.
Και πάλι ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Πολλές και καλές ευχές για την Πολωνική Προεδρία.

Επίσκεψη Υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στη Βαρσοβία (19/1/2011)

Ο Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Πολωνία, κατά την διάρκεια της οποίας συναντήθηκε με τον πολωνό ομόλογό του, Radoslaw Sikorski, και στη συνέχεια με την Κοινοβουλευτική Ομάδα Ελληνο-Πολωνικής Φιλίας.
Κατά την συνάντησή του με τον πολωνό Υπουργό Εξωτερικών συζητήθηκαν θέματα διμερών σχέσεων, καθώς και θέματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος εν όψει της Πολωνικής Προεδρίας της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2011.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε μετά την συνάντηση των δύο Υπουργών Εξωτερικών έχει ως εξής:

Russia honours Polish director Andrzej Wajda

Polish film director Andrzej Wajda has been awarded an Order of Friendship by Russian president Dmitri Medvedev, the Kremlin informed Tuesday.
The Order of Friendship is one of the highest Russian distinctions.
Kremlin spokesmen said Wajda was granted the Order for his contributions to Russian-Polish cultural ties.
Wajda, 84, one of the founders of the so-called “Polish film school” in the 1950s and 60s, won world fame with his epic works Man of Marble and Man of Iron, in which he criticized Stalinism. Wajda has received numerous international awards for his films, including a lifework Oscar in 2000.
Earlier this year Wajda’s film Katyn about 1940 mass executions of Poles in Katyn Forest, west Russia, evoked broad reactions in Russia. Wajda said at the time that he had been personally involved in the film as his father had been among  the Katyn victims.
(PAP, 11/8/2010)

Συνέντευξη του πολωνού ποιητή Άνταμ Ζαγκαγιέβσκι στην “Ελευθεροτυπία”

Ανταμ Ζαγκαγιέβσκι «Οι πολιτικοί ας αφήσουν την Ιστορία στους ποιητές»
Ο Ανταμ Ζαγκαγιέβσκι είναι ο κορυφαίος Πολωνός ποιητής των ημερών μας και ένας από τους -πολλούς και ενδιαφέροντες- προσκεκλημένους στο Πρώτο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου ( 29, 30 και 31 Ιουλίου ). Στη συνέντευξή του στην «Ε», ο Ανταμ Ζαγκαγιέβσκι μιλά για την ποίηση, τη μνήμη, την Ιστορία, την πολιτική και τη διαδικασία της σύνθεσης απόψεων που πάντοτε οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα από τον τυφλό φανατισμό.
Προ τριμήνου ένα μεγάλο μέρος της πολωνικής ηγεσίας χάθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα ενώ προ εικοσαημέρου εξελέγη νέος Πολωνός προέδρος, ο Κομορόφσκι. Πώς είναι τώρα τα πράγματα στην Πολωνία; Είχε προηγηθεί η διακυβέρνηση της χώρας από τους αδελφούς Κατζίνσκι, οι οποίοι ήταν φιλοαμερικανοί και εχθρικοί τόσο προς τη Ρωσία όσο και προς τη Γερμανία και την Ευρώπη.

“Λεωφορείον ο Πόθος” σε σκηνοθεσία Κριστόφ Βαρλικόφσκι στην Αθήνα

Τον Κριστόφ Βαρλικόφσκι τον γνωρίσαμε το 2008 όταν πήρε στη Θεσσαλονίκη το βραβείο «Νέες Θεατρικές Πραγματικότητες» (στη 2η διοργάνωση των Ευρωπαϊκών Βραβείων Θεάτρου) και παρουσίασε το «Καθαροί πια» της Σάρα Κέιν.
Ακολούθησε λίγους μήνες μετά η, ενταγμένη στο Φεστιβάλ Αθηνών, παράστασή του με το «Krum» του Χ. Λεβίν. Ξέραμε όμως ήδη ότι η Ευρώπη κατατάσσει τον Πολωνό σκηνοθέτη στις ισχυρές, ελπιδοφόρες και πρωτοποριακές δυνάμεις του θέατρου της.
Οσο τον περιμένουμε ξανά φέτος τον Ιούλιο (2-5) στην «Πειραιώς 260», με την πολυσυζητημένη εκδοχή του για το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τ. Ουίλιαμς, με Μπλανς την Ιζαμπέλ Ιπέρ, επιβεβαιώνουμε μέσω του γαλλικού Τύπου και τη «δίδυμη» ιδιότητα ενός διακεκριμένου σκηνοθέτη του λυρικού θέατρου.
Στο Theatre de la Monnaie των Βρυξελλών παρουσιάζεται μέχρι τις 30 του μηνός ο «Μάκβεθ» του Βέρντι, σε δική του σκηνοθεσία, με τον Αμερικανό βαρύτονο Σκοτ Χέντριξ να αναμετράται για πρώτη φορά με τον ρόλο του σεξπιρικού ήρωα, Λαίδη Μάκβεθ τη Γεωργιανή σοπράνο Ιάνο Ταμάρ σε εναλλάξ διανομή με την Αμερικανοολλανδέζα Λίζα Ούμπεν και αρχιμουσικό τον Πολ Ντανιέλ. Και στην παρισινή Οπερα μόλις ολοκλήρωσε τον κύκλο της η, επίσης δικής του σκηνοθεσίας, όπερα του Βάγκνερ «Πάρσιφαλ».
Είναι τα πιο πρόσφατα λυρικά εγχειρήματα του 48χρονου σκηνοθέτη που καταμετρά πολλές συνεργασίες με την Οπερα της Βαρσοβίας («Ντον Κάρλος» του Βέρντι, «Ο Αδαής κι ο τρελός» του Πολωνού συνθέτη Πάουελ Μικιέτιν, «Βασιλιάς Ιμπί» του Πεντερέτσκι, «Βόιτσεκ» του Μπεργκ), με την Οπερα των Παρισίων («Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γκλουκ, «Υπόθεση Μακρόπουλος» του Γιάνατσεκ και «Πάρσιφαλ» του Βάγκνερ), με τη Staatsoper του Μονάχου («Ευγένιος Ονιέγκιν» του Τσαϊκόφσκι) και με το Τεάτρο Ρεάλ της Μαδρίτης («Υπόθεση Μακρόπουλος»). Αλλά και στο Monnaie έχει προηγηθεί η εμβληματική του σκηνοθεσία για τη «Μήδεια» του Κερουμπίνι το 2008, όταν ήδη οι προτάσεις του για τα έργα του Γκλουκ και του Τσαϊκόφσκι στο Παρίσι και το Μόναχο είχαν συμβάλει ώστε στη φήμη του σπουδαίου θεατρικού σκηνοθέτη να προστεθεί κι αυτή ενός από τους πιο καίριους κι ενδιαφέροντες σκηνοθέτες του λυρικού θεάτρου.
Η ρηξικέλευθη γραφή του Βαρλικόφσκι είναι ευδιάκριτη κι εδώ. Το ίδιο και οι αναγνωρίσιμες «εμμονές» του, όπως τουλάχιστον φαίνεται κι από το δημοσίευμα της «Monde» για τον «Μάκβεθ». «Στις Βρυξέλλες, ο Βαρλικόφσκι», διαβεβαιώνει η εφημερίδα, «συνεχίζει να καλλιεργεί με χαρά ό,τι του καταλογίζουν: αφθονία εικόνων κινηματογραφημένων με αμεσότητα και κινηματογραφικών αναφορών που προβάλλονται σε βιντεο-οθόνες στο βάθος της σκηνής. Τραβεστί. Ημίγυμνοι ηθοποιοί. Αντισυμβατικά για την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία κοστούμια με στοιχεία αρτ ντεκό. Λαβαμπό, ένα φετίχ του Πολωνού…». Σ’ ένα λαβαμπό, που παραπέμπει σε ένα είδος βωμού, πλένει τα αιματοβαμμένα χέρια του ο Μάκβεθ.
Κι άλλες καινοτομίες επιφυλάσσει η ματιά του Πολωνού. Το δάσος στο οποίο ο Μάκβεθ συναντά τις μάγισσες γίνεται ένα ψυχρό νοσοκομείο με τοίχους καλυμμένους από τεράστιες οθόνες. Αναλόγως συμβολικές είναι η έναρξη και η λήξη της παράστασης. Προτού ακόμα να σηκωθεί η αυλαία κάποιος ακούγεται να διαβάζει την πραγματική επιστολή που είχε στείλει στη γυναίκα του ένας στρατιώτης στο Βιετνάμ. Η ίδια επιστολή ξανακούγεται στη διάρκεια της όπερας, όσο τα έγχορδα παίζουν σαν ξεκούρδιστα, λίγο προτού η Λαίδη Μάκβεθ πει την πρώτη της λέξη.
Αντίστοιχα η τελευταία πράξη, χαρακτηριστική «του Βαρλικόφσκι, ποιητή της τέχνης των ωραίων διαφυγών», κατά τη «Μοντ», εκτελείται από δύο ωραίους νέους ημίγυμνους άνδρες που χορεύουν σφιχταγκαλιασμένοι μέχρι να πνιγούν από ασφυξία κάτω από ένα πλαστικό κάλυμμα.
Η «Monde» δεν κρύβει ούτε την αμηχανία ούτε το ενδιαφέρον της για τη «σπείρα της έξοχης τρέλας» του Βαρλικόφσκι. Μακάρι λοιπόν να δούμε κι εμαείς προσεχώς στο Φεστιβάλ κι αυτή τη σκηνοθετική του πλευρά.
(Ελευθεροτυπία, 16/6/2010)

Εργαστήρι αρχαίου δράματος από πολωνό σκηνοθέτη

Ενας από τους ραγδαία ανερχόμενους Πολωνούς σκηνοθέτες, ο 42χρονος Γκρέγκορ Γιαρζίνα (Grzegorz Jarzyna), έρχεται για να πραγματοποιήσει στην Κρήτη, από τις 3 έως τις 12 Ιουλίου, θεατρικό εργαστήρι.
Σπούδασε φιλοσοφία και θέατρο στην Κρακοβία. Υπήρξε μαθητής και συνεργάτης του σπουδαίου Κρίστιαν Λούπα και από το 1998 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής τού TR Warszawa, που έχει παρουσιάσει και στην Ελλάδα παραστάσεις του με την υπογραφή του «τρομερού παιδιού» της πολωνικής σκηνής Κριστόφ Βαρλικόφσκι. Χαρακτηριστικό του καλλιτεχνικού στίγματος του Γιαρζίνα είναι ότι υπογράφει τις παραστάσεις του με διαφορετικά ψευδώνυμα για να υποδηλώνεται η διαρκής καλλιτεχνική μετατόπισή του σε νέα πεδία.
Στο εργαστήρι, όπου θα μετάσχει και ο θίασός του, σκοπεύει να επικεντρωθεί στο αρχαίο δράμα. Οι συμμετέχοντες θα δουλέψουν πάνω σε σκηνές των τριών τραγικών ποιητών μας. Το εργαστήρι εντάσσεται στο πλαίσιο των διεθνών συνεργασιών και ανταλλαγών της πρώτης Κρατικής Σκηνής με σημαντικούς φορείς του εξωτερικού. Απαιτεί όμως από τους συμμετέχοντες να καλύψουν οι ίδιοι τα έξοδα μεταφοράς, διαμονής και διατροφής. Η παρακολούθηση είναι δωρεάν. Οι ενδιαφερόμενοι ηθοποιοί πρέπει να έχουν αποστείλει, μέχρι τις 15 Ιουνίου, σύντομα βιογραφικά τους σημειώματα (στα αγγλικά) μαζί με φωτογραφία τους (στο email: interdept@n-t.gr.) Για οποιαδήποτε διευκρίνιση να επικοινωνούν στο 210-5288253/4 (Ειρήνη Μουντράκη, Διεθνείς Σχέσεις Εθνικού Θεάτρου).
(Πηγή: Ελευθεροτυπία, 26/5/2010)

Πολωνική ζωγραφική στο Μουσείο Φρυσίρα

"Η γυναίκα με γάντι" του πολωνού ζωγράφου Γκρ. Βνιεκ

Το Μουσείο Φρυσίρα στο κτίριο της Μονής Αστερίου 3 στην Πλάκα έχει κερδίσει μέσα στα χρόνια τον ρόλο του Ιδρύματος όπου μπορείς να δεις συστηματικά σύγχρονη παραστατική ζωγραφική.
Από τις 14 Απριλίου στη γνωστή εκθεσιακή σειρά του «Το βλέμμα του ζωγράφου» κεντρικό πρόσωπο είναι ο Πολωνός ζωγράφος Γκρέγκορ Βνιεκ. Εκτός από την παρουσίαση της ζωγραφικής του ο εικαστικός, εκπρόσωπος της ομάδας νέων αναπαραστατικών ζωγράφων από την Κρακοβία, έχει επιλέξει να δείξει και 70 έργα συναδέλφων του από τη συλλογή του Μουσείου Φρυσίρα. Στους εκθεσιακούς χώρους φιλοξενούνται, μαζί με τα δικά του έργα, συνολικά 150 πίνακες. Συνεκτικό στοιχείο όλων είναι η χωρίς ενοχές και συμπλέγματα επιστροφή της ζωγραφικής στην παράδοση της αναπαράστασης. Δεν πρόκειται, όμως, για μια στείρα επιστροφή στις κατακτήσεις του παρελθόντος, αλλά για τέχνη που εμπλέκει δημιουργικά τη ζωγραφική με τις σύγχρονες καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Ο Γκρ. Βνιεκ ακολούθησε τη συμβουλή του σπουδαίου Γερμανού ζωγράφου Γκέρχαρντ Ρίχτερ, που θεωρούσε ζωγράφο εκείνον που μπορούσε να στηριχτεί σε μια βαθιά αγάπη για τον άνθρωπο και να τον τοποθετήσει στο επίκεντρο του εικαστικού του σύμπαντος. Σε κάθε ευκαιρία επισημαίνει το ενδιαφέρον του για την ανθρώπινη μορφή, το περιβάλλον και την ύπαρξή της. «Το θέμα είναι πολύ σημαντικό, με οδηγεί εγγύτερα στο πρωτογενές», έγραφε σε κατάλογο παλαιότερης έκθεσής του. Και πρόσθετε: «Επιλέγω θέματα με ισχυρό συναισθηματικό αντίκτυπο -αιφνίδιες ασθένειες, τυχαία περιστατικά (π.χ. η πτώση ενός δέντρου, η τοποθέτηση ενός φράχτη, κατασκευαστικά έργα), σκηνές της καθημερινότητας, της φτώχειας και της ανέχειας. Κατανοώ πως πρόκειται για δύσκολα θέματα, όμως νιώθω ταυτόχρονα πως απαιτούν άμεση δράση, εξπρεσιονιστικές φόρμες, βίαια χρώματα, δυναμικά καδραρίσματα. Αναζητώ τον δικό μου τρόπο θεώρησης του σύγχρονου ανθρώπου. Θέλω να πλησιάσω όσο γίνεται περισσότερο την αλήθεια, να πάω πέρα από τα τείχη που δεν κρύβουν τίποτα πίσω τους».
Είναι εμφανές ότι ο Πολωνός ζωγράφος δεν δίστασε ποτέ να παρουσιάσει τη δυστυχία της καθημερινότητας και ότι δεν υπέκυψε στους κανόνες της ανώδυνης διακοσμητικής τέχνης, που συνεπήρε τόσους συναδέλφους του σε όλη την Ευρώπη. Κατάφερε να διατηρήσει ζωηρό το ενδιαφέρον του για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα σχετικά και με τη σημασία της ιστορικής μνήμης εν μέσω των σαρωτικών αλλαγών που επήλθαν τις τελευταίες δεκαετίες στις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Ο Γκρ. Βνιεκ δεν δυσκολεύτηκε να επιλέξει 70 και πλέον έργα συναδέλφων του από τη συλλογή του Μουσείου Φρυσίρα και να επιμεληθεί την έκθεση που παρουσιάζεται παράλληλα με τη δική του. Με τους περισσότερους από αυτούς μοιράζεται το ίδιο πάθος και παρόμοιες αναζητήσεις. Ανάμεσά τους βρίσκονται πίνακες των Αντρέα Μαρτινέλι, Ζαν Ρουστέν, Πίτερ Μπλέικ, Κλάιβ Σμιθ, Απόστολου Γεωργίου, Κρίστοφερ Λεμπρούν, Αλέξη Βερούκα, Πάουλα Ρέγκο, Βικτόρια Ράσελ, Μπραν Ρενό, Δημήτρη Τζαμουράνη κ.ά.
«Οι καλλιτέχνες που επέλεξα είναι καλλιτέχνες για τους οποίους το μάτι και η εξαντλητική παρατήρηση του χώρου και της μορφής έχουν καίρια σημασία. Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε στο μάτι ή και στο χέρι του ζωγράφου, όμως υπάρχει επίσης και η διάνοιά του η οποία ενεργοποιεί την καλλιτεχνική δημιουργία», σημειώνει ο Γκρ. Βνιεκ. Αναφέρεται με ενθουσιασμό στη δουλειά των συναδέλφων του. «Βαθύτατα μου κέντρισε το ενδιαφέρον ο τρόπος που ο Πίτερ Μπλέικ προσπάθησε να προσεγγίσει την ανθρώπινη μορφή ως κάτι καλυμμένο, δύσμορφο, χωρίς αναλογίες, επιλέγοντας τη φιγούρα του νάνου, παραπέμποντας στους νάνους του Βελάσκεθ αλλά και στον μυθικό κόσμο του Ζορό, του γενναίου υπερασπιστή των καταπιεσμένων που εξελίχθηκε σε σύμβολο της pop κουλτούρας».
Διάρκεια έκθεσης έως 30 Σεπτεμβρίου.
(Πηγή: Ελευθεροτυπία, 14/4/2010)

Michael Marmarinos`interview at the newspaper “To Vima”

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός ετοιμάζει το νέο θεατρικό έργο του με τίτλο «Αkropolis», κινείται συνεχώς μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, πιστεύει ότι εθνικό είναι σήμερα το διεθνές και θεωρεί ότι αυτό που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας είναι η απουσία προοπτικής.
ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ | Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
Τον συνάντησα ανάμεσα σε δύο ταξίδια του στην Πολωνία, όπου ετοιμάζει για το διεθνές φεστιβάλ της Βαρσοβίας μια παράσταση για την «Πλατεία των Παρελάσεων». Είχε προηγηθεί η εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση του «Πεθαίνω σαν χώρα», στο Παρίσι, τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Γεωργία αποτελεί τα τελευταία χρόνια σταθερό του προορισμό. Η Ρωσία προσφάτως ενέσκηψε στο πρόγραμμά του ενώ με τη Γερμανία τον συνδέουν συνεργασίες και σχέσεις χρόνων. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός είναι πλέον διεθνής. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, ιδρυτής του θεάτρου Θησείον, πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, εμπνευστής του Συστήματος Αθήνα, καθηγητής υποκριτικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης- και ας σπούδασε βιολόγος… Στην Αθήνα ετοιμάζει την καινούργια του παραγωγή, με την οποία θα κάνει πρεμιέρα μετά το Πάσχα: είναι το έργο «Αkropolis», που ανήκει στον πολωνό συγγραφέα Στανισλάβ Βισπιάνσκι- και ανεβαίνει σε μετάφραση από τα πολωνικά του Δημήτρη Χουλιαράκη (…)
– Ποια είναι η σχέση σας με την Πολωνία; «Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ήταν στην Πολωνία.Ημουν ακόμη φοιτητής Βιολογίας αλλά είχα αρχίσει να στρέφομαι προς το θέατρο. Η σχέση μου όμως με την πολωνέζικη κουλτούρα βασίζεται κυρίως στον Γκροτόφσκι αλλά και στον Κάντορ. Και ομολογώ ότι για τον Βισπιάνσκι πάλι ο Γκροτόφσκι ευθύνεται. Στο Βρότσλαβ,έδρα του θεάτρου του, ανέβασε στις αρχές του ΄60 το “Αkropolis”- έκτοτε δεν ανέβηκε ποτέ ξανά ολόκληρο στην Πολωνία. Οταν λοιπόν έπεσα πάνω σε ένα πολωνέζικο έργο που λέγεται “Ακρόπολις”, ενθουσιάστηκα. Ενα από τα τέσσερα μέρη του,επιπλέον,έχει τον τίτλο “Τροία”».
– Τι είναι το «Αkropolis»; «“Το κοιμητήριο των λαών η δική μας Ακρόπολη” είχε πει ο Γκροτόφσκι. “Το νεκροταφείο των γενεών” έλεγε ο ίδιος ο συγγραφέας. Τ ο ερώτημα παραμένει: Ποια είναι η Ακρόπολη σήμερα; Ο Γκροτόφσκι εννοούσε το Αουσβιτς. Οσο για το ίδιο το έργο, έχει αφετηρία τον καθεδρικό ναό στην Κρακοβία που λέγεται Βαβέλ και αποτελεί ένα ακραία ιστορικό σημείο. Είχε προηγηθεί ένα φιλόδοξο σχέδιο αναμόρφωσης του ναού από τον Βισπιάνσκι και έναν φίλο του αρχιτέκτονα. Στόχος ήταν να καταστεί η Ακρόπολις του πολωνικού έθνους. Ο Στανισλάβ Βισπιάνσκι (1869-1907) διακρίθηκε ως ζωγράφος, εικαστικός, δραματουργός και ποιητής.
Επηρεασμένος από τους ρομαντικούς έγραψε το “Αkropolis”, το οποίο ολοκλήρωσε το 1904- ήξερε ήδη ότι θα πεθάνει από σύφιλη».
(http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=320028&dt=14/03/2010#ixzz0la049HnI)
«Αkropolis» του Στανισλάβ Βισπιάνσκι στο θέατρο Θησείον
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, τηλ.210 3255.444
Πρεμιέρα 7 Απριλίου

Η κομμουνιστική Πολωνία με τα μάτια του Κισλόφσκι

Ο Κριστόφ Κισλόφσκι είναι διάσημος δημιουργός. Κι όμως, υπάρχουν πτυχές του έργου του που δεν απολαμβάνουν τη δημοτικότητα γνωστών ταινιών του, όπως της «Διπλής ζωής της Βερόνικα». Ο Πολωνός σκηνοθέτης πειραματίστηκε και με τα όρια του ντοκιμαντέρ.
Στον «Χτίστη» (1973), ο Κριστόφ Κισλόφσκι καταγράφει την πορεία ενός ανθρώπου που εγκαταλείπει την πολιτική του… καριέρα Σε αυτή την πλευρά του επικεντρώνεται μεγάλο αφιέρωμα στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα» (12-21 Μαρτίου). Ανάλογο αφιέρωμα οργανώνεται και για έναν από τους πατέρες του ντοκιμαντέρ, τον Ολλανδό Γιόρις Ιβενς.
Το αφηγηματικά λιτό, άμεσο και συχνά σκληρό κινηματογραφικό στίγμα του Κισλόφσκι αποτυπώνεται και στα ντοκιμαντέρ του. Στο «Ημουν ένας στρατιώτης» (1970) απομυθοποίησε την ηρωική εικόνα των στρατιωτών, που ήταν συνυφασμένη με την προπαγάνδα της χώρας του. Την κομμουνιστική Πολωνία καυτηρίασε και στο «Εργοστάσιο» (1970).
Το «Πριν από το ράλι» (1971) είναι μια αλληγορία για τα βιομηχανικά και οικονομικά προβλήματα της Πολωνίας. Μέχρι και με τη γραφειοκρατία των κηδειών τα έβαλε στην «Επωδό» (1972).
Στο «Χτίστη» (1973) παρακολουθεί έναν άνθρωπο που εγκαταλείπει την κομματική του καριέρα, αποφεύγοντας να ταυτιστεί με το σύστημα. Στο «Νοσοκομείο» (1977) έβαλε σε ένα χειρουργικό τραπέζι… ολόκληρο το σύστημα υγείας, καταγράφοντας τη βάρδια 31 ωρών μιας ομάδας ορθοπεδικών χειρουργών. Το τηλεοπτικό του ντοκιμαντέρ «Εργάτες ’71» (1972), όπου μια παρέα εργατών αναλύουν τους λόγους της μαζικής απεργίας του 1970, λογοκρίθηκε. Ο Κισλόφσκι στράφηκε στο σινεμά μυθοπλασίας για να εξασφαλίσει καλλιτεχνική ελευθερία.
Το αφιέρωμα στον Γιόρις Ιβενς περιλαμβάνει 20 ντοκιμαντέρ. Γεννημένος το 1898 στην Ολλανδία, ο πολυταξιδεμένος σκηνοθέτης γύρισε 80 ταινίες σε περισσότερες από 20 χώρες, δίνοντας φωνή σε εκατομμύρια ανώνυμους εργάτες, αγρότες, στρατιώτες και αγωνιστές. Συνεργάστηκε και με θρυλικούς καλλιτέχνες, όπως Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ντμίτρι Σοστακόβιτς, Ρόμπερτ Κάπα, Τζον Γκρίερσον.
«Η γέφυρα» (1928), κινηματογραφική προσέγγιση της μεγάλης σιδερένιας γέφυρας στο Ρότερνταμ και «Η βροχή» (1929), ωδή σε μια νεροποντή στους δρόμους του Αμστερνταμ, τον κατέταξαν ανάμεσα στους σπουδαιότερους avant-garde κινηματογραφιστές της δεκαετίας του ’20. Από το «Borinage» (1934) κι έπειτα στράφηκε σε ιστορικές πολιτικές συγκυρίες, πολέμους, απεργίες, εξεγέρσεις και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες.
Στο «The Spanish earth» (1937) κινηματογράφησε τον ισπανικό εμφύλιο ενώ με το «The four hundred million» (1939) πήρε θέση υπέρ των Κινέζων στον κινεζοϊαπωνικό πόλεμο. Στην Κίνα επέστρεψε κατά τη διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης κινηματογραφώντας το μνημειώδες 12ωρης διάρκειας «How Yukong moved the mountains» (1976). Δεν δίστασε να στραφεί ενάντια στην αποικιοκρατική πολιτική της χώρας του στο «Indonesia calling!» (1946). Το κύκνειο άσμα του «Α tale of the wind» (1988) τού χάρισε Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας, λίγο πριν από τον θάνατό του στο Παρίσι το 1989.
(Πηγή: Ελευθεροτυπία)