Συνέντευξη πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο πολωνικό περιοδικό “Polityka” (13/4/2011)

To εβδομαδιαίο πολιτικο-κοινωνικό περιοδικό Polityka, με τίτλο «Οι θηρευτές και τα θύματα», δημοσιεύει συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Jacek Żakowski ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στη Βαρσοβία στις 7 Απριλίου.
Υπότιτλος της συνέντευξης: «Ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου (μιλάει) για την κρίση, τα αδύναμα κράτη και τις παντοδύναμες οικονομικές αγορές, καθώς και την Πολωνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Jacek Żakowski: Σας καλωσορίζω στη χώρα.
Γιώργος Παπανδρέου: Πάντοτε θυμάμαι τις πολωνικές μου ρίζες.
Είναι ευχάριστο.
Σήμερα με τον Bronisław Komorowski (= τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκρατίας) ανακαλύψαμε ότι είμαστε στενοί συγγενείς. Οι γιαγιάδες μας κατάγονταν από την οικογένεια των Mineyko.
Και έτσι φανερώθηκε μια άγνωστη έως τώρα ευρωπαϊκή δυναστεία.
Η δυναστεία των Mineyko.
Στην Πολωνία η οικογένεια είναι εξίσου σημαντική όπως και στην Ελλάδα. Μάλλον αναρωτιέστε τι θα έλεγε ο παππούς σας, ο Γεώργιος, τρεις φορές πρωθυπουργός, δημιουργός του Ελληνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, και ο πατέρας σας ο Ανδρέας, δύο φορές πρωθυπουργός, δημιουργός του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, σε σας, τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πρωθυπουργό, βλέποντας πως μειώνετε τις κοινωνικές παροχές και αντιμετωπίζετε τις μαζικές εργατικές διαμαρτυρίες;
Μάλλον θα έλεγαν πάνω-κάτω αυτό που λέω στον εαυτό μου: «Πρέπει να σώσεις αυτή τη χώρα!»
Από το βάρος του υπερβολικών κοινωνικών παροχών;
Οι κοινωνικές δαπάνες δεν αποτελούν την κύρια πηγή των προβλημάτων.
Αλλά τι;
Η κακή διαχείριση.
Στην πολιτική ή τον επιχειρηματικό κόσμο;
Στην πολιτική. Διότι η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα. Ήταν, όμως, πολύ αναποτελεσματικά διακυβερνώμενη. Η προηγούμενη κυβέρνηση σε πεντέμισι έτη διπλασίασε το ελληνικό δημόσιο χρέος. Και στην διάρκεια καλών οικονομικών ετών. Η παγκόσμια κρίση είχε σε αυτό το μερίδιό της. Όμως αποκάλυψε κυρίως προβλήματα: τις πελατειακές σχέσεις, την έλλειψη διαφάνειας, τις εξυπηρετήσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις, την διαφθορά, την φοροδιαφυγή από την πλευρά των προνομιούχων. Αυτά όλα δημιούργησαν ένα πολιτικό κλίμα ανομίας. Αυτό θα πρέπει να εξυγιανθεί. Πρώτα από όλα, όμως, θα πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα από την πτώχευση.
Πως;
Πρώτον, λαμβάνοντας υπ`όψιν ότι δεν μπορεί όλο το βάρος να μεταφέρεται στους πιο αδύναμους. Εάν αναμένεται να λειτουργήσει η χώρα, θα πρέπει να είναι δίκαιη. Υπάρχει, όμως, και η παγκόσμια διάσταση. Το διεθνές σύστημα διευκολύνει την λειτουργία των φορολογικών παραδείσων και την φοροδιαφυγή.
Πιστεύετε ότι είναι ένα σύμπτωμα της κρίσης της παγκοσμιοποίησης;
Εν μέρει. Ως κρίση της δημοκρατικής εξουσίας σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Κοιτάξτε προσεκτικά τις πηγές της αμερικανικής οικονομικής κρίσης το 2008. Πως σημειώθηκε; Από τη μία πλευρά, ο οικονομικός τομέας αυξανόταν για χρόνια, γινόταν ολοένα και ισχυρότερος και σταδιακά απορυθμιζόταν, ακόμη και απαρατήρητος. Μέχρις ότου άρχισε να δημιουργεί τοξικές οικονομικές αξίες. 
Μπορούσε να τα δημιουργεί διότι ήταν ανεξέλεγκτος. Και δεν ελεγχόταν διότι ήταν ιδιαίτερα ισχυρός, ώστε οι ασκούντες lobby να ελέγχουν τις δημοκρατικές Αρχές. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο η συγκεντρωμένη οικονομική εξουσία αναγκάζει την πολιτική εξουσία να δημιουργεί ευνοϊκές γι` αυτήν κανόνες. Τα μεγάλα κεφάλαια ρέουν στην ισχυρή διεθνή οικονομική τάξη. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου από την ολιγομελή τάξη είναι τεράστια. Αυτό δημιουργεί άγνωστα μέχρι πρότινος προβλήματα.
Ποια;
Μια μεμονωμένη χώρα σήμερα δυσκολεύεται πολύ να φορολογήσει αποτελεσματικά μια μεγάλη επιχείρηση, διότι τα χρήματα μπορούν να διαφύγουν γρήγορα στο εξωτερικό. Τα κράτη χάνουν έσοδα. Οι εταιρείες κερδίζουν, δεν καταβάλλουν όμως φόρους.
Πιστεύετε ότι το κράτος έχει χάσει ήδη αυτό το παιχνίδι με το διεθνές κεφάλαιο;
Ακόμη (λειτουργεί) ανεπαρκώς. Πρέπει να δημιουργήσουμε διεθνείς ρυθμίσεις.
Είναι ακόμη ρεαλιστικό αυτό;
Στην Ευρώπη συζητάμε για τη δημιουργία ενός φόρου στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές. Ο οικονομικός παράγοντας πληρώνει πολύ μικρούς φόρους σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας. Ένας φόρος της τάξης του 0,5% στις συναλλαγές θα έδινε στην Ευρώπη ένα εισόδημα της τάξης των 200 δις. ευρώ. Κανένα μεμονωμένο κράτος δεν είναι σε θέση να εισάγει έναν τέτοιο φόρο. Μπορούμε, όμως, να το κάνουμε από κοινού. Είναι μια από τις ενδεχόμενες απαντήσεις, ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης που είναι η αφαίρεση της οικονομίας από την εξουσία του εθνικού κράτους.
Η οικονομία που βρέθηκε εκτός εξουσίας των κρατών είναι ελαφρώς ρυθμιζόμενη και χαμηλά φορολογημένη. Δημιουργεί αποτελεσματικά πλούτο, αλλά τον αναδιανέμει πολύ άνισα. Μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι. Δημιουργούμε αρκετό πλούτο για να εξαλείψουμε την φτώχεια και τον αναλφαβητισμό, αλλά δεν ξέρουμε να τον χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα. Διότι η πολιτική εξουσία εξακολουθεί να είναι κλειστή σε εθνική κλίμακα, ενώ η οικονομία λειτουργεί σε παγκόσμια κλίμακα.
Είναι μια κρίση πολιτικής εξουσίας;
Οι πολίτες βλέπουν αυτή την κατάσταση και αναμένουν ότι οι πολιτικοί θα την αντιμετωπίσουν, ενώ οι πολιτικοί είναι αδύναμοι. Ενεργούν σε μια ιδιαίτερα μικρή κλίμακα. Γι` αυτό είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της Ευρώπης. Διότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αλλάξει αυτή την κατάσταση, εάν αποφάσιζε να δημιουργήσει μια διεθνή τάξη, που ευνοεί μια πιο δίκαια κατανομή του πλούτου. Έχουμε τη γνώση, την τεχνολογία, το κεφάλαιο που επιτρέπει να αποφύγουμε έναν κόσμο, όπου υπάρχει περισσότερη βία, φονταμενταλισμοί, εξτρεμισμοί, διενέξεις. Είμαι σοσιαλιστής, αλλά το λέω σε όλους όσους συνομιλώ και όλοι συμφωνούν.
Λέτε για τον εαυτό σας: είμαι σοσιαλιστής;
Διότι είμαι.
Γνωρίζω ότι εάν κάποιος αναφέρει για εσας “αυτός είναι σοσιαλιστής”, στα μάτια πολλών ανθρώπων η δύναμη των επιχειρημάτων σας θα μειωθεί κατά το ήμισυ.
Εδώ κάνουμε λόγο για αξίες. Τι χρειαζόμαστε; Περισσότερη δημοκρατία, συμμετοχή, ισότητα, κοινωνική συνοχή και παύση του πολέμου των ανθρώπων κατά του περιβάλλοντος. Είμαι σοσιαλιστής, αλλά δεν συνδέομαι με κανένα σοσιαλιστικό δόγμα. Δεν πιστεύω ότι η αγορά θα λύσει όλα τα προβλήματα. Αλλά δεν πιστεύω και ότι το κράτος μπορεί να τα λύσει όλα. Το κράτος και η αγορά μπορούν να εξυπηρετούν τους ανθρώπους, εάν λειτουργούν από κοινού. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι τα κράτη κυριαρχήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις δυνάμεις της αγοράς. Από εκεί [πηγάζουν] τα προβλήματα της Ελλάδας.
Η πλειοψηφία των πολιτικών και των σχολιαστών θα συμφωνούσε μαζί σας ότι η κρίση μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη για κάποια νέα τάξη. Πέρασαν, όμως, δύο χρόνια από τότε που ξέσπασε η κρίση και ελάχιστα καταφέραμε να κάνουμε.
Πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε μια νέα κρίση, ώστε να αλλάξει κάτι ή αυτές οι αλλαγές απαιτούν χρόνο και οδεύουν προς την σωστή κατεύθυνση;
Μάλλον και το ένα και το άλλο. Η κρίση του 2008 ήταν μια “καμπάνα συναγερμού” που υπενθυμίζει ότι στην οικονομία χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια, έλεγχο, αξιοπιστία. Οι πρώτες αντιδράσεις ήταν σωστές. Οι κυβερνήσεις τόνωναν την οικονομία και έκαναν ότι μπορούσαν ώστε η ύφεση να μην είναι ιδιαίτερα βαθιά. Αυτό έφερε αποτέλεσμα. Και δημιούργησαν την εντύπωση ότι η κρίση έχει παρέλθει.
Και δεν έχει (παρέλθει);
Ίσως προς στιγμήν. Εάν δεν δημιουργήσουμε νέα, υπερεθνικά πρότυπα ενέργειας και επιτήρησης, θα βυθιστούμε σε μια νέα κρίση. Διότι οι πηγές της παρούσας κρίσης στην πλειοψηφία τους δεν εξαφανίστηκαν. Οι κυβερνήσεις περιόρισαν μόνο τις συνέπειες της. Και μάλιστα με γιγαντιαίο αντίτιμο.
Όταν συνομιλείτε με τον πρωθυπουργό Tusk, τον Πρόεδρο Obama, τον πρωθυπουργό Zapatero ή την καγκελάριο Merkel, πώς δέχονται αυτές τις απόψεις;
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε κυρίως ηγέτες των χωρών μας. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για το κράτος του. Κυρίως αυτό μας απασχολεί. Αλλά οι ηγέτες των μικρών χωρών, και τώρα ήδη και των μεσαίων, όπως η Πολωνία, συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν μόνοι τους. Το θέμα είναι ότι μερικές από τις ισχυρότερες χώρες ελπίζουν ακόμη ότι θα τα καταφέρουν. Αν και ο Πρόεδρος Obama κατανοεί την ανάγκη νέων παγκόσμιων λύσεων.

Advertisement

Συνέντευξη ΥΠΕΞ Δ. Δρούτσα στην πολωνική εφημερίδα Rzeczpospolita (22.1.2011)

Η εφημερίδα Rzeczpospolita δημοσίευσε στην έκδοση του Σαββατοκύριακου (22-23/1/2011) συνέντευξη του Υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα, η οποία παραχωρήθηκε στη δημοσιογράφο Katarzyna Zuchowicz κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του υπουργού στη Βαρσοβία στις 19 Ιανουαρίου και διευθετήθηκε κατόπιν ενεργειών του Γραφείου Τύπου.
Πληρέστερη μορφή της συνέντευξης έχει αναρτηθεί στην ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας (http://www.rp.pl/artykul/598043.html). 
Με τίτλο «Οι Έλληνες έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται» και υπότιτλο «Συνομιλία / “Αποφύγαμε το χείριστο, δηλαδή την πτώχευση»” διαβεβαιώνει ο επικεφαλής του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας», η δημοσιογράφος αναφέρει εισαγωγικά τα εξής:
«Νέες διαδηλώσεις κατά των κυβερνητικών σχεδίων εξοικονόμησης συγκλονίζουν την Ελλάδα. Τις τελευταίες ημέρες απεργούσαν γιατροί, φαρμακοποιοί, δικηγόροι, υπάλληλοι των σιδηροδρόμων, οδηγοί λεωφορείων στην Αθήνα, υπάλληλοι αρμόδιοι για την καθαριότητα του δήμου στη Θεσσαλονίκη. Την Πέμπτη στους δρόμους ξεχύθηκαν μερικές χιλιάδες άτομα. Στις αρχές Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί απεργία στον δημόσιο τομέα».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

 ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μέχρι πρότινος η Ελλάδα φαινόταν σαν είναι στο χείλος της χρεωκοπίας. Ορισμένοι άφηναν να εννοηθεί ότι προκειμένου να σωθεί, θα πρέπει να πουλήσει τα νησιά της ή ακόμη και την Ακρόπολη. Πως παρουσιάζεται η κατάσταση σήμερα;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η Ελλάδα έπρεπε να αντιμετωπίσει μια μεγάλη οικονομική πρόκληση. Και εξακολουθεί να την αντιμετωπίζει, δεν υπάρχει γι` αυτό καμία αμφιβολία. Η παρούσα κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε την ευθύνη της χώρας πριν από 13 μήνες, από την αρχή ασχολήθηκε πολύ έντονα με την αναδιάρθρωση της οικονομίας. Και αμέσως προέβη σε οδυνηρές, αν και απαραίτητες ενέργειες. Μείωσε τους μισθούς, μεταρρύθμισε το σύστημα της κρατικής διοίκησης. Μείωσε τον αριθμό των περιφερειών από 50 σε 13. Μέχρι πρότινος είχαμε περισσότερους από 2.000 δήμους. Τώρα έχουμε 350. Χάρη σε αυτό ήμασταν σε θέση να περιορίσουμε τη γραφειοκρατία και κατά συνέπεια τις δαπάνες του κράτους. Δεν θα διστάσω να πω ότι χάρη σε αυτό μπορούμε να καταπολεμήσουμε και τη διαφθορά. Μετά από τόσο δύσκολους μήνες εργασίας έχουμε πλέον σημαντικά αποτελέσματα. Το 2010 μειώσαμε το έλλειμμα κατά 6%. Σε χρόνο ρεκόρ, σε διάστημα μόλις ενός έτους! Είναι άνευ προηγουμένου, όχι μόνο στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η Ακρόπολη είναι ασφαλής;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι μια ιδέα που είναι κάτι παραπάνω από παράλογη. Ποτέ δεν απαντούσαμε σε αυτές τις προτάσεις των ΜΜΕ, διότι δεν τις αντιμετωπίζουμε σοβαρά. Αλλά και διότι ο ελληνικός λαός πραγματικά περνά από μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο. Πρέπει να κάνουμε πάρα πολλές θυσίες. Όμως παρόλα αυτά ξεκίνησε τη μάχη για το μέλλον της Ελλάδας. Οι Έλληνες χρειάζονται σήμερα εκφράσεις αναγνώρισης γι` αυτό που κάνουν. Και αλληλεγγύη. Και σίγουρα όχι τόσο ανόητες προτάσεις, όπως η πώληση της Ακρόπολης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μπορούμε λοιπόν να πούμε ήδη ότι η Ελλάδα βγαίνει στην ευθεία και η κρίση οδεύει προς το τέλος;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πράξαμε πολλά, αλλά μας αναμένει ακόμη πολλή εργασία. Είμαστε έτοιμοι – και η κυβέρνηση και ο λαός, αν και η αποδοχή όλων των περικοπών και των αλλαγών δεν είναι εύκολη, διότι αυτές χωρίς εξαίρεση θίγουν τον κάθε πολίτη της Ελλάδας. Η πλειοψηφία των Ελλήνων γνωρίζει όμως ότι αυτές οι αλλαγές είναι αναγκαίες και τις στηρίζει. Πρέπει να θυμόμαστε ότι αποφύγαμε το χειρότερο σενάριο, δηλαδή την πτώχευση. Σήμερα είναι σημαντικό ότι οι Έλληνες βλέπουν φως στο τούνελ και αυτό το φως είναι ευδιάκριτο. Γνωρίζουμε ότι εάν συνεχίσουμε να ακολουθούμε αυτόν τον δρόμο μας αναμένει ένα φωτεινό μέλλον.

PM George Papandreou in “Foreign Policy” Magazine

Prime Minister George Papandreou in an in-depth interview in the American magazine Foreign Policy (July 19) explained the reasons behind the crisis and the measures taken by his government in order to tackle it.

He stressed that with the support of the European Union, Greece decided against defaulting, which would cause insurmountable problems especially for the banking institutions in Greece and Europe alike.

He recognized that there was a lack of transparency; there was a lot of money that was lost, wasted, through a huge bureaucracy and patronage. Nevertheless, he highlighted that “we’re committed to changing the situation.

My government, for example, has now brought in laws such as total transparency in all signatures in the public sector, putting more and more tax reform resources and contracts online.”

The premier empathised with Greeks’ sentiments of unhappiness and pain, but “the wide majority of the people realize that we needed to make changes that were long overdue in our country, such as making governance much more responsible, and running the country much more transparent.”

Finally, he debunked recent media stereotypes of Greeks being lazy and concluded saying that: “we’ve seen in this crisis is that we need more Europe, not less…[ ]

…We need to find global governance and we need to find it based on some common values on which we can agree – democratic values.”

(GREEK NEWS AGENDA)

PM George Papandreou`s interview in “Guardian”

“Greece is on a normalised road,” Prime Minister George Papandreou said in an interview in the UK newspaper The Guardian, noting that in the nine months since his government took office “it has been crisis management, day in, day out,” and stressing that, in politics “you have to make tough decisions.”

In the interview, titled “Reinvigorating Greece is an Olympian task,” concerning the reactions to the austerity measures, the premier admits that “naturally I feel very bad that we had to take these measures and that our financial sovereignty is under the tutelage of the so-called troika (the EU, International Monetary Fund and European Central Bank).”

“It’s not a happy state to be in, and the most painful thing is to take measures against people who were not responsible for the crisis,” Papandreou said. He goes on to explain that the option for the country was to default, or take these measures.

(GREEK NEWS AGENDA)