Ομιλία του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στην συνάντηση των προϊσταμένων Γραφείων Τύπου Εξωτερικού

Την Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου 2011, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Εκδηλώσεων (Κέντρου Τύπου) της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας – Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης η συνάντηση των προϊσταμένων ΓΤΕ και Γραφείων ΕΟΤ, στις εργασίες της οποίας παρέστη ο Πρωθυπουργός, κ. Γιώργος Παπανδρέου. Η ομιλία του Πρωθυπουργού επικεντρώθηκε στην Ελλάδα που αλλάζει και στην ανάδειξη της κρίσης – και της αρνητικής για την χώρα μας δημοσιότητας που την συνόδεψε – ως μιας ευκαιρίας για την οικοδόμηση μιας νέας ταυτότητας που θα επιανατοποθετεί την Ελλάδα στον κόσμο. Προσδιόρισε επίσης τον ρόλο που θα έχουν τα Γραφεία Τύπου και Επικονωνίας στο πλαίσιο της σημερινής συγκυρίας.
Παρατίθεται ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας.
(Πηγή: Forum Διεθνούς Επικοινωνιακής Πολιτικής icp-forum.gr)

Advertisement

Εκδηλώσεις “Ευρωπαϊκής Ημέρας Γλωσσών” (Βαρσοβία, 20-27/9/2010)- Συμμετοχή Γραφείου Τύπου Βαρσοβίας

Οι φετινές εκδηλώσεις της «Ευρωπαϊκής Ημέρας Γλωσσών 2010» πραγματοποιήθηκαν στη Βαρσοβία από τις 20 έως τις 27 Σεπτεμβρίου.
Το Γραφείο Τύπου, για μία ακόμη χρονιά, συμμετείχε στη διοργάνωση των εκδηλώσεων προβολής των ευρωπαϊκών γλωσσών, εκδηλώσεις που στοχεύουν στην ενημέρωση του πολωνικού κοινού για τον γλωσσικό και πολιτιστικό πλούτο των χωρών της Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών θεσπίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2001.
Διοργανωτές των εκδηλώσεων ήταν δεκατρείς χώρες, μέλη του EUNIC Cluster Βαρσοβίας (European Union National Institutes for Culture): Ελλάδα (Γραφείο Τύπου Ελληνικής Πρεσβείας), Εσθονία (Πρεσβεία Εσθονίας), Ιρλανδία (Πρεσβεία Ιρλανδίας), Μεγ. Βρετανία (British Council), Βέλγιο (Πρεσβεία Βελγίου), Δανία (Πολιτιστικό Ινστιτούτο Δανίας), Γερμανία (Goethe-Institut), Πορτογαλία (Ινστιτούτο Camoes), Γαλλία (Γαλλικό Ινστιτούτο), Ιταλία (Ιταλικό Ινστιτούτο), Αυστρία (Αυστριακό Ινστιτούτο), Ρουμανία (Ρουμανικό Ινστιτούτο), Ρωσία (Ρωσικό Κέντρο Επιστήμης και Πολιτισμού).
Στη διοργάνωση συμμετείχαν, επίσης, το EUNIC Cluster Βαρσοβίας, η Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Πολωνία, το πολωνικό Ίδρυμα για την Ανάπτυξη του Εκπαιδευτικού Συστήματος, το Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας, το Εκπαιδευτικό Τμήμα του Δήμου Βαρσοβίας, το Κρατικό Εθνογραφικό Μουσείο στη Βαρσοβία, η Δημόσια Βιβλιοθήκη της συνοικίας Praga (Δήμος Βαρσοβίας), το πολωνικό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Εκπαίδευσης, η πολωνική Κρατική Επιτροπή για την Πιστοποίηση της Επάρκειας της Πολωνικής ως Ξένης Γλώσσας. Οι εκδηλώσεις τελούσαν υπό την αιγίδα του πολωνικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, του πολωνικού Υπουργείου Επιστήμης και Ανώτερης Εκπαίδευσης, της Δημάρχου Βαρσοβίας και της Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας.
Η απήχηση των εκδηλώσεων τις προηγούμενες χρονιές οδήγησε τους διοργανωτές στην απόφαση για την φετινή διοργάνωση πολυήμερων εκδηλώσεων, με ποικίλο περιεχόμενο.  
Το πλήρες πρόγραμμα, που περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, ημερίδα, μαθήματα γλωσσών, σεμινάρια, φεστιβάλ ταινιών, street game, κ.ά., μπορεί να αναζητηθεί στην ηλεκτρονική σελίδα των εκδηλώσεων www.edj.waw.pl

Przemek Kordos, Maria Mondelou, Pantelis Gianoulis at the Greek stand

Η ελληνική συμμετοχή στις εκδηλώσεις, η οποία περιελάμβανε μεταξύ άλλων φεστιβάλ ταινιών, μάθημα ελληνικής γλώσσας, σεμινάριο για το ζεϊμπέκικο, ελληνικό περίπτερο κ.ά., διοργανώθηκε από τη Γραμματέα Επικοινωνίας, Μαρία Μονδέλου.
Αναλυτικότερα, η ελληνική συμμετοχή είχε ως εξής:

Russia honours Polish director Andrzej Wajda

Polish film director Andrzej Wajda has been awarded an Order of Friendship by Russian president Dmitri Medvedev, the Kremlin informed Tuesday.
The Order of Friendship is one of the highest Russian distinctions.
Kremlin spokesmen said Wajda was granted the Order for his contributions to Russian-Polish cultural ties.
Wajda, 84, one of the founders of the so-called “Polish film school” in the 1950s and 60s, won world fame with his epic works Man of Marble and Man of Iron, in which he criticized Stalinism. Wajda has received numerous international awards for his films, including a lifework Oscar in 2000.
Earlier this year Wajda’s film Katyn about 1940 mass executions of Poles in Katyn Forest, west Russia, evoked broad reactions in Russia. Wajda said at the time that he had been personally involved in the film as his father had been among  the Katyn victims.
(PAP, 11/8/2010)

Warsaw East European Conference 2010, 12-15 Ιουλίου – Ελληνική συμμετοχή

Το 7^ο Συνέδριο Ανατολικής Ευρώπης (Warsaw East European Conference 2010) πραγματοποιήθηκε στη Βαρσοβία από τις 12 έως τις 15 Ιουλίου.
Θέμα του Διεθνούς Συνεδρίου: «Πού βρισκόμαστε; Πρώην κομμουνιστικές χώρες και χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης μετά από 20 χρόνια» και διοργανωτής το Κέντρο Ανατολικο-ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας.
Σκοπός του συνεδρίου, που πραγματοποιείται για έβδομη χρονιά, ήταν η προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο ερώτημα: «ποιά είναι η κατάσταση των χωρών του πρώην Ανατολικού μπλοκ, είκοσι σχεδόν χρόνια μετά την ανεξαρτησία τους και τριάντα χρόνια μετά την ίδρυση της “Solidarnosc” στην Πολωνία το 1980;».
Σύμφωνα με το πρόγραμμα του συνεδρίου, επιχειρήθηκε η ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης σε όλους τους τομείς που σχετίζονται με την κοινωνική και πολιτική ζωή, όπως οι αλλαγές στην οικονομία, το νομικό σύστημα, οι διεθνείς σχέσεις, καθώς και η νοοτροπία των κατοίκων, οι μεταβολές στον πολιτισμό, στην καθημερινή ζωή και στις κοινές αντιλήψεις. Το ενδιαφέρον εστιάστηκε, επίσης, σε γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας της περιοχής, τα οποία είχαν καθοριστική επίδραση στη διαμόρφωση της σύγχρονης κατάστασης, τουλάχιστον ως προς τις πιο κυρίαρχες αντιλήψεις.
Η προσέγγιση των πολιτών των έξι χωρών-μελών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης στην ΕΕ και η ανταλλαγή εμπειριών που σχετίζονται με τις μεταρρυθμίσεις των τοπικών κυβερνήσεων, ήταν μεταξύ των κυριότερων θεμάτων του συνεδρίου, στο οποίο συμμετείχαν 50 επιστήμονες από όλον τον κόσμο και πολιτικοί από την Πολωνία και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Στο πλαίσιο του συνεδρίου, διεξήχθη η Σύνοδος της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, στην οποία συμμετείχαν επίσημες αντιπροσωπείες των έξι χωρών-μελών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης (Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Μολδαβία, Ουκρανία και Λευκορωσία), αξιωματούχοι του Πολωνικού Υπουργείου Εξωτερικών και βουλευτές.
Η Σύνοδος πραγματοποιήθηκε στις 15 Ιουλίου στην Πολωνική Βουλή και είχε ως στόχο την οικοδόμηση μόνιμων σχέσεων ανάμεσα στην Πολωνική Βουλή και τα Κοινοβούλια των έξι χωρών-μελών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης.
Η Ανατολική Εταιρική Σχέση δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Πολωνίας και της Σουηδίας και στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Γεωργία, τη Μολδαβία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Δεν προσβλέπει στην ένταξη των έξι παραπάνω χωρών στην ΕΕ, αλλά έχει έναν ευρύτερο στόχο, την ενσωμάτωση των χωρών αυτών στην ευρωπαϊκή οικονομία και το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Στο συνέδριο συμμετείχε ο Γεώργιος Κοϊνάς, υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, όπου διδάσκει ελληνική γλώσσα (Σχολή Ανατολικών Γλωσσών του Κέντρου Ανατολικών-Ευρωπαϊκών Σπουδών). Θέμα της ανακοίνωσής του, «Το Ρωσικό Προξενείο στα Χανιά ως τοπική διπλωματική αντιπροσωπεία – Ιστορία και Πολιτική».
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ίδρυση και τη λειτουργία του Ρωσικού Προξενείου στην Κρήτη στη διάρκεια του 19^ου αιώνα και ανέλυσε την πολιτική του Προξενείου σε σχέση με το Κρητικό Ζήτημα, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην περίοδο της Κρητικής Πολιτείας, δηλαδή του αυτόνομου κράτους που εγκαθιδρύθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων, μεταξύ αυτών και η Ρωσία. Η παρουσία των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στο νησί αύξησε την επιρροή του Ρωσικού Προξενείου, το οποίο λειτούργησε ως ο συντονιστής των τοπικών Αρχών της αυτόνομης Κρήτης με τους ρώσους στρατιωτικούς αξιωματούχους που έδρευαν στο νησί.

Άρθρο της “Καθημερινής” για τα Γραφεία Τύπου Εξωτερικού

Η φωνή μας στο εξωτερικό

Tου Σταύρου Tζίμα

Στις αρχές της εβδομάδας οι ακόλουθοι Tύπου των ελληνικών πρεσβειών προχώρησαν σε σαρανταοχτάωρη απεργία διαμαρτυρόμενοι για «την υποβάθμιση της σημασίας προβολής της εθνικής μας εικόνας στο εξωτερικό», όπως σημείωναν στο σχετικό δελτίο Τύπου. Δεν έκλεισαν δρόμους, δεν προέβησαν σε καταλήψεις πρεσβειών ή του ΥΠΕΞ, ούτε έκαναν φασαρία στα τηλεπαράθυρα, ώστε να αναγκάσουν την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στο κλείσιμο ενός σημαντικού αριθμού εξ αυτών, για λόγους λιτότητας.
Οσοι δημοσιογραφήσαμε εκτός συνόρων ξέρουμε τι σημαίνει η παρουσία αυτών των ανθρώπων στις πρεσβείες μας για τη χώρα μας, σε μια περίοδο που πασχίζει να περισώσει ό,τι έχει απομείνει από το διεθνές της κύρος. Γιατί τα Γραφεία Τύπου επιτελούν ένα σημαντικό ρόλο στη διεθνή προβολή της χώρας, με ελάχιστα κατ’ ουσίαν μέσα, αλλά με στελέχη-απόφοιτους του Τμήματος Ακολούθων Τύπου της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίοι συνδυάζουν μέσα από την εκπαίδευσή τους γνώσεις τόσο της διπλωματίας και διεθνών σχέσεων όσο και σύγχρονης επικοινωνίας.
Αυτοί με τις διασυνδέσεις τους στα ΜΜΕ φροντίζουν να τροφοδοτούν θετική δημοσιότητα και να αποτρέπουν αρνητικά δημοσιεύματα που διαμορφώνουν ανθελληνικό κλίμα. Με τα καθημερινά reports και τις πολύτιμες πληροφορίες τους, όπως αποδείχθηκε σε κρίσιμες στιγμές, βοηθούν την εξωτερική πολιτική, αλλά και την ασφάλεια της χώρας. Ποιος δεν θυμάται ότι τη νύχτα των Ιμίων, όταν η χώρα βρέθηκε στα πρόθυρα πολεμικής σύρραξης ήταν το Γραφείο Τύπου στην στην Αγκυρα που ενημέρωσε την Αθήνα ότι Τούρκοι κομάντος κατέλαβαν τη βραχονησίδα;
Δεν γνωρίζω πόσα χρήματα θα εξοικονομήσει η κυβέρνηση, καταργώντας δεκατέσσερα από τα σαράντα ένα γραφεία, σίγουρα όμως θα στερήσει τις διπλωματικές αρχές από ένα πολύτιμο, σύγχρονο εργαλείο που απευθύνεται όχι μόνο στις κυβερνήσεις, αλλά, κυρίως στην κοινή γνώμη της κάθε χώρας.
Αλλα κράτη, με πρώτες τις ΗΠΑ αλλά και την Τουρκία, εντάσσουν τη δημόσια διπλωματία στις δομές τους ως σύγχρονη πρακτική της διπλωματίας του 21ου αιώνα για την ανάδειξη του ρόλου τους και την εξυπηρέτηση των εθνικών τους συμφερόντων. Θα περίμενε κανείς ότι ο τομέας της επικοινωνιακής μας πολιτικής στο διεθνές περιβάλλον θα αναβαθμιζόταν με επαναπροσδιορισμό στόχων, καλύτερη χρησιμοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και γενικότερη αναδιοργάνωση ακόμα και με τη συγκρότηση αυτοτελούς υπηρεσίας υπαγόμενης απευθείας στο ΥΠΕΞ, αντίστοιχης με αυτής των ΗΠΑ, με σκοπό τη μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων και τη μείωση της σπατάλης πόρων. Επιχειρείται, δυστυχώς, το αντίθετο. Η προβαλλόμενη άποψη που θέλει τον ρόλο των Γραφείων Τύπου του Εξωτερικού υποβαθμισμένο λόγω των τεχνολογικών και επικοινωνιακών εξελίξεων στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και του φαινομένου του «παγκόσμιου χωριού» είναι μάλλον παραπλανητικό.
(Καθημερινή, 2/7/2010)

„Kuszenia Greków” / „Ελληνικοί πειρασμοί”

AUSTRIACKIE FORUM KULTURY W WARSZAWIE
ΑΥΣΤΡΙΑΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ
AMBASADA GRECJI W WARSZAWIE BIURO PRASOWE
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ
 

Prezentcja książki                                    Παρουσίαση βιβλίου
Otwarcie wystawy                                    Εγκαίνια έκθεσης σχεδίων
Koncert                                                            Κονσέρτο
czwartek, 5 listopada 2009 r.           Πέμπτη, 5 Νοεμβρίου 2009
godz. 18:00                                                     ώρα 18.00
ul. Próżna 8                                                   οδός Próżna 8

P R O G R A M

I. Otwarcie wystawy: Michał Hrisulidis – rysunki
I. Εγκαίνια έκθεσης : Μιχάλης Χρυσουλίδης – σχέδια

ΙI. Prezentacja książki: „Zbawca Boga. Kuszenia Nikosa Kazantzakisa” autorstwa Iliasa Wrazasa (Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2009)
Spotkanie z autorem poprowadzi: Ewa T. Szyler
II. Παρουσίαση βιβλίου «Ο σωτήρας του Θεού. Οι πειρασμοί του Νίκου  Καζαντζάκη» του Καθηγητή Ηλία Βράζα (Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2009). Την συζήτηση με τον συγγραφέα συντονίζει η Ewa T. Szyler

III. Koncert: „Theodorakis i inni” w wykonaniu
Isidorosa Papadakisa (buzuki, wiolonczela)
i Iliasa Wrazasa (śpiew, gitara)
ΙΙΙ. Κονσέρτο «Θεοδωράκης και άλλοι»
Από τους Ισίδωρο Παπαδάκη (μπουζούκι, βιολοντσέλο)
και Ηλία Βράζα (τραγούδι, κιθάρα)

STRESZCZENIE
«Powieści, dzięki którym Nikos Kazantzakis (1883-1957) zdobył międzynarodową sławę i uznanie, zaczął pisać po sześćdziesiątym roku życia (!). Uważał je za parerga, a ich tworzenie za rozrywkę w pascalowskim sensie. I nie był gołosłowny, bowiem pisaną pod koniec życia “autobiografię duchową” pt. Αναφορά στον Γκρέκο (Raport dla El Greco) doprowadził do momentu powstania quasi-filozoficznego dzieła pt. Ασκητική (Ascetyka) i eposu Οδύσσεια (Odyseja), pomijając cały ostatni okres życia, podczas którego powstały powieści. Prezentowana książka skonstruowana jest wokół niewielkiej rozmiarami Ascetyki. Uznałem, że spojrzenie na sylwetkę twórczą Kazantzakisa poprzez pryzmat tego właśnie dzieła jest poznawczo obiecujące, albowiem zawarte jest w nim światopoglądowe i tożsamościowe credo pisarza, które następnie z podziwu godną konsekwencją będzie on eksploatować we wszystkich swoich dziełach. Lektura Ascetyki narzuca nieodparte przekonanie, że jest ona swego rodzaju egzystencjalnym projektem o charakterze apelatywnym, propozycją nowej formuły duchowości po fundamentalnym dla historii Zachodu doświadczeniu związanym z tzw. „śmiercią Boga” i „odczarowaniem świata”. Nawołuje ona niejako do odrodzenia, do odbudowania sfery duchowej, która po „śmierci Boga” stała się wysoce problematyczna, a nawet śmiertelnie zagrożona».

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
«Τα μυθιστορήματα, χάρη στα οποία ο Νίκος Καζαντζάκης (1883–1957) κέρδισε τη διεθνή φήμη και αναγνώριση, άρχισε να τα γράφει μετά τα εξήντα του χρόνια (!). Τα θεωρούσε ως πάρεργα και τη δημιουργία τους ως διασκέδαση με την πασκαλινή έννοια. Δεν ήταν αυτό απ’ τη μεριά του συγγραφέα μια δήλωση χωρίς αντίκρισμα, αφού τη γραμμένη προς το τέλος της ζωής του «πνευματική αυτοβιογραφία» Αναφορά στον Γκρέκο την έφτασε ως τη στιγμή που τελειοποίησε το quasi-φιλοσοφικό του έργο Ασκητική και το έπος Οδύσσεια, αποσιωπώντας όλη την τελευταία περίοδο της ζωής του, στη διάρκεια της οποίας είδαν το φως τα μυθιστορήματά του. Το βιβλίο που παρουσιάζω είναι κατασκευασμένο γύρω από την μικρού μεγέθους Ασκητική. Θεώρησα, ότι αντικρίζοντας την καλλιτεχνική προσωπικότητα του Καζαντζάκη υπό το πρίσμα αυτού ακριβώς του έργου είναι γνωστικά ελπιδοφόρο, διότι παρέχει μέσα του το κοσμοθεωρητικό και ταυτοτικό credo του συγγραφέα, που κατόπιν με αξιοθαύμαστη συνέπεια θα το εκμεταλλευτεί σ’ όλα του τα έργα. Η ανάγνωση της Ασκητικής επιβάλλει μια αδιαφιλονίκητη πεποίθηση, ότι είναι ένα είδος υπαρξιακού προτάγματος με έντονα επικλητικό χαρακτήρα, πρόταση μιας νέας φόρμουλας πνευματικότητας μετά από την κεφαλαιώδη για την ιστορία της Δύσης εμπειρία του «θανάτου του Θεού» και της «απομάγευσης του κόσμου». Μας καλεί κατά κάποιο τρόπο προς μια αναγέννηση, προς την ανοικοδόμηση της πνευματικής μας διάστασης, η οποία μετά το «θάνατο  του Θεού» έγινε σε υψηλό βαθμό προβληματική και βρέθηκε ακόμα και σε θανάσιμο κίνδυνο».

ILIAS WRAZAS studiował kulturoznawstwo i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktoryzował się z filozofii i socjologii. Współpracuje z czasopismami „Notatnik Teatralny” i „Nowa Krytyka”. Przez wiele lat wykładał filozofię. Od kilku lat jego zainteresowania skupione są na kulturze i literaturze nowogreckiej. Ich owocem jest książka Zbawca Boga. Kuszenia Nikosa Kazantzakisa. Obecnie przygotowuje książkę o kulturze nowogreckiej. Pracuje w Instytucie Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie wykłada historię kultury i literatury nowogreckiej.

O ΗΛΙΑΣ ΒΡΑΖΑΣ σπούδασε φιλοσοφία και πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο του Wrocław. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην φιλοσοφία και κοινωνιολογία. Συνεργάζεται με τα περιοδικά „Notatnik Teatralny” και „Nowa Krytyka”.  Δίδαξε φιλοσοφία. Εδώ και μερικά χρόνια το ενδιαφέρον του εστιάζεται στον πολιτισμό και τη λογοτεχνία της νεώτερης Ελλάδας. Καρπός των ενδιαφερόντων του είναι το βιβλίο «Ο σωτήρας του Θεού, Οι πειρασμοί του Νίκου Καζαντζάκη». Ετοιμάζει επίσης βιβλίο για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Εργάζεται στο Ινστιτούτο Κλασικών, Μεσογειακών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου του Wrocław, όπου διδάσκει ιστορία του πολιτισμού και της λογοτεχνίας της νεότερης Ελλάδας. 

NIKOS KAZANTZAKIS (1883-1957) jest najbardziej – obok Konstandinosa Kawafisa – znanym na świecie twórcą greckim. Jest autorem takich powieści jak „Grek Zorba” czy „Ostatnie kuszenie Chrystusa”, które doczekały się udanych filmowych adaptacji. „Ostatnie kuszenie Chrystusa” wpisane zostało do listy 100 najczęściej cenzurowanych arcydzieł literatury światowej. Film Martina Scorsese z 1988 roku na podstawie powieści Kazantzakisa, wywołał oburzenie Kościołów na całym świecie. W Polsce film nie był nigdy rozpowszechniany w kinach. Nie dopuścił do tego Episkopat w porozumieniu z Biurem Politycznym KC PZPR.  Choć sam Kazantzakis nigdy nie pisał z intencją wywołania skandalu, to jego oryginalne i nowatorskie propozycje współczesnej duchowości, wywoływały ostre reakcje instytucji monopolizujących rozumienie duchowości człowieka. Książka Iliasa Wrazasa pt. „Znawca Boga. Kuszenia Nikosa Kazantzakisa” przedstawia znane i mniej znane aspekty twórczości greckiego pisarza.

O ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) συγκαταλέγεται –μαζί με τον Κωνσταντίνο Καβάφη- στους πιο γνωστούς Έλληνες δημιουργούς στον κόσμο.  Είναι συγγραφέας του «Ζορμπά», καθώς και του «Τελευταίου Πειρασμού», έργα που μεταφέρθηκαν και στην κινηματογραφική οθόνη.  Ο «Τελευταίος Πειρασμός» περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τα 100 αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που έχουν λογοκριθεί. Η ομότιτλη ταινία του Martin Scorsese το 1988, προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας διεθνώς. Στην Πολωνία δεν παίχθηκε στον κινηματογράφο. Απαγορεύτηκε η προβολή  της από το Επισκοπάτο σε συμφωνία με το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του Ενωμένου Πολωνικού Εργατικού Κόμματος.  Ωστόσο ο Καζαντζάκης δεν έγραψε ποτέ με στόχο την πρόκληση σκανδάλου, είναι η ίδια η κοσμοθεωρία  του που προκάλεσε την αντίδραση των θεσμών που θεωρούσαν ότι μονοπωλούν την πνευματικότητα.  Το βιβλίο του Ηλία Βράζα «Ο Σωτήρας του Θεού. Οι Πειρασμοί του Καζαντζάκη» παρουσιάζει τις γνωστές και λιγότερο γνωστές πτυχές του έργου του Έλληνα συγγραφέα.

MICHAŁ HRISULIDIS jest absolwentem PWSSP we Wrocławiu, ma za sobą 40 wystaw indywidualnych w Polsce i na świecie. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych. Od 1993 roku zajmuje się również scenografią filmową i teatralną. W 1994 roku otrzymał nagrodę indywidualną na XIX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za współtworzenie kształtu plastycznego filmu pt. „Cudowne miejsce” w reż. Jana Jakuba Kolskiego, a w 2000 roku nagrodę indywidualną za scenografię do filmu „ Daleko od okna „ w reż. Jana Jakuba Kolskiego na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Jest autorem około trzydziestu realizacji scenograficznych do filmów fabularnych i teatrów telewizji (m.in. do Filmów Jana Jakuba Kolskiego, Filipa Bajona i Radosława Piwowarskiego). Prace Michała Hrisulidisa znajdują się w Muzeum Kinematografii w Łodzi, w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Głogowie, w Galerii Miejskiej w Lubinie, a także w wielu zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą. Jest autorem okładki i ilustracji do książki Iliasa Wrazasa Zbawca Boga. Kuszenia Nikosa Kazantzakisa.

O MΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΙΔΗΣ είναι απόφοιτος της PWSSP (Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών) του Wrocław. Έχει συμμετάσχει σε 40 ατομικές εκθέσεις στην Πολωνία και το εξωτερικό και έχει λάβει μέρος σε πολλές συλλογικές εκθέσεις. Από το 1993 ασχολείται με την κινηματογραφική και θεατρική σκηνογραφία. Το 1994 του απενεμήθη βραβείο στο 19^ο Φεστιβάλ Πολωνικών Ταινιών στη Gdynia για την σκηνογραφία της ταινίας „Cudowne miejsce” («Θαυμάσιο μέρος») σε σκηνοθεσία του Jan Jakub Kolski, ενώ το 2000 βραβεύθηκε για την σκηνογραφία του έργου «Daleko od okna» («Μακριά από το Παράθυρο») σε σκηνοθεσία του Jan Jakub Kolski στο 25^ο Φεστιβάλ Πολωνικών Ταινιών στη Gdynia. Έχει κάνει τα σκηνικά σε τριάντα περίπου ταινίες και θεατρικές μεταφορές στην τηλεόραση (μεταξύ άλλων σε έργα του Jan Jakub Kolski, του Filip Bajon και Radosław Piwowarski).  Τα έργα του Μιχάλη Χρυσουλίδη βρίσκονται στο Μουσείο της Κινηματογραφικής Τέχνης της πόλης Łódz, στο Αρχαιολογικο- Ιστορικό Μουσείο του Głogow, τη Δημοτική Γκαλερί του Lubin και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Πολωνία και το εξωτερικό.  Σχεδίασε το εξώφυλλο στο βιβλίο του Ηλία Βράζα «Ο Σωτήρας του Θεού. Οι Πειρασμοί του Νίκου Καζαντζάκη»

 

ISIDOROS PAPADAKIS jest absolwentem Kompozycji i Teorii Muzyki Uniwersytetu Arystotelesa oraz Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Salonikach. Obecnie jest doktorantem na Wydziale Kompozycji Akademii Muzycznej w Krakowie u Profesora Wojciecha Widłaka. Jest autorem muzyki kameralnej i utworów wokalnych. Pod kierunkiem prof. Kiriakosa Gouventasa i Evgeniosa Voulgarisa studiował również anatolijską muzykę grecką i turecką. Gra na kilku instrumentach.

O ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ είναι απόφοιτος Μουσικής Σύνθεσης και Θεωρίας της Ανώτατης Μουσικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Σύνθεσης της Μουσικής Ακαδημίας στην Κρακοβία υπό την επίβλεψη του καθηγητή Wojciech Widłak.  Δημιουργός μουσικής δωματίου και φωνητικών έργων.  Υπό την επίβλεψη του καθηγητή Κυριάκου Γουβεντά και του Ευγένιου Βούλγαρη έχει σπουδάσει ελληνική και τουρκική μουσική. Παίζει μουσικά όργανα.

EWA T. SZYLER jest tłumaczka z języków angielskiego i nowogreckiego.  Z nowogreckiego tłumaczyła między innymi utwory Nikosa Kazantzakisa, Kostasa Tachtsisa, Andreasa Staikosa, Mimisa Androulakisa. Wieloletnia członkini i prezeska Towarzystwa Przyjaciół Grecji. Mieszka w Warszawie.

Η EWA T. SZYLER είναι μεταφράστρια από τα αγγλικά και τα νέα ελληνικά. Από την νεοελληνική λογοτεχνία έχει μεταφράσει έργα του Νίκου Καζαντζάκη, του Κώστα Ταχτσή, του Ανδρέα Στάικου, καθώς και του Μίμη Ανδρουλάκη.  Είναι μέλος του Συλλόγου «Φίλοι της Ελλάδας στην Πολωνία» και ζει στη Βαρσοβία