Πολιτιστικό περιοδικό “Kikimora” – Αφιέρωμα στην Ελλάδα (θερινό τεύχος 2012)

Το τετραμηνιαίο πολιτιστικό περιοδικό “Kikimora” (θερινό τεύχος 2012, τ. 11, σελ. 200, http://www.kiki-mora.pl), το οποίο απευθύνεται σε γονείς και διαμορφωτές των τάσεων της μόδας και ειδικεύεται σε θέματα τέχνης, lifestyle, εκπαίδευσης, design κ.ά,  κυκλοφόρησε τεύχος αφιερωμένο στην Ελλάδα, με τίτλο “Hellada”.
Για την έκδοση του τεύχους, ο εκδότης Jacek Rekuc και η αρχισυντάκτρια Agnieszka Marszalek συνεργάστηκαν με το Γραφείο Τύπου και το Γραφείο ΟΕΥ.
Το περιοδικό περιλαμβάνει εκτενή αφιερώματα στην παιδική μόδα και τις τάσεις της στην Ελλάδα (πχ. φωτογραφικά ρεπορτάζ μόδας εμπνευσμένης από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και μυθολογία κ.ά. (βλ. αφιερώματα με τίτλο «Olympic Games», «Philosophy», “Καλημέρα”, «Σ», «Τhere is no place for Gods»)), στην ελληνική μόδα και τις αρχαιοελληνικές επιδράσεις της (π.χ. ρεπορτάζ με τίτλο «Μόδα στους πρόποδες του Ολύμπου), σε έλληνες σχεδιαστές μόδας (π.χ. Μαίρη Κατράντζου), σε σύγχρονες μορφές τέχνης στην Ελλάδα (κινηματογράφος, φωτογραφία κ.ά.), σε νέους έλληνες καλλιτέχνες, στο ελληνικό design κλπ.
Δημοσιεύονται, παράλληλα, αφιερώματα σε μεικτές ελληνο-πολωνικές οικογένειες (συνεντεύξεις Γκμοχ, Βαφείδη, Βασιλειάδη), όπου περιγράφεται η οικογενειακή ζωή τους στην Πολωνία (εορτές, ήθη και έθιμα κλπ.) και η σημασία της οικογένειας στην Ελλάδα και την Πολωνία.
Εισαγωγικά, η αρχισυντάκτρια του περιοδικού Agnieszka Marszałek υποστηρίζει ότι «είναι ενδεχόμενο η κρίση να επηρεάσει θετικά τον πολιτισμό και την τέχνη της Ελλάδας, όπως δείχνει η άνθηση του ελληνικού κινηματογράφου, του design και της λογοτεχνίας. … Ίσως, η πίστη στην οικογένεια, την παράδοση και τα ιδεώδη να σώσουν τους Έλληνες».
Στην ενότητα με τίτλο «Αθήνα» παρουσιάζονται αξιοθέατα που ενδείκνυνται για οικογενειακές επισκέψεις, προτάσεις για περιηγήσεις, φεστιβάλ, εκθέσεις, διασκέδαση και αγορές στην ελληνική πρωτεύουσα (Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, Μουσείο Μπενάκη, Μουσείο Αφής, Πάρκο Περιβαλλοντολογικής Ευαισθητοποίησης Αντώνη Τρίτση, Τεχνόπολις, Γλυπτοθήκη, συνοικία Μοναστηράκι, θερινοί κινηματογράφοι, δισκοπωλεία, γκαλερί, καταστήματα μόδας κ.ά.).
Σε εκτενή αφιερώματα στην ελληνική τέχνη παρουσιάζονται ο ελληνικός κινηματογράφος, με έμφαση στην σκηνοθέτιδα Αθηνά-Ραχήλ Τσαγκάρη, καθώς και η μουσική, με συνέντευξη στον ελληνο-πολωνό μουσικό και εκδότη Κώστα Γεωργακόπουλο, ιδρυτή του φεστιβάλ “Avant Art”, η φωτογραφία, με συνέντευξη της φωτογράφου Χριστίνας Δημητριάδη (με τίτλο «Πιστεύω στο πνεύμα της μνήμης»), η λογοτεχνία, με αφιέρωμα στον ομογενή συγγραφέα Χρήστο Τσιόλκα (με τίτλο «Τρομερό παιδί της παλαιάς Ελλάδας»), τα κόμικς, με αφιέρωμα στον Απόστολο Δοξιάδη.
Δημοσιεύονται, επίσης, ρεπορτάζ κοινωνικού περιεχομένου, όπως το άρθρο του ομογενή δημοσιογράφου στην Πολωνία Διονύση Στούρη (με τίτλο «Οι νέοι Έλληνες ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους»), ρεπορτάζ για την ελληνική οικογένεια και τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης (με τίτλους  «Όλα μένουν στην οικογένεια», «Στην Ελλάδα η οικογένεια είναι η σημαντικότερη» και «Οι κληρονόμοι της Σπάρτης»), ρεπορτάζ για το ελληνικό design (με τίτλο «Νέοι ελληνικοί μύθοι»), ρεπορτάζ για την ελληνική διασκέδαση (με τίτλο «Μπουζούκια, ναοί της χαράς της ζωής»), καθώς και άρθρα για διάσημους Έλληνες, όπως η Μαρία Κάλλας, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Τέλης Σαββάλας.
Το περιοδικό περιλαμβάνει παράρτημα με μεταφράσεις άρθρων στην αγγλική γλώσσα.

“You in Greece” campaign – Facts about Greece

  Facts about Greece

· Greece is a safe country

Supportive data: According to Legatum Prosperity Index, Greece faces comparatively few security challenges. Domestic security is favorable. Moreover, according to Eurostat, Greece is a country with a relatively low rate of criminality. The feeling of security is well established in society.
· Greece is an attractive destination.
This comes not only due to its physical beauty but mostly due to the “value for money” relationship in the provided services.
Supportive data: According to a poll, conducted in a population of 1200 people,52% of the sample believes that the quality of travel services offered in Greece are of very good standard and 42% believes that the travel services offered in Greece rival those offered in other touristdeveloped tourist markets.

· Greece is a western democracy and the majority of Greek society supports government policy.
Supportive data: A recent research conducted by Kapa Focus research company on behalf of the weekly Newspaper ‘To Vima’, shows that 55,2% of Greeks support the austerity measures imposed by the Greek Government.
·  Demonstrations are strictly local and limited events/occurrences. They take place mostly in the center of Athens, in a specific and controlled area. The mainland regions and the islands of the Greek Archipelago, where the vast majority of tourists go, are not affected at all.
Supportive data: According to Eurostat, Greece is a favourite destination. Especially, in South Aegean and Ionian Islands, it appears that 48.168 stays and 33.304 per 1000 citizens took place, a proof of satisfaction for the Greek touristic product.
· Greece is a tourist country and Greeks know the importance of hospitality.
Supportive data: Zeus, the King of the Greek Gods, according to the Greek Mythology, named as Xenios (the one who offers hospitality) Zeus.
·  The overall number of demonstrations in Greece is lower than the E.U average.
Supportive data:All demonstrations occurred in Athens, in specific and isolated areas. In their vast majority they were peaceful.

· The picture that global media paint is, to say the least, in many cases exaggerating. In many occasions, library images were re-broadcasted as live feeds.
Supportive data: Greece is a pluralist, democratic western European country. Media freedom is protected and encouraged. During the last two weeks Greece hosted more than 300 foreign journalists.
(Greek National Tourism Organisation)

Ζακλίν ντε Ρομιγύ “Μαθήματα ελληνικών”

Χωρίς όραση, η 96χρονη γαλλίδα ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξακολουθεί να γράφει για την επικαιρότητα των αρχαίων ελληνικών, δίνοντάς μας σύντομα μαθήματα γλώσσας.
Σε μια εποχή έντονων ανακατατάξεων η 96χρονη Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξακολουθεί να είναι η πιο ζωηρή υπέρμαχος μιας υπόθεσης φαινομενικά χαμένης: της διατήρησης των ελληνικών γραμμάτων στα ευρωπαϊκά σχολεία. Η συγκυρία είναι δύσκολη. Πρώτον, τίθεται το ερώτημα πόσες πιθανότητες έχει η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας να επιζήσει στον καιρό της «ψηφιακής επανάστασης» και της διάδοσης του Διαδικτύου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εδώ και μισό αιώνα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες πλήττει τις κλασικές σπουδές μια ιδιαιτέρως σοβαρή και επικίνδυνη κρίση. Εκδηλώθηκε αντίδραση στην ιδέα ότι τα αρχαία έργα ήταν ανέκαθεν ανώτερα. Υποστηρίχτηκε η άποψη ότι έχουμε «κατακλυστεί από τα ελληνικά!». Δημιουργήθηκαν έριδες που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στον τίτλο «Διαμάχη ανάμεσα στους Αρχαίους και στους Σύγχρονους». Σε αυτόν τον αγώνα η μεγάλη κυρία των ελληνικών γραμμάτων προχωρεί για άλλη μία φορά ένα βήμα μπροστά από την εποχή της. Προβλέπει ότι η κρίση θα είναι σύντομη. Και προκειμένου να μην τρέφει κανείς καμία αμφιβολία ως προς αυτό, αφήνει μία ακόμη παρακαταθήκη στους επιγόνους της με το βιβλίοΜαθήματα ελληνικών(γαλλικός τίτλος:Ρetites lecons sur le grec ancien, δηλαδή Σύντομα μαθήματα αρχαίων ελληνικών ), το οποίο έγραψε το 2008 αμέσως μετά τοΡourquoi la Grece? (Γιατί η Ελλάδα;). Αυτή τη φορά απλώς χρειάστηκε τη συνεργασία της πρώην μαθήτριάς της, επίσης ελληνίστριας, Μονίκ Τρεντέ.
 Η συγγραφέας μάς θυμίζει ότι η εν λόγω διαμάχη δεν είχε τη δύναμη να ανακόψει τη διάδοση των ελληνικών, τα οποία συνέχισαν να διδάσκονται όλο και πιο έντονα όχι μόνο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στον Νέο Κόσμο, ενώ ακόμη πολλά έργα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας αντλούν την έμπνευσή τους από την Ελλάδα. Η Ελλάδα, ο μύθοι της, οι ήρωές της εξακολουθούν να είναι «στη μόδα»… Και αυτό δεν είναι διόλου παράξενο. Με βάση τη σύντομη ιστορική αναδρομή της ντε Ρομιγύ σε αυτό το βιβλίο, στο σημείο που μπορεί να νομίσει κανείς ότι όλα τελειώνουν για την ελληνική γλώσσα, εκεί ακριβώς όλα αρχίζουν. «Συνέβη αυτό όταν το Βυζάντιο, τη μόνη ελπίδα που είχε απομείνει για να διατηρηθεί ζωντανή η ελληνική γλώσσα, έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Αντί να πεθάνει η ελληνική γλώσσα μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, ήταν ακριβώς τότε που πολλοί Ελληνες της Κωνσταντινούπολης μετανάστευσαν στην Ευρώπη, εκδηλώθηκαν κάποιες προσπάθειες αναβίωσης των ελληνικών στη Φλωρεντία, άρχισε ο Ερασμος στο Ρότερνταμ να προτρέπει ολόκληρη την Ευρώπη να μάθει ελληνικά, ήρθε και η ανακάλυψη της τυπογραφίας το 1440 και συνέβαλε καθοριστικά όχι μόνο στη διάδοση των γραμμάτων και στην κυκλοφορία των γλωσσών, αλλά και στην εξάπλωση της διδασκαλίας των ελληνικών (…). Και αν νιώθουμε ότι μπαίνουμε σε έναν νέο Μεσαίωνα, αν οι μελετητές των αρχαίων γλωσσών, που αρχίζουν να σπανίζουν πλέον στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, θυμίζουν αναπόφευκτα τους αντιγραφείς του 13ου αιώνα που με τον ζήλο τους κρατούσαν άσβεστη τη φλόγα στα κελιά των μοναστηριών, μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε, καθώς όλα οδεύουν πιο γρήγορα σήμερα από ό,τι στο παρελθόν, ότι η κρίση θα είναι σύντομη και θα παρέλθει γρήγορα».
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί μοιάζει να έχει υπόψη της την πολύ σύγχρονη φαινομενολογία των προβλέψεων όταν αποφαίνεται στα Μαθήματα ελληνικών: «Οπως και να ΄χει- και για να παραμείνουμε στην εκπληκτική ιστορία μιας εξελικτικής πορείας που μας οδηγεί από τον 15ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 21ο- το σίγουρο είναι πως σαστίζει κανείς μπροστά στη δύναμη με την οποία διαδόθηκε η ελληνική γλώσσα μέσα από τόσες κρίσεις και αναγεννήσεις». Υπάρχει μια σιωπηρή υπόσχεση σε μια διαδικασία φυσιολογικής ανάπτυξης, την οποία εγγυάται η φύση. Πώς εξηγείται όμως το συγκεκριμένο φαινόμενο; Ο πρώτος λόγος που συνέβαλε καταλυτικά στην εξάπλωση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες ήταν η άρρηκτη σχέση η οποία συνέδεσε τη γλώσσα με τη θαυμαστή ακτινοβολία των έργων που γράφηκαν σε αυτήν. Πέρα από το ότι η Ελλάδα επινόησε διαδοχικά όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά είδη, σχεδόν όλους τους μύθους και μεγάλο αριθμό σπουδαίων φιλοσοφικών δογμάτων, η ελληνική γλώσσα δεν αποτελεί μόνο μέσο πρόσβασης στα ίδια τα κείμενα. Είναι εξίσου αλήθεια ότι το ποιόν της ελληνικής γλώσσας διαμόρφωσε το ποιόν των έργων. 
Οπως επιχειρεί να δείξει η συγγραφέας σε αυτό το ύστατο εγχειρίδιο ελληνικών με πλήθος παραδειγμάτων, τα λογοτεχνικά έργα επιβλήθηκαν μέσα στους αιώνες ακολουθώντας μια συνεχή ροή από επινοήσεις που επέτρεπαν στη γλώσσα να ανανεώνεται, προσδίδοντάς της μια αίσθηση γλωσσικής έκφρασης η οποία συνδυάζει ακρίβεια και ομορφιά. Εκπλήσσεται κανείς από την ικανότητα της γλώσσας αυτής να εκφράζει τόσες ποιητικές και φιλοσοφικές ανακαλύψεις, σημειώνει η Ρομιγύ. Το πυκνό αισχύλειο ύφος συνοδεύεται από υποβλητικές παρομοιώσεις και επινοήσεις λέξεων σπάνιας τόλμης: «αργυραμοιβός σωμάτων» ήταν ο θεός του πολέμου Αρης, σαν μικροτραπεζίτης που αντάλλασσε τους νεκρούς όπως ανταλλάσσουμε νομίσματα. Η ευρηματικότητα συνεχίζεται όταν αποκαλεί την ωραία Ελένη «πολυλάνωρ», δηλαδή γυναίκα με πολλούς άντρες, ενώ για το όνομά της σχολιάζει ότι Ελένη σημαίνει «ελένας» (από το ελείν και ναυς), «αυτή που ρημάζει τα καράβια» (Καραβοπνίχτρα). Μάλιστα, η ευφάνταστη υβριστική έκφραση του Αριστοφάνη «κρουνοχυτρολήραιον ει»- λέξη που κατασκεύασε ο ποιητής από τον κρουνό (πηγή), τον χύτρο (τσουκάλι) και το ληρέω (μωρολογώ), για να πει «είσαι ανόητος πολυλογάς»- έχει επιβιώσει, κάτι που πιθανότατα γνώριζε η Ρομιγύ αλλά όχι οι αναγνώστες της, παραλλαγμένη ως τις μέρες μας: «είσαι κρασοκανάτας». ΄
Τα πράγματα σοβαρεύουν όταν έχουμε τη δημιουργία λέξεων ή παραγώγων που επιτρέπουν ακριβέστερη νοηματοδότηση σε ιδέες και νοήματα. «Σήμερα είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε το μέγεθος της αθηναϊκής ευρηματικότητας η οποία, ακριβώς στο κατώφλι του 5ου αιώνα π.Χ., δημιούργησε εντελώς συνειδητά τη λέξη «δημοκρατία». Ο όρος επινοήθηκε ταυτόχρονα με το πολιτικό σύστημα που περιέγραφε και που ίδρυσαν τότε οι Αθηναίοι» γράφει η Ρομιγύ. Την ίδια εποχή γίνεται η διάκριση μεταξύ «ηγεμονίας» και «αυτοκρατορίας», δημοκρατίας και δημαγωγίας, ταξινομούνται οι διάφορες μορφές συγκρότησης μιας πολιτείας. «Ολα αυτά εγγράφονται στον 5ο αιώνα, στον αιώνα της αθηναϊκής ακτινοβολίας, αλλά εγγράφονται πλέον και στις οριστικές κατακτήσεις του πνεύματος και της γλώσσας». Η επινόηση λέξεων και ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου πήγαιναν μαζί με την εκλέπτυνση της πολιτικής ανάλυσης. Και παρ΄ όλο που η ελληνική θεωρείται σήμερα νεκρή γλώσσα, μια πλειάδα λέξεων που κατασκευάζονται στη Δύση για να προσδιορίσουν νέες πραγματικότητες είναι ελληνικές- το τηλέφωνο, ο φιλοτελισμός, η ψυχανάλυση. Ακόμη και το όνομα Ευρώπη είναι ελληνικό. Ανήκει στην πριγκίπισσα που ερωτεύεται ο Δίας όταν τη βλέπει να παίζει με τις φίλες της στην παραλία της Σιδώνας. «Είτε μιλάμε για γλώσσα είτε για λογοτεχνία ή για τέχνη, η ελληνική κληρονομιά δεν είναι απλώς μια κληρονομιά κοινή σε όλους τους λαούς της Ευρώπης» καταλήγει η Ρομιγύ. «Είναι ο αρχικός πυρήνας, η “μαγιά” θα λέγαμε της Ευρώπης». Και ακόμη παραπέρα: με τρόπο σταθερό και επίμονο, μέσα από την αρχαία τραγωδία ή την πολιτική επιστήμη, τη μυθολογία ή την ιστορία, το ελληνικό πνεύμα επικεντρώθηκε στην «ανθρώπινη κατάσταση» και όχι στις ιδιαιτερότητες του «ιδιωτεύοντος» ανθρώπου.
«Είναι σίγουρο ότι οι Ελληνες και βίαιοι ήταν, και πολέμους, ακόμα και εμφύλιους, έκαναν. Αυτά είναι τα γεγονότα. Αλλά, όμως, υπάρχουν και τα κείμενα. Κι αυτά εκφράζουν ομόθυμα την άποψη ότι είναι φοβερό να ζει κανείς μέσα στη βία, ότι πρέπει να την ελαττώσουν και να τη σταματήσουν. Ολα τα αρχαία ελληνικά κείμενα που μας έχουν παραδοθεί καταδικάζουν τον πόλεμο με τέτοια δύναμη που παραμένουν μέχρι σήμερα πρότυπα» είπε η αδιαφιλονίκητη μεγάλη κυρία των ελληνικών σπουδών σε παλαιότερη συνέντευξή της στο περιοδικό «Le Ρoint». Για αυτόν τον λόγο έμαθε ελληνικά ο Λουκιανός από τα Σαμόσατα της Συρίας τον 2ο αιώνα μ.Χ., και έγινε τόσο διάσημος συγγραφέας που ενέπνευσε τον Ερασμο στο Ρότερνταμ, τον 15ο αιώνα, ο οποίος βοηθάει τώρα με τη σειρά του τους νεαρούς απογόνους των Γαλατών χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα του να ανακαλύψουν την ελληνική γλώσσα. Κατά τη Ζακλίν ντε Ρομιγύ, η κρίση της εποχής μας αφορά ουσιαστικά στην πραγματικότητα την οργάνωση της εκπαίδευσης διότι, κατά γενική ομολογία, τα ελληνικά απολαμβάνουν την εύνοια των περισσοτέρων μας.
Εκδόσεις Ωκεανίδα
(Πηγή: Το Βήμα)

Cultural ties with Georgia

(GREEK NEWS AGENDA) The Institute of Classical, Byzantine and Modern Greek Studies of the Tbilisi State University has undertaken the initiative to compile the first Modern Greek-Georgian Dictionary, containing 50,000 words. The project was funded by the Kostas and Eleni Ourani Foundation. 

The Greek element has been present in Georgia since antiquity. The first trips had commercial purpose and within years, the first cultural enclaves were established.
The two early Georgian kingdoms of late antiquity were known to ancient Greeks as Iberia in the east and Colchis in the West.
The Western part was strongly influenced by Greek culture – as evidenced in Greek mythology and the story of Jason seeking the Golden Fleece in Colchis – and the eastern part by the Persians.
Greeks in Georgia established ties with the Byzantine Empire, building on a common religious background.
Until recently (1989), the Greek community in Georgia counted some 100,000 residents, but nowadays the population totals between 15,000- 20,000. 
Ministry of Foreign Affairs: Greeks in Georgia; Photo: “The Argonauts”, a publication by the Institute of Classical, Byzantine and Modern Greek Studies of the Tbilisi State University.