Συνέντευξη ακολούθου τύπου Μαρίας Μονδέλου στην έκδοση “Πολυπολιτισμικές συνομιλίες” του Δήμου Βαρσοβίας

Σε ειδική έκδοση του Δήμου Βαρσοβίας που τιτλοφορείται «Πολυπολιτισμικές συνομιλίες – Εκπαιδευτικός οδηγός», δημοσιεύεται σειρά συνεντεύξεων με εκπροσώπους χωρών και πολιτισμών που διαμένουν και δραστηριοποιούνται στη Βαρσοβία.
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με αφορμή το «Ευρωπαϊκό Έτος Διαπολιτισμικού Διαλόγου 2008» και εντάσσεται στις πρωτοβουλίες της Βαρσοβίας για την προώθηση της υποψηφιότητάς της ως Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2016.
Ο εκπαιδευτικός οδηγός προορίζεται κυρίως για τα σχολεία μέσης εκπαίδευσης της Βαρσοβίας και περιλαμβάνει συνεντεύξεις εκπροσώπων των χωρών της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Κίνας, της Ινδίας, της Ρωσίας, της Σλοβακίας, της Ουκρανίας, της Λιθουανίας, της Γεωργίας, της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, της Τσετσενίας, του Βιετνάμ, καθώς και εκπροσώπων της Βαρσοβίας, των Αφρικανών, των Αράβων, των Αθίγγανων και των Εβραίων.
Στην έκδοση συμπεριλαμβάνεται συνέντευξη της προϊσταμένης του Γραφείου Τύπου Βαρσοβίας, Μαρίας Μονδέλου, στην κοινωνιολόγο Beata Kosakowska, με κυριότερα θέματα τη ζωή ενός ξένου στη Βαρσοβία, τις αντιλήψεις των Πολωνών για την Ελλάδα και τις ελληνο-πολωνικές πολιτιστικές σχέσεις. Τίτλος της συνέντευξης «Τόπος για ζωή, όπου τώρα εξελίσσεται ο πολιτισμός».
Στην εισαγωγή αναφέρεται ότι πρόκειται για «συνάντηση με τη Μαρία Μονδέλου, ακόλουθο τύπου στην Ελληνική Πρεσβεία Βαρσοβίας, υποψήφια διδάκτορα του Ιονίου Πανεπιστημίου» και σημειώνονται βιογραφικά στοιχεία, όπως η άφιξη στη Βαρσοβία στις αρχές φθινοπώρου του 2009 και η παραμονή για πολλά χρόνια στην Ιταλία, αρχικά για σπουδές στη Βενετία και στη συνέχεια, για εργασία ως ακόλουθος τύπου στη Ρώμη.
«Λόγω επαγγέλματος, έπρεπε να μετατεθώ σε άλλη διπλωματική Αρχή. Έκανα μια επιλογή δέκα χωρών, όπου επιθυμούσα να τοποθετηθώ, χωρίς όμως να αναφέρω την Πολωνία. Όταν λοιπόν αποδείχθηκε ότι θα εργάζομαι στη Βαρσοβία, ήταν για μένα μια  έκπληξη. Τώρα δεν μετανιώνω καθόλου που ήρθα εδώ, αλλά πριν από τον ερχομό μου στη Βαρσοβία, τίποτα δεν με συνέδεε με την Πολωνία, δεν είχα εδώ ούτε οικογένεια, ούτε γνωστούς, ελάχιστα γνώριζα για τους κατοίκους της. … Θα ήθελα, για παράδειγμα, να είχα γνωρίσει τον καθηγητή Bronisław Geremek, του οποίου τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα βιβλία ιστορίας ήδη γνώριζα, καθώς ασχολούμαι με την ιστορική έρευνα.Κρίμα που δεν πρόλαβα.
Οι γνώσεις μου για την Πολωνία δεν ήταν ιδιαίτερες. Γνώριζα ορισμένες πτυχές της ιστορίας της, όπως για παράδειγμα ότι τον 16ο και τον 17ο αιώνα η Πολωνία και η  Ελλάδα συνδέονταν με εμπορικές σχέσεις, στη χώρα σας εισάγονταν από την Κρήτη  μεγάλες ποσότητες κρασιού, καθώς εδώ υπήρχε μεγάλη ζήτηση. Γνώριζα, επίσης, για την περίοδο του κομμουνισμού, για το κίνημα Αλληλεγγύη, τον Λεχ Βαλέσα…Και φυσικά την φήμη σας στον κινηματογράφο, που θεωρείται ιδιαίτερα πρωτοποριακός, με εκπροσώπους όπως ο Kieślowski και ο Wajda. Θυμάμαι ότι όταν ο αδελφός μου έμαθε για την μετάθεσή μου στην Πολωνία, είπε με ενθουσιασμό ότι είναι πραγματικά ένας τόπος για να ζήσει  κανείς, καθώς η Πολωνία βρίσκεται στην πολιτιστική πρωτοπορία». 
Σε ερώτημα για τις προσδοκίες πριν από την άφιξη στη Βαρσοβία, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Μπορώ να πω τι ήταν αυτό που σίγουρα δεν περίμενα!. Δεν περίμενα μια τόσο τεράστια ποσότητα χιονιού!… Διαβάζοντας για την Βαρσοβία πριν από τον ερχομό μου, έμαθα ότι είναι μια όμορφη πόλη με πλούσια ιστορία. Και πράγματι, η παλιά πόλη της Βαρσοβίας, Starόwka, είναι πολύ όμορφη. Το γεγονός ότι οι Πολωνοί κατόρθωσαν να ανοικοδομήσουν τόσο το παλαιό ιστορικό κέντρο όσο και την υπόλοιπη πόλη εκ νέου μετά τις  καταστροφές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προκαλεί πάντοτε τον θαυμασμό μου.  […] Όσο για τις  προσδοκίες μου ως προς τη πολιτιστική ζωή, υπό την ευρεία της έννοια, αντικατοπτρίστηκαν στην πραγματικότητα. …Στη Βαρσοβία εδρεύουν πολλά ινστιτούτα και κέντρα πολιτισμού ξένων χωρών. Το Γραφείο Τύπου  συνεργάζεται με πολλούς οργανισμούς και μπορώ να υποστηρίξω ότι πολλά πραγματοποιούνται σε αυτόν τον τομέα: πολλές συναντήσεις, εκδηλώσεις, διασκέψεις, φεστιβάλ, όλα αυτά χάρη στη συνεργασία μας με άλλες χώρες.
Σε ερώτημα για την εργασία ενός ακολούθου τύπου, σημειώνεται ότι: «Η εργασία αυτή μού επιτρέπει την επαφή με τους ανθρώπους, τον πολιτισμό που δημιουργούν και επιχειρούν να προβάλουν στον κόσμο. Γι` αυτό την αγαπώ τόσο, προσπαθώντας  παράλληλα να την συνδυάσω με άλλες ασχολίες. Στο πλαίσιο της ερευνητικής μου δραστηριότητας στον τομέα της ιστορίας, συνεργάζομαι με το Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας και το Τμήμα Ανατολικών Σπουδών, συχνά προσκαλούμαι να δώσω διαλέξεις στους φοιτητές».

Advertisement

8ο Συνέδριο Ιταλικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών (Παλέρμο, 24-26/11/2010)-Μεγάλοι ποιητές και νεοελληνιστές έδωσαν το “παρών”

Πραγματοποιήθηκε στο Παλέρμο της Σικελίας, από τις 24 ως τις 26 Νοεμβρίου, το 8ο Συνέδριο της Ένωσης Ιταλών Νεοελληνιστών. “Η Ελλάδα στον καθρέφτη, πολυπλοκότητα και επικαιρότητα του νεοελληνικού πολιτισμού”, το θέμα της συνάντησης.
Κατά την τριήμερη συνάντησή τους, στην πρωτεύουσα της Σικελίας, οι ερευνητές, μελετητές και πανεπιστημιακοί καθηγητές Νέων Ελληνικών, στην Ιταλία, είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν εμπειρίες, να προτείνουν νέα λογοτεχνικά ερεθίσματα προς εμβάθυνση και αξιοποίηση, αλλά και να εκφράσουν τις απόψεις τους για το μέλλον του επιστημονικού τους τομέα.
Στους συμμετέχοντες στο συνέδριο, ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, οι γνωστοί νεοελληνιστές Μάριο Βίττι και Βιντσέντσο Ρότολο, οι φιλόλογοι Παναγιώτης Μαστροδημήτρης και Ερατοσθένης Καψωμένος, η καθηγήτρια νέων ελληνικών του πανεπιστημίου του Παλέρμο, Ρενάτα Λαβανίνι και η Πάολα Μαρία Μινούτσι, του πανεπιστημίου Λα Σαπιέντσα της Ρώμης.
Ο Μάριο Βίττι, θέλησε να αναφερθεί στο “τι απομένει από τους Φράγκους και τους Ελληνες της Κωνσταντινούπολης”, με πτυχές καθαρά βιωματικές, από την στιγμή που και ο ίδιος κατάγεται από μεικτή οικογένεια της Πόλης. “Μετά την κατάργηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκία του Κεμάλ Ατατούρκ, έθεσε τόσα γραφειοκρατικά εμπόδια στους μη μουσουλμάνους πολίτες, που τελικά, κατάφερε να τους αποκλείσει, από πολλά σημαντικά επαγγέλματα”, τόνισε ο Βίττι.
Ο Τίτος Πατρίκιος, στην ανακοίνωσή του με τίτλο “Γράφοντας μετά το Άουσβιτς”, υπογράμμισε ότι “γράφει κανείς, κατά της εξουσίας που φτιάχνει τα στρατόπεδα αλλά που μπορεί και να τα προετοιμάζει. Γράφει κατά της εξουσίας, που, συχνά, προσπαθεί να επιβάλλει,στην τέχνη, ακόμη και τους χρόνους με τους οποίους πρέπει να εκφράζεται”.
Ο δε καθηγητής Βιντσέντσο Ρότολο, από τους σημαντικότερους διευθυντές του ιταλικού πολιτιστικού ινστιτούτου της Αθήνας και καθηγητής -στην συνέχεια- νέων ελληνικών στο Παλέρμο, αναφέρθηκε στην σημερινή πραγματικότητα των νεοελληνικών σπουδών: “Τα τελευταία χρόνια, στην Ιταλία, παρατηρείται μείωση των πανεπιστημιακών εδρών νέων ελληνικών. Είναι όμως βασικής σημασίας η οικονομική υποστήριξη από μέρους της Ελλάδος-η οποία συνεχίζεται-όπως και το ότι αποστέλλονται λέκτορες από το Υπουργείο παιδείας, για την βοήθεια στην διδασκαλία της γλώσσας”, παρατήρησε ο Ρότολο.
Η Κατερίνα Καρπινάτο, από το πανεπιστήμιο της Βενετίας, κατά την παρέμβασή της, τόνισε την ανάγκη συνεχούς ενημέρωσης και εμβάθυνσης των καθηγητών, με την πολύτιμη αρωγή και του διαδικτύου, το οποίο μπορεί να προσφέρει μια πρώτη, γενική εικόνα, διαθέσιμων βιβλιογραφιών και ιστορικών μαρτυριών”.
Ιδιαίτερη, εμβληματική η περίπτωση της ιταλίδας Γκάια Τζακάνι. Εμαθε νέα ελληνικά στην Ιταλία, δίδαξε στο πανεπιστήμιο της Ρώμης και στη συνέχεια “μετανάστευσε” στην Κύπρο, στο πανεπιστήμιο της Λευκωσίας. Ένα εύγλωττο παράδειγμα της ανοικτής και γόνιμης φύσης, της καλώς εννοούμενης “πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης”.
Το συνέδριο του Παλέρμο, φιλοξένησε, επίσης, δημοσιογράφους, ιστορικούς, μεταφραστές, που μορφώθηκαν και ανέπτυξαν την κριτική τους οξυδέρκεια, φοιτώντας στις έδρες νέων ελληνικών των ιταλικών πανεπιστημίων. Σε ότι αφορά, επίσης, τον κύριας σημασίας τομέα της πολιτιστικής διπλωματίας, η ακόλουθος τύπου Μαρία Μονδέλου, αναφέρθηκε λεπτομερώς στη χρήσιμη αξιοποίηση των γραφείων τύπου ως γέφυρες που να συνδέουν την Ελλάδα με τον υπόλοιπο κόσμο.
Η καθηγήτρια Πάολα Μαρία Μινούτσι, παρουσίασε το έργο του σκηνοθέτη καθηγητή και ποιητή, Μιχάλη Πιερή από την Κύπρο, το οποίο χάρη στις μεταφράσεις της διαδόθηκε και στο ιταλικό αναγνωστικό κοινό.
Οι εργασίες, συνέπεσαν, τις ημέρες αυτές, με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, στα ιταλικά πανεπιστήμια, με αίτημα να διατηρηθούν οι χρηματοδοτήσεις, για την δημόσια παιδεία της χώρας. Ένα θέμα που αφορά άμεσα και τις έδρες νέων ελληνικών, οι οποίες, αποδεικνύουν ότι το κριτήριο για την υποστήριξη και την προαγωγή της διδασκαλίας, δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά ποσοτικό, αλλά πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη και την ποιοτική παράμετρο, η οποία συμβάλλει στη μόρφωση και καλλιέργεια του κάθε σκεπτόμενου πολίτη.
(Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ)