Διάλεξη της προϊσταμένης του Γραφείου Τύπου στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν για την βενετοκρατούμενη Κρήτη (22/2/2013)

Διάλεξη με θέμα «Η περίοδος της βενετοκρατίας στην Κρήτη» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου Βαρσοβίας, Μαρία Μονδέλου, στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν στις 22 Φεβρουαρίου.
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Poznan “Adam Mickiewicz”, με πρωτοβουλία τoυ λέκτορα Νεοελληνικής Φιλολογίας, Χρήστου Μπιντούδη.
Στο πλαίσιο διαλέξεων της Μ. Μονδέλου σε πολωνικά πανεπιστήμια στη διάρκεια του εκάστοτε ακαδημαϊκού έτους από το 2009 και εξής, η συγκεκριμένη ομιλία απευθυνόταν σε μέλη του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού, φοιτητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Πόζναν.
Ως προς το περιεχόμενο της διάλεξης, στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν τα σημαντικότερα ορόσημα των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, ποικίλες όψεις της ιστορίας της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο, καθώς και τα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας, ενώ επισημάνθηκαν συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων της εποχής (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική, το θέατρο, την αρχιτεκτονική κλπ.).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της βενετοκρατίας (16ος και 17ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων. Ειδική μνεία έγινε σε ιστορικά στοιχεία για τον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, τον πιθανολογούμενο ως ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας.
Παρουσιάστηκαν, επίσης, στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής και αναγνώστηκε τμήμα του περιεχομένου τους, ενώ ενημερώθηκαν και για την δράση του μοναδικού ερευνητικού ιδρύματος της Ελλάδας στο εξωτερικό, του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, όπου η Μ. Μονδέλου υπήρξε υπότροφος-ερευνήτρια.

Διάλεξη για την βενετοκρατούμενη Κρήτη από την προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου Μαρία Μονδέλου (Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας, 8/5/2012)

Διάλεξη με θέμα «Η περίοδος της βενετοκρατίας στην Κρήτη – Η βενετοκρατούμενη Σητεία» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου, Μαρία Μονδέλου, στις 8 Μαίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας, και αποτελεί συνέχεια διαλέξεων που δίνει η Μ. Μονδέλου στην διάρκεια του εκάστοτε ακαδημαϊκού έτους, από το 2009 και εξής.
Η διάλεξη απευθυνόταν στους φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας και εντάχθηκε στο πλαίσιο της διδασκαλίας γνωστικού αντικειμένου με θέμα «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Ως προς το περιεχόμενο της διάλεξης, στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν τα σημαντικότερα ορόσημα των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, ποικίλες όψεις της ιστορίας της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο, καθώς και τα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας, ενώ επισημάνθηκαν συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων  της εποχής (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα  από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική, την αρχιτεκτονική κλπ.).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων. Ειδική μνεία έγινε σε ιστορικά στοιχεία για τον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Β΄ έτους.
Τέλος, παρουσιάστηκαν στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής και αναγνώστηκε τμήμα του περιεχομένου τους.

“Ακτινοβολία. Ιστορία της Μαρίας Σκλοντόφσκα-Κιουρί” στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

To έργο αφηγείται την ιστορία της Maria Skłodowska Curie μέσα από τον διάλογο ανάμεσα σε δυο χαρακτήρες: την Μαρία και την μικρότερή της κόρη την Εύα. Στο έργο εισάγονται και άλλα πρόσωπα μέσα από μια σειρά μονολόγων της ηρωίδας και από φωτογραφίες που προβάλλονται στο φόντο. Στην προβολή παρουσιάζεται επίσης και το πανόραμα των βουνών που περιβάλλουν την δράση: η ταράτσα του σανατόριου στο Sancellemoz, στις γαλλικές Άλπεις το 1934, όταν η Μαρία Κιουρί πήγε για να θεραπευτεί από μια μυστηριώδη ασθένεια. Εκεί, την προσέχει η κόρη της, Εύα, που κατά την διάρκεια της διαμονής τους, παίρνει συνέντευξη από την μητέρα της, προκειμένου να γράψει ένα βιβλίο για αυτήν. Η Μαρία ξαναθυμάται τις σπουδές της, τις προσπάθειες και τους κόπους της , τα πειράματα και τις ανακαλύψεις, καθώς επίσης και τον έρωτά της με τον Pierre Curie και τον Paul Langevin και την φιλία της με τον Albert Einstein. Η ασθένειά της αποδεικνύεται  ότι  είναι αποτέλεσμα υπερέκθεσης  στην ακτινοβολία. Πεθαίνει, ενώ ονειρεύεται την επιστροφή στην Πολωνία. Στο τέλος του έργου μαθαίνουμε για την απόλυτη αναγνώριση και τις τιμές  που δέχεται η Maria Skłodowska Curie μετά θάνατον: η κηδεία της πραγματοποιήθηκε με όλες τις τιμές και το σώμα της εναποτέθηκε στο Πάνθεον του Παρισιού. 
Η παράσταση είναι μια παραγωγή του «Teatr Polski» από το Τορόντο του Καναδά. Οι ηθοποιοί Μαρία Νοβοτάρσκα και Αγκάτα Πολιτόφσκα προέρχονται από το φημισμένο θέατρο «Σλοβάτσκι» της Κρακοβίας.
 Η πρεμιέρα της «Ακτινοβολίας» έγινε το 2006 και έκτοτε το έργο έχει παιχτεί σε πολλές χώρες αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές. Πρόκειται για μια παράσταση  με ζωντανό χαρακτήρα, έντονη συναισθηματική δράση και εξαιρετική εκπαιδευτική αξία για τους νεώτερους θεατές.
Η παράσταση παρουσιάζεται στα πολωνικά με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Συντελεστές της παράστασης
Συγγραφέας:  Καζίμιεζ Μπράουν
Σκηνοθεσία: Καζίμιεζ Μπράουν
Σκηνικά: Ιωάννα  Ντομπρόφσκα
Φωτισμός/ Video: Κρυστόφ Σάιντακ, Τόμεκ Λις, Ρόμπερτ Σοκολόφσκι, Αντρέι Στέφαν
Μουσική:  Γιέζι Μπόσκι
Παίζουν:  Μαρία Νοβοτάρσκα,  Αγκάτα Πολιτόφσκα
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 24/5/2011

Διάλεξη προϊσταμένης Γραφείου Τύπου Μαρίας Μονδέλου για την βενετοκρατούμενη Κρήτη (Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας, 29/3/2011)

Διάλεξη με θέμα «Η περίοδος της βενετοκρατίας στην Κρήτη» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου, Μαρία Μονδέλου, στις 29 Μαρτίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας, και αποτελεί συνέχεια διαλέξεων που δόθηκαν το 2009 και το 2010.
Η διάλεξη απευθυνόταν στους φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας, στο πλαίσιο του μαθήματος «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν τα σημαντικότερα ορόσημα της βενετικής ιστορίας και των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, με έμφαση στις σχέσεις Βενετίας και Βυζαντίου. Έγινε αναφορά σε όψεις της ιστορίας της Βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο και στα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας και επισημάνθηκαν ορισμένα από τα συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων  (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα  από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της Βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων. Ειδική μνεία έγινε σε ιστορικά στοιχεία για τον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Β΄ έτους.
Τέλος, παρουσιάστηκαν στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής και αναγνώστηκε τμήμα του περιεχομένου τους.

Poems on the Underground – Greek contemporary poetry

The Press Office of the Greek Embassy in Warsaw promotes the contemporary poetry of Greece and participates to   “Poems on the Underground” events (6-30 September 2010).
“Poems on the Underground” (Wiersze w Metrze) has been inspired by other similar projects  in many cities: Dublin, Paris, New York, Barcelona, Stockholm, Stuttgard and Moscow, organised for the first time in London in 1986.
Wiersze w Metrze promotes contemporary European poetry in public city spaces, through happenings, haiku competition, poetry city game and a performing poetry festival.
Many cultural institutes and embassies participate to the project, which takes place under the auspices of the the mayor of Warsaw, Hanna Gronkiewicz-Waltz.
Greek contemporary poetry will be represented by two acclaimed poets, Kiki Dimoula and Nasos Vagenas.
Kiki Dimoula has recently been awarded the European Literature Prize for 2010. Her poetry has been translated into English, French, German, Swedish, Danish, Spanish and many other languages.
Dimoula’s poetry is haunted by the existential dissolution of the post-world era. Her central themes are hopelessness, insecurity, absence and oblivion. Using diverse subjects and twisting grammar in unconventional ways, she accentuates the power of the words through astonishment and surprise, but always manages to retain a sense of hope.
Nasos Vagenas, professor of Theory and Critique of Literature in the Department of Theatre Studies of the University of Athens, in 2005 was awarded with the State Poetry Prize for his poetic collection ‘Stefanos’.
His poetic work includes the books: ‘Field of Mars’, ‘Biography’, ‘Roxani’s Knees’, ‘Wandering of a non-traveller’, ‘The Fall of the Flying’, ‘Barbarous Odes’ , ‘The Fall of the Flying B’, ‘Dark Ballads and Other Poems’, ‘Stefanos’.
His poetry has been translated into English, German, Italian, Dutch, Romanian, Serbian.
Two poems of Kiki Dimoula and Nasos Vagenas have been translated in polish language for “Wiersze w Metrze” by the professors and students of the Department of Greek Studies of the University of Warsaw (Institute of Interdisciplinary Studies “Artes Liberales”).

Διάλεξη για την βενετοκρατούμενη Σητεία στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας (23/2/2010)

Διάλεξη με θέμα «Η βενετοκρατούμενη Σητεία – Αρχειακή έρευνα για την ιστορία της πόλης» έδωσε η Γραμματέας Επικοινωνίας του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας Βαρσοβίας, Μαρία Μονδέλου, στις 23 Φεβρουαρίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Πρόκειται για την δεύτερη διάλεξη που πραγματοποιείται ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας.
Την διάλεξη παρακολούθησαν οι φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας, στο πλαίσιο του μαθήματος «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Παρουσιάστηκαν, αρχικά, τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της Βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), και αναλύθηκαν ορισμένοι από τους θεσμούς που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη (διοικητική οργάνωση, εκκλησιαστικοί θεσμοί, δικαιοσύνη). Έγινε αναφορά, μεταξύ άλλων, στην κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, τις κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, τη μορφή της πόλης και τον τρόπο ζωής των κατοίκων. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Β΄ έτους.
Οι φοιτητές ενημερώθηκαν για τον τρόπο αναζήτησης ανέκδοτου αρχειακού υλικού σε Αρχεία και Βιβλιοθήκες της Ιταλίας, όπως το Κρατικό Αρχείο της Βενετίας, το Αρχείο του Βατικανού και η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας. Επισημάνθηκαν τα κυριότερα χαρακτηριστικά των πηγών (επίσημες πηγές, συμβολαιογραφικό αρχείο), καθώς και μερικά συμπεράσματα από τη μελέτη του υλικού, τα οποία παρουσιάζονται στην υπό εκπόνηση διδακτορική διατριβή της ομιλήτριας.
Τέλος, παρουσιάστηκαν στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής, τα οποία αναγνώστηκαν, με παράλληλη εξήγηση βασικών κανόνων  παλαιογραφίας. 

Professor Borowska, Maria Mondelou and the students

Lecture “The Venetian Dominion in Sitia (Crete) – Research on the history of the town” (University of Warsaw, 23/2/2010) 

A lecture about “The Venetian  Dominion in Sitia (Crete) – Research on the history of the town” was hold by the Press Attachè of the Embassy of Greece in Warsaw, Maria Mondelou, on the 23rd February at the University of Warsaw.
It was the second lecture that took place, after the one on the 8^th of December 2009, following an invitation by the Institute of Interdisciplinary Studies “Artes Liberales” of the University of Warsaw and the director at the Department of Modern Greek Philology, Malgorzata Borowska.
The lecture was attended by the students of the 4^th semester in Modern Greek Philology, that includes lessons on the subject “Cretan masterpieces of the Renaissance”.
Main aspects of the Venetian dominion in the territory of Sitia (town and villages), particularly during the late period of the Venetian dominion (16^th and 17^th centuries), as well as some of the institutions that Venice introduced in Sitia (administration, ecclesiastical institutions, justice etc.) were analysed. The social stratification in the town and the villages, the social relations, the characteristics of the economy, the form of the town and the way of life of the inhabitants were, also, described. A partiticular mention was made for Vitsentzos Kornaros, born in Sitia, famous for his poem “Erotokritos”, which is included in the studies of the Polish students.
The students were informed about the research of unpublished sources of archives, that was effected by the lecturer in Archives and Libraries in Italy, such as the National Archive of Venice, the Vatican Archives and the “Marciana”  Library of Venice. Main characteristics of the sources (official documents and notarial archives) were highlighted, as well as some of the results of the study, which are presented in the PhD of the lecturer.
Finally, copies of unedited documents of the 16^th century were presented and read to the students.

Wykład na temat Sitii pod panowaniem weneckim, wygłoszony na Uniwersytecie Warszawskim (23/2/2010)

Wykład pod tytułem „Sitia, pod panowaniem weneckim – badanie archiwalne na temat historii miasta” został wygłoszony przez Marię Mondelou, Attaché Prasowego Ambasady Grecji w dniu 23 lutego na Uniwersytecie Warszawskim.
Był to już drugi wykład wygłoszony pod otrzymaniu zaproszenia przez Instytut Studiów Interdyscyplinarnych „Artes Liberales” z inicjatywy profesor dr hab. Małgorzaty Borowskiej, Kierownika Wydziału Filologii Nowogreckiej. 
Wykład został wysłuchany przez studentów II roku filologii nowogreckiej w ramach zajęć „Kreteńskie arcydzieła okresu Odroczenia”.

Ζακλίν ντε Ρομιγύ “Μαθήματα ελληνικών”

Χωρίς όραση, η 96χρονη γαλλίδα ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξακολουθεί να γράφει για την επικαιρότητα των αρχαίων ελληνικών, δίνοντάς μας σύντομα μαθήματα γλώσσας.
Σε μια εποχή έντονων ανακατατάξεων η 96χρονη Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξακολουθεί να είναι η πιο ζωηρή υπέρμαχος μιας υπόθεσης φαινομενικά χαμένης: της διατήρησης των ελληνικών γραμμάτων στα ευρωπαϊκά σχολεία. Η συγκυρία είναι δύσκολη. Πρώτον, τίθεται το ερώτημα πόσες πιθανότητες έχει η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας να επιζήσει στον καιρό της «ψηφιακής επανάστασης» και της διάδοσης του Διαδικτύου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εδώ και μισό αιώνα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες πλήττει τις κλασικές σπουδές μια ιδιαιτέρως σοβαρή και επικίνδυνη κρίση. Εκδηλώθηκε αντίδραση στην ιδέα ότι τα αρχαία έργα ήταν ανέκαθεν ανώτερα. Υποστηρίχτηκε η άποψη ότι έχουμε «κατακλυστεί από τα ελληνικά!». Δημιουργήθηκαν έριδες που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στον τίτλο «Διαμάχη ανάμεσα στους Αρχαίους και στους Σύγχρονους». Σε αυτόν τον αγώνα η μεγάλη κυρία των ελληνικών γραμμάτων προχωρεί για άλλη μία φορά ένα βήμα μπροστά από την εποχή της. Προβλέπει ότι η κρίση θα είναι σύντομη. Και προκειμένου να μην τρέφει κανείς καμία αμφιβολία ως προς αυτό, αφήνει μία ακόμη παρακαταθήκη στους επιγόνους της με το βιβλίοΜαθήματα ελληνικών(γαλλικός τίτλος:Ρetites lecons sur le grec ancien, δηλαδή Σύντομα μαθήματα αρχαίων ελληνικών ), το οποίο έγραψε το 2008 αμέσως μετά τοΡourquoi la Grece? (Γιατί η Ελλάδα;). Αυτή τη φορά απλώς χρειάστηκε τη συνεργασία της πρώην μαθήτριάς της, επίσης ελληνίστριας, Μονίκ Τρεντέ.
 Η συγγραφέας μάς θυμίζει ότι η εν λόγω διαμάχη δεν είχε τη δύναμη να ανακόψει τη διάδοση των ελληνικών, τα οποία συνέχισαν να διδάσκονται όλο και πιο έντονα όχι μόνο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στον Νέο Κόσμο, ενώ ακόμη πολλά έργα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας αντλούν την έμπνευσή τους από την Ελλάδα. Η Ελλάδα, ο μύθοι της, οι ήρωές της εξακολουθούν να είναι «στη μόδα»… Και αυτό δεν είναι διόλου παράξενο. Με βάση τη σύντομη ιστορική αναδρομή της ντε Ρομιγύ σε αυτό το βιβλίο, στο σημείο που μπορεί να νομίσει κανείς ότι όλα τελειώνουν για την ελληνική γλώσσα, εκεί ακριβώς όλα αρχίζουν. «Συνέβη αυτό όταν το Βυζάντιο, τη μόνη ελπίδα που είχε απομείνει για να διατηρηθεί ζωντανή η ελληνική γλώσσα, έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Αντί να πεθάνει η ελληνική γλώσσα μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, ήταν ακριβώς τότε που πολλοί Ελληνες της Κωνσταντινούπολης μετανάστευσαν στην Ευρώπη, εκδηλώθηκαν κάποιες προσπάθειες αναβίωσης των ελληνικών στη Φλωρεντία, άρχισε ο Ερασμος στο Ρότερνταμ να προτρέπει ολόκληρη την Ευρώπη να μάθει ελληνικά, ήρθε και η ανακάλυψη της τυπογραφίας το 1440 και συνέβαλε καθοριστικά όχι μόνο στη διάδοση των γραμμάτων και στην κυκλοφορία των γλωσσών, αλλά και στην εξάπλωση της διδασκαλίας των ελληνικών (…). Και αν νιώθουμε ότι μπαίνουμε σε έναν νέο Μεσαίωνα, αν οι μελετητές των αρχαίων γλωσσών, που αρχίζουν να σπανίζουν πλέον στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, θυμίζουν αναπόφευκτα τους αντιγραφείς του 13ου αιώνα που με τον ζήλο τους κρατούσαν άσβεστη τη φλόγα στα κελιά των μοναστηριών, μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε, καθώς όλα οδεύουν πιο γρήγορα σήμερα από ό,τι στο παρελθόν, ότι η κρίση θα είναι σύντομη και θα παρέλθει γρήγορα».
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί μοιάζει να έχει υπόψη της την πολύ σύγχρονη φαινομενολογία των προβλέψεων όταν αποφαίνεται στα Μαθήματα ελληνικών: «Οπως και να ΄χει- και για να παραμείνουμε στην εκπληκτική ιστορία μιας εξελικτικής πορείας που μας οδηγεί από τον 15ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 21ο- το σίγουρο είναι πως σαστίζει κανείς μπροστά στη δύναμη με την οποία διαδόθηκε η ελληνική γλώσσα μέσα από τόσες κρίσεις και αναγεννήσεις». Υπάρχει μια σιωπηρή υπόσχεση σε μια διαδικασία φυσιολογικής ανάπτυξης, την οποία εγγυάται η φύση. Πώς εξηγείται όμως το συγκεκριμένο φαινόμενο; Ο πρώτος λόγος που συνέβαλε καταλυτικά στην εξάπλωση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες ήταν η άρρηκτη σχέση η οποία συνέδεσε τη γλώσσα με τη θαυμαστή ακτινοβολία των έργων που γράφηκαν σε αυτήν. Πέρα από το ότι η Ελλάδα επινόησε διαδοχικά όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά είδη, σχεδόν όλους τους μύθους και μεγάλο αριθμό σπουδαίων φιλοσοφικών δογμάτων, η ελληνική γλώσσα δεν αποτελεί μόνο μέσο πρόσβασης στα ίδια τα κείμενα. Είναι εξίσου αλήθεια ότι το ποιόν της ελληνικής γλώσσας διαμόρφωσε το ποιόν των έργων. 
Οπως επιχειρεί να δείξει η συγγραφέας σε αυτό το ύστατο εγχειρίδιο ελληνικών με πλήθος παραδειγμάτων, τα λογοτεχνικά έργα επιβλήθηκαν μέσα στους αιώνες ακολουθώντας μια συνεχή ροή από επινοήσεις που επέτρεπαν στη γλώσσα να ανανεώνεται, προσδίδοντάς της μια αίσθηση γλωσσικής έκφρασης η οποία συνδυάζει ακρίβεια και ομορφιά. Εκπλήσσεται κανείς από την ικανότητα της γλώσσας αυτής να εκφράζει τόσες ποιητικές και φιλοσοφικές ανακαλύψεις, σημειώνει η Ρομιγύ. Το πυκνό αισχύλειο ύφος συνοδεύεται από υποβλητικές παρομοιώσεις και επινοήσεις λέξεων σπάνιας τόλμης: «αργυραμοιβός σωμάτων» ήταν ο θεός του πολέμου Αρης, σαν μικροτραπεζίτης που αντάλλασσε τους νεκρούς όπως ανταλλάσσουμε νομίσματα. Η ευρηματικότητα συνεχίζεται όταν αποκαλεί την ωραία Ελένη «πολυλάνωρ», δηλαδή γυναίκα με πολλούς άντρες, ενώ για το όνομά της σχολιάζει ότι Ελένη σημαίνει «ελένας» (από το ελείν και ναυς), «αυτή που ρημάζει τα καράβια» (Καραβοπνίχτρα). Μάλιστα, η ευφάνταστη υβριστική έκφραση του Αριστοφάνη «κρουνοχυτρολήραιον ει»- λέξη που κατασκεύασε ο ποιητής από τον κρουνό (πηγή), τον χύτρο (τσουκάλι) και το ληρέω (μωρολογώ), για να πει «είσαι ανόητος πολυλογάς»- έχει επιβιώσει, κάτι που πιθανότατα γνώριζε η Ρομιγύ αλλά όχι οι αναγνώστες της, παραλλαγμένη ως τις μέρες μας: «είσαι κρασοκανάτας». ΄
Τα πράγματα σοβαρεύουν όταν έχουμε τη δημιουργία λέξεων ή παραγώγων που επιτρέπουν ακριβέστερη νοηματοδότηση σε ιδέες και νοήματα. «Σήμερα είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε το μέγεθος της αθηναϊκής ευρηματικότητας η οποία, ακριβώς στο κατώφλι του 5ου αιώνα π.Χ., δημιούργησε εντελώς συνειδητά τη λέξη «δημοκρατία». Ο όρος επινοήθηκε ταυτόχρονα με το πολιτικό σύστημα που περιέγραφε και που ίδρυσαν τότε οι Αθηναίοι» γράφει η Ρομιγύ. Την ίδια εποχή γίνεται η διάκριση μεταξύ «ηγεμονίας» και «αυτοκρατορίας», δημοκρατίας και δημαγωγίας, ταξινομούνται οι διάφορες μορφές συγκρότησης μιας πολιτείας. «Ολα αυτά εγγράφονται στον 5ο αιώνα, στον αιώνα της αθηναϊκής ακτινοβολίας, αλλά εγγράφονται πλέον και στις οριστικές κατακτήσεις του πνεύματος και της γλώσσας». Η επινόηση λέξεων και ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου πήγαιναν μαζί με την εκλέπτυνση της πολιτικής ανάλυσης. Και παρ΄ όλο που η ελληνική θεωρείται σήμερα νεκρή γλώσσα, μια πλειάδα λέξεων που κατασκευάζονται στη Δύση για να προσδιορίσουν νέες πραγματικότητες είναι ελληνικές- το τηλέφωνο, ο φιλοτελισμός, η ψυχανάλυση. Ακόμη και το όνομα Ευρώπη είναι ελληνικό. Ανήκει στην πριγκίπισσα που ερωτεύεται ο Δίας όταν τη βλέπει να παίζει με τις φίλες της στην παραλία της Σιδώνας. «Είτε μιλάμε για γλώσσα είτε για λογοτεχνία ή για τέχνη, η ελληνική κληρονομιά δεν είναι απλώς μια κληρονομιά κοινή σε όλους τους λαούς της Ευρώπης» καταλήγει η Ρομιγύ. «Είναι ο αρχικός πυρήνας, η “μαγιά” θα λέγαμε της Ευρώπης». Και ακόμη παραπέρα: με τρόπο σταθερό και επίμονο, μέσα από την αρχαία τραγωδία ή την πολιτική επιστήμη, τη μυθολογία ή την ιστορία, το ελληνικό πνεύμα επικεντρώθηκε στην «ανθρώπινη κατάσταση» και όχι στις ιδιαιτερότητες του «ιδιωτεύοντος» ανθρώπου.
«Είναι σίγουρο ότι οι Ελληνες και βίαιοι ήταν, και πολέμους, ακόμα και εμφύλιους, έκαναν. Αυτά είναι τα γεγονότα. Αλλά, όμως, υπάρχουν και τα κείμενα. Κι αυτά εκφράζουν ομόθυμα την άποψη ότι είναι φοβερό να ζει κανείς μέσα στη βία, ότι πρέπει να την ελαττώσουν και να τη σταματήσουν. Ολα τα αρχαία ελληνικά κείμενα που μας έχουν παραδοθεί καταδικάζουν τον πόλεμο με τέτοια δύναμη που παραμένουν μέχρι σήμερα πρότυπα» είπε η αδιαφιλονίκητη μεγάλη κυρία των ελληνικών σπουδών σε παλαιότερη συνέντευξή της στο περιοδικό «Le Ρoint». Για αυτόν τον λόγο έμαθε ελληνικά ο Λουκιανός από τα Σαμόσατα της Συρίας τον 2ο αιώνα μ.Χ., και έγινε τόσο διάσημος συγγραφέας που ενέπνευσε τον Ερασμο στο Ρότερνταμ, τον 15ο αιώνα, ο οποίος βοηθάει τώρα με τη σειρά του τους νεαρούς απογόνους των Γαλατών χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα του να ανακαλύψουν την ελληνική γλώσσα. Κατά τη Ζακλίν ντε Ρομιγύ, η κρίση της εποχής μας αφορά ουσιαστικά στην πραγματικότητα την οργάνωση της εκπαίδευσης διότι, κατά γενική ομολογία, τα ελληνικά απολαμβάνουν την εύνοια των περισσοτέρων μας.
Εκδόσεις Ωκεανίδα
(Πηγή: Το Βήμα)

“Είδωλα κρατών”:Δημόσια Διπλωματία, Εθνική Ταυτότητα και Εικόνα

Η τριμηνιαία επιθεώρηση ¨Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική“  κυκλοφόρησε με ειδικό αφιέρωμα στη Δημόσια Διπλωματία (τεύχος 16). Το ειδικό αφιέρωμα υπό τον τίτλο ¨Είδωλα Κρατών¨ επιμελείται ο Βασίλης Καπετανγιάννης.
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 9 κείμενα υπό τις ενότητες ¨Διαχείριση Εθνικής Ταυτότητας¨, ¨Κύπρος και Ελλάδα¨ και ¨Απόψεις και Θέσεις¨. Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο του Σταύρου Σταθουλόπουλου: Η Ελληνική Δημόσια Διπλωματία – Προβλήματα και Επιλογές
Δείτε τους τίτλους των κειμένων του αφιερώματος:
Βασίλης Καπετανγιάννης (Εισαγωγή): Δημόσια Διπλωματία, Εθνική Ταυτότητα και Εικόνα
Συνέντευξη με τον Αντώνη Λιάκο: H Eλληνική Eμπειρία, Aποτύπωση της Παγκόσμιας Ιστορίας
Ανδρέας Μακρής: Η πολιτική διάσταση του «Nation Branding» και η περίπτωση της Ελλάδας
Μαρία Φωλά: Η Ελλάδα ως Brand: Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον
Ελένη Τζουμάκα: Η Ελληνική Πρόταση Πολιτισμού
Λαμπρινή Κολτσίδα: Οι Νεοελληνικές Σπουδές στο Εξωτερικό
Keith Dinnie & Μαρία Φωλά: Κύπρος – Ένα νησί με άπειρες δυνατότητες. Αγαπήστε το!
Νίκος Βλαχάκης: Δημόσια Διπλωματία της Ελλάδας στη ΝΑ Ευρώπη και Τουρκία
Έφη Παπαχρήστου: Δημόσια Διπλωματία – Νέο επιστημονικό πεδίο
Σταύρος Σταθουλόπουλος: Η Ελληνική Δημόσια Διπλωματία – Προβλήματα και επιλογές
Eπιθεώρηση “Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική”: ΔΕΛΤΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ