Διάλεξη της προϊσταμένης του Γραφείου Τύπου στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν για την βενετοκρατούμενη Κρήτη (22/2/2013)

Διάλεξη με θέμα «Η περίοδος της βενετοκρατίας στην Κρήτη» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου Βαρσοβίας, Μαρία Μονδέλου, στο Πανεπιστήμιο του Πόζναν στις 22 Φεβρουαρίου.
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Poznan “Adam Mickiewicz”, με πρωτοβουλία τoυ λέκτορα Νεοελληνικής Φιλολογίας, Χρήστου Μπιντούδη.
Στο πλαίσιο διαλέξεων της Μ. Μονδέλου σε πολωνικά πανεπιστήμια στη διάρκεια του εκάστοτε ακαδημαϊκού έτους από το 2009 και εξής, η συγκεκριμένη ομιλία απευθυνόταν σε μέλη του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού, φοιτητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Πόζναν.
Ως προς το περιεχόμενο της διάλεξης, στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν τα σημαντικότερα ορόσημα των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, ποικίλες όψεις της ιστορίας της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο, καθώς και τα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας, ενώ επισημάνθηκαν συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων της εποχής (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική, το θέατρο, την αρχιτεκτονική κλπ.).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της βενετοκρατίας (16ος και 17ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων. Ειδική μνεία έγινε σε ιστορικά στοιχεία για τον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, τον πιθανολογούμενο ως ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας.
Παρουσιάστηκαν, επίσης, στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής και αναγνώστηκε τμήμα του περιεχομένου τους, ενώ ενημερώθηκαν και για την δράση του μοναδικού ερευνητικού ιδρύματος της Ελλάδας στο εξωτερικό, του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, όπου η Μ. Μονδέλου υπήρξε υπότροφος-ερευνήτρια.

Πολιτιστικό περιοδικό “Kikimora” – Αφιέρωμα στην Ελλάδα (θερινό τεύχος 2012)

Το τετραμηνιαίο πολιτιστικό περιοδικό “Kikimora” (θερινό τεύχος 2012, τ. 11, σελ. 200, http://www.kiki-mora.pl), το οποίο απευθύνεται σε γονείς και διαμορφωτές των τάσεων της μόδας και ειδικεύεται σε θέματα τέχνης, lifestyle, εκπαίδευσης, design κ.ά,  κυκλοφόρησε τεύχος αφιερωμένο στην Ελλάδα, με τίτλο “Hellada”.
Για την έκδοση του τεύχους, ο εκδότης Jacek Rekuc και η αρχισυντάκτρια Agnieszka Marszalek συνεργάστηκαν με το Γραφείο Τύπου και το Γραφείο ΟΕΥ.
Το περιοδικό περιλαμβάνει εκτενή αφιερώματα στην παιδική μόδα και τις τάσεις της στην Ελλάδα (πχ. φωτογραφικά ρεπορτάζ μόδας εμπνευσμένης από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και μυθολογία κ.ά. (βλ. αφιερώματα με τίτλο «Olympic Games», «Philosophy», “Καλημέρα”, «Σ», «Τhere is no place for Gods»)), στην ελληνική μόδα και τις αρχαιοελληνικές επιδράσεις της (π.χ. ρεπορτάζ με τίτλο «Μόδα στους πρόποδες του Ολύμπου), σε έλληνες σχεδιαστές μόδας (π.χ. Μαίρη Κατράντζου), σε σύγχρονες μορφές τέχνης στην Ελλάδα (κινηματογράφος, φωτογραφία κ.ά.), σε νέους έλληνες καλλιτέχνες, στο ελληνικό design κλπ.
Δημοσιεύονται, παράλληλα, αφιερώματα σε μεικτές ελληνο-πολωνικές οικογένειες (συνεντεύξεις Γκμοχ, Βαφείδη, Βασιλειάδη), όπου περιγράφεται η οικογενειακή ζωή τους στην Πολωνία (εορτές, ήθη και έθιμα κλπ.) και η σημασία της οικογένειας στην Ελλάδα και την Πολωνία.
Εισαγωγικά, η αρχισυντάκτρια του περιοδικού Agnieszka Marszałek υποστηρίζει ότι «είναι ενδεχόμενο η κρίση να επηρεάσει θετικά τον πολιτισμό και την τέχνη της Ελλάδας, όπως δείχνει η άνθηση του ελληνικού κινηματογράφου, του design και της λογοτεχνίας. … Ίσως, η πίστη στην οικογένεια, την παράδοση και τα ιδεώδη να σώσουν τους Έλληνες».
Στην ενότητα με τίτλο «Αθήνα» παρουσιάζονται αξιοθέατα που ενδείκνυνται για οικογενειακές επισκέψεις, προτάσεις για περιηγήσεις, φεστιβάλ, εκθέσεις, διασκέδαση και αγορές στην ελληνική πρωτεύουσα (Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, Μουσείο Μπενάκη, Μουσείο Αφής, Πάρκο Περιβαλλοντολογικής Ευαισθητοποίησης Αντώνη Τρίτση, Τεχνόπολις, Γλυπτοθήκη, συνοικία Μοναστηράκι, θερινοί κινηματογράφοι, δισκοπωλεία, γκαλερί, καταστήματα μόδας κ.ά.).
Σε εκτενή αφιερώματα στην ελληνική τέχνη παρουσιάζονται ο ελληνικός κινηματογράφος, με έμφαση στην σκηνοθέτιδα Αθηνά-Ραχήλ Τσαγκάρη, καθώς και η μουσική, με συνέντευξη στον ελληνο-πολωνό μουσικό και εκδότη Κώστα Γεωργακόπουλο, ιδρυτή του φεστιβάλ “Avant Art”, η φωτογραφία, με συνέντευξη της φωτογράφου Χριστίνας Δημητριάδη (με τίτλο «Πιστεύω στο πνεύμα της μνήμης»), η λογοτεχνία, με αφιέρωμα στον ομογενή συγγραφέα Χρήστο Τσιόλκα (με τίτλο «Τρομερό παιδί της παλαιάς Ελλάδας»), τα κόμικς, με αφιέρωμα στον Απόστολο Δοξιάδη.
Δημοσιεύονται, επίσης, ρεπορτάζ κοινωνικού περιεχομένου, όπως το άρθρο του ομογενή δημοσιογράφου στην Πολωνία Διονύση Στούρη (με τίτλο «Οι νέοι Έλληνες ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους»), ρεπορτάζ για την ελληνική οικογένεια και τις επιδράσεις της οικονομικής κρίσης (με τίτλους  «Όλα μένουν στην οικογένεια», «Στην Ελλάδα η οικογένεια είναι η σημαντικότερη» και «Οι κληρονόμοι της Σπάρτης»), ρεπορτάζ για το ελληνικό design (με τίτλο «Νέοι ελληνικοί μύθοι»), ρεπορτάζ για την ελληνική διασκέδαση (με τίτλο «Μπουζούκια, ναοί της χαράς της ζωής»), καθώς και άρθρα για διάσημους Έλληνες, όπως η Μαρία Κάλλας, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Τέλης Σαββάλας.
Το περιοδικό περιλαμβάνει παράρτημα με μεταφράσεις άρθρων στην αγγλική γλώσσα.

Διάλεξη για την βενετοκρατούμενη Κρήτη από την προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου Μαρία Μονδέλου (Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας, 8/5/2012)

Διάλεξη με θέμα «Η περίοδος της βενετοκρατίας στην Κρήτη – Η βενετοκρατούμενη Σητεία» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου, Μαρία Μονδέλου, στις 8 Μαίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας, και αποτελεί συνέχεια διαλέξεων που δίνει η Μ. Μονδέλου στην διάρκεια του εκάστοτε ακαδημαϊκού έτους, από το 2009 και εξής.
Η διάλεξη απευθυνόταν στους φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας και εντάχθηκε στο πλαίσιο της διδασκαλίας γνωστικού αντικειμένου με θέμα «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Ως προς το περιεχόμενο της διάλεξης, στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν τα σημαντικότερα ορόσημα των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, ποικίλες όψεις της ιστορίας της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο, καθώς και τα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας, ενώ επισημάνθηκαν συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων  της εποχής (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα  από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική, την αρχιτεκτονική κλπ.).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων. Ειδική μνεία έγινε σε ιστορικά στοιχεία για τον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Β΄ έτους.
Τέλος, παρουσιάστηκαν στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής και αναγνώστηκε τμήμα του περιεχομένου τους.

Διάλεξη “Βενετία και Κρήτη – Η πόλη της Σητείας στην περίοδο της βενετοκρατίας” στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας και τον πολωνικό “Σύλλογο Φίλων της Ελλάδας” (28/5/2011)

Διάλεξη με θέμα «Βενετία και Κρήτη – Η πόλη της Σητείας στην περίοδο της βενετοκρατίας» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου, Μαρία Μονδέλου, στις 28 Μαίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Την διάλεξη διοργάνωσαν από κοινού το Ινστιτούτο Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας (όπου υπάγεται το τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας) και ο πολωνικός «Σύλλογος Φίλων της Ελλάδας».
Η διάλεξη απευθυνόταν στους φοιτητές Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας, και κυρίως σε φιλέλληνες, μέλη του «Συλλόγου Φίλων της Ελλάδας». Παρευρέθησαν και λέκτορες ελληνικής γλώσσας και νεοελληνικής φιλολογίας του Κέντρου Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, καθώς και του Πανεπιστημίου του Πόζναν, αλλά και καθηγητές άλλων Σχολών του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας.
Ως προς το περιεχόμενο της διάλεξης, σημειώνουμε ότι παρουσιάστηκαν αρχικά τα σημαντικότερα ορόσημα των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων και έγινε αναφορά σε όψεις της ιστορίας της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο και στα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας. Επισημάνθηκαν  συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων  (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα  από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική, την αρχιτεκτονική).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της Βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων.
Ακολούθησε συζήτηση με τους παριστάμενους και δόθηκαν απαντήσεις σε ερωτήσεις τους.

Συνέντευξη πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο πολωνικό περιοδικό “Polityka” (13/4/2011)

To εβδομαδιαίο πολιτικο-κοινωνικό περιοδικό Polityka, με τίτλο «Οι θηρευτές και τα θύματα», δημοσιεύει συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο Jacek Żakowski ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στη Βαρσοβία στις 7 Απριλίου.
Υπότιτλος της συνέντευξης: «Ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου (μιλάει) για την κρίση, τα αδύναμα κράτη και τις παντοδύναμες οικονομικές αγορές, καθώς και την Πολωνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Jacek Żakowski: Σας καλωσορίζω στη χώρα.
Γιώργος Παπανδρέου: Πάντοτε θυμάμαι τις πολωνικές μου ρίζες.
Είναι ευχάριστο.
Σήμερα με τον Bronisław Komorowski (= τον Πρόεδρο της Πολωνικής Δημοκρατίας) ανακαλύψαμε ότι είμαστε στενοί συγγενείς. Οι γιαγιάδες μας κατάγονταν από την οικογένεια των Mineyko.
Και έτσι φανερώθηκε μια άγνωστη έως τώρα ευρωπαϊκή δυναστεία.
Η δυναστεία των Mineyko.
Στην Πολωνία η οικογένεια είναι εξίσου σημαντική όπως και στην Ελλάδα. Μάλλον αναρωτιέστε τι θα έλεγε ο παππούς σας, ο Γεώργιος, τρεις φορές πρωθυπουργός, δημιουργός του Ελληνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, και ο πατέρας σας ο Ανδρέας, δύο φορές πρωθυπουργός, δημιουργός του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ, σε σας, τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πρωθυπουργό, βλέποντας πως μειώνετε τις κοινωνικές παροχές και αντιμετωπίζετε τις μαζικές εργατικές διαμαρτυρίες;
Μάλλον θα έλεγαν πάνω-κάτω αυτό που λέω στον εαυτό μου: «Πρέπει να σώσεις αυτή τη χώρα!»
Από το βάρος του υπερβολικών κοινωνικών παροχών;
Οι κοινωνικές δαπάνες δεν αποτελούν την κύρια πηγή των προβλημάτων.
Αλλά τι;
Η κακή διαχείριση.
Στην πολιτική ή τον επιχειρηματικό κόσμο;
Στην πολιτική. Διότι η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα. Ήταν, όμως, πολύ αναποτελεσματικά διακυβερνώμενη. Η προηγούμενη κυβέρνηση σε πεντέμισι έτη διπλασίασε το ελληνικό δημόσιο χρέος. Και στην διάρκεια καλών οικονομικών ετών. Η παγκόσμια κρίση είχε σε αυτό το μερίδιό της. Όμως αποκάλυψε κυρίως προβλήματα: τις πελατειακές σχέσεις, την έλλειψη διαφάνειας, τις εξυπηρετήσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις, την διαφθορά, την φοροδιαφυγή από την πλευρά των προνομιούχων. Αυτά όλα δημιούργησαν ένα πολιτικό κλίμα ανομίας. Αυτό θα πρέπει να εξυγιανθεί. Πρώτα από όλα, όμως, θα πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα από την πτώχευση.
Πως;
Πρώτον, λαμβάνοντας υπ`όψιν ότι δεν μπορεί όλο το βάρος να μεταφέρεται στους πιο αδύναμους. Εάν αναμένεται να λειτουργήσει η χώρα, θα πρέπει να είναι δίκαιη. Υπάρχει, όμως, και η παγκόσμια διάσταση. Το διεθνές σύστημα διευκολύνει την λειτουργία των φορολογικών παραδείσων και την φοροδιαφυγή.
Πιστεύετε ότι είναι ένα σύμπτωμα της κρίσης της παγκοσμιοποίησης;
Εν μέρει. Ως κρίση της δημοκρατικής εξουσίας σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Κοιτάξτε προσεκτικά τις πηγές της αμερικανικής οικονομικής κρίσης το 2008. Πως σημειώθηκε; Από τη μία πλευρά, ο οικονομικός τομέας αυξανόταν για χρόνια, γινόταν ολοένα και ισχυρότερος και σταδιακά απορυθμιζόταν, ακόμη και απαρατήρητος. Μέχρις ότου άρχισε να δημιουργεί τοξικές οικονομικές αξίες. 
Μπορούσε να τα δημιουργεί διότι ήταν ανεξέλεγκτος. Και δεν ελεγχόταν διότι ήταν ιδιαίτερα ισχυρός, ώστε οι ασκούντες lobby να ελέγχουν τις δημοκρατικές Αρχές. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο η συγκεντρωμένη οικονομική εξουσία αναγκάζει την πολιτική εξουσία να δημιουργεί ευνοϊκές γι` αυτήν κανόνες. Τα μεγάλα κεφάλαια ρέουν στην ισχυρή διεθνή οικονομική τάξη. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου από την ολιγομελή τάξη είναι τεράστια. Αυτό δημιουργεί άγνωστα μέχρι πρότινος προβλήματα.
Ποια;
Μια μεμονωμένη χώρα σήμερα δυσκολεύεται πολύ να φορολογήσει αποτελεσματικά μια μεγάλη επιχείρηση, διότι τα χρήματα μπορούν να διαφύγουν γρήγορα στο εξωτερικό. Τα κράτη χάνουν έσοδα. Οι εταιρείες κερδίζουν, δεν καταβάλλουν όμως φόρους.
Πιστεύετε ότι το κράτος έχει χάσει ήδη αυτό το παιχνίδι με το διεθνές κεφάλαιο;
Ακόμη (λειτουργεί) ανεπαρκώς. Πρέπει να δημιουργήσουμε διεθνείς ρυθμίσεις.
Είναι ακόμη ρεαλιστικό αυτό;
Στην Ευρώπη συζητάμε για τη δημιουργία ενός φόρου στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές. Ο οικονομικός παράγοντας πληρώνει πολύ μικρούς φόρους σε σύγκριση με τις επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας. Ένας φόρος της τάξης του 0,5% στις συναλλαγές θα έδινε στην Ευρώπη ένα εισόδημα της τάξης των 200 δις. ευρώ. Κανένα μεμονωμένο κράτος δεν είναι σε θέση να εισάγει έναν τέτοιο φόρο. Μπορούμε, όμως, να το κάνουμε από κοινού. Είναι μια από τις ενδεχόμενες απαντήσεις, ως συνέπεια της παγκοσμιοποίησης που είναι η αφαίρεση της οικονομίας από την εξουσία του εθνικού κράτους.
Η οικονομία που βρέθηκε εκτός εξουσίας των κρατών είναι ελαφρώς ρυθμιζόμενη και χαμηλά φορολογημένη. Δημιουργεί αποτελεσματικά πλούτο, αλλά τον αναδιανέμει πολύ άνισα. Μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να λειτουργεί έτσι. Δημιουργούμε αρκετό πλούτο για να εξαλείψουμε την φτώχεια και τον αναλφαβητισμό, αλλά δεν ξέρουμε να τον χρησιμοποιήσουμε κατάλληλα. Διότι η πολιτική εξουσία εξακολουθεί να είναι κλειστή σε εθνική κλίμακα, ενώ η οικονομία λειτουργεί σε παγκόσμια κλίμακα.
Είναι μια κρίση πολιτικής εξουσίας;
Οι πολίτες βλέπουν αυτή την κατάσταση και αναμένουν ότι οι πολιτικοί θα την αντιμετωπίσουν, ενώ οι πολιτικοί είναι αδύναμοι. Ενεργούν σε μια ιδιαίτερα μικρή κλίμακα. Γι` αυτό είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της Ευρώπης. Διότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αλλάξει αυτή την κατάσταση, εάν αποφάσιζε να δημιουργήσει μια διεθνή τάξη, που ευνοεί μια πιο δίκαια κατανομή του πλούτου. Έχουμε τη γνώση, την τεχνολογία, το κεφάλαιο που επιτρέπει να αποφύγουμε έναν κόσμο, όπου υπάρχει περισσότερη βία, φονταμενταλισμοί, εξτρεμισμοί, διενέξεις. Είμαι σοσιαλιστής, αλλά το λέω σε όλους όσους συνομιλώ και όλοι συμφωνούν.
Λέτε για τον εαυτό σας: είμαι σοσιαλιστής;
Διότι είμαι.
Γνωρίζω ότι εάν κάποιος αναφέρει για εσας “αυτός είναι σοσιαλιστής”, στα μάτια πολλών ανθρώπων η δύναμη των επιχειρημάτων σας θα μειωθεί κατά το ήμισυ.
Εδώ κάνουμε λόγο για αξίες. Τι χρειαζόμαστε; Περισσότερη δημοκρατία, συμμετοχή, ισότητα, κοινωνική συνοχή και παύση του πολέμου των ανθρώπων κατά του περιβάλλοντος. Είμαι σοσιαλιστής, αλλά δεν συνδέομαι με κανένα σοσιαλιστικό δόγμα. Δεν πιστεύω ότι η αγορά θα λύσει όλα τα προβλήματα. Αλλά δεν πιστεύω και ότι το κράτος μπορεί να τα λύσει όλα. Το κράτος και η αγορά μπορούν να εξυπηρετούν τους ανθρώπους, εάν λειτουργούν από κοινού. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι τα κράτη κυριαρχήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις δυνάμεις της αγοράς. Από εκεί [πηγάζουν] τα προβλήματα της Ελλάδας.
Η πλειοψηφία των πολιτικών και των σχολιαστών θα συμφωνούσε μαζί σας ότι η κρίση μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη για κάποια νέα τάξη. Πέρασαν, όμως, δύο χρόνια από τότε που ξέσπασε η κρίση και ελάχιστα καταφέραμε να κάνουμε.
Πιστεύετε ότι χρειαζόμαστε μια νέα κρίση, ώστε να αλλάξει κάτι ή αυτές οι αλλαγές απαιτούν χρόνο και οδεύουν προς την σωστή κατεύθυνση;
Μάλλον και το ένα και το άλλο. Η κρίση του 2008 ήταν μια “καμπάνα συναγερμού” που υπενθυμίζει ότι στην οικονομία χρειαζόμαστε περισσότερη διαφάνεια, έλεγχο, αξιοπιστία. Οι πρώτες αντιδράσεις ήταν σωστές. Οι κυβερνήσεις τόνωναν την οικονομία και έκαναν ότι μπορούσαν ώστε η ύφεση να μην είναι ιδιαίτερα βαθιά. Αυτό έφερε αποτέλεσμα. Και δημιούργησαν την εντύπωση ότι η κρίση έχει παρέλθει.
Και δεν έχει (παρέλθει);
Ίσως προς στιγμήν. Εάν δεν δημιουργήσουμε νέα, υπερεθνικά πρότυπα ενέργειας και επιτήρησης, θα βυθιστούμε σε μια νέα κρίση. Διότι οι πηγές της παρούσας κρίσης στην πλειοψηφία τους δεν εξαφανίστηκαν. Οι κυβερνήσεις περιόρισαν μόνο τις συνέπειες της. Και μάλιστα με γιγαντιαίο αντίτιμο.
Όταν συνομιλείτε με τον πρωθυπουργό Tusk, τον Πρόεδρο Obama, τον πρωθυπουργό Zapatero ή την καγκελάριο Merkel, πώς δέχονται αυτές τις απόψεις;
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε κυρίως ηγέτες των χωρών μας. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για το κράτος του. Κυρίως αυτό μας απασχολεί. Αλλά οι ηγέτες των μικρών χωρών, και τώρα ήδη και των μεσαίων, όπως η Πολωνία, συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν μόνοι τους. Το θέμα είναι ότι μερικές από τις ισχυρότερες χώρες ελπίζουν ακόμη ότι θα τα καταφέρουν. Αν και ο Πρόεδρος Obama κατανοεί την ανάγκη νέων παγκόσμιων λύσεων.

Διάλεξη προϊσταμένης Γραφείου Τύπου Μαρίας Μονδέλου για την βενετοκρατούμενη Κρήτη (Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας, 29/3/2011)

Διάλεξη με θέμα «Η περίοδος της βενετοκρατίας στην Κρήτη» έδωσε η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου, Μαρία Μονδέλου, στις 29 Μαρτίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας, και αποτελεί συνέχεια διαλέξεων που δόθηκαν το 2009 και το 2010.
Η διάλεξη απευθυνόταν στους φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας, στο πλαίσιο του μαθήματος «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν τα σημαντικότερα ορόσημα της βενετικής ιστορίας και των μακραίωνων ελληνο-βενετικών σχέσεων, με έμφαση στις σχέσεις Βενετίας και Βυζαντίου. Έγινε αναφορά σε όψεις της ιστορίας της Βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο και στα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας και επισημάνθηκαν ορισμένα από τα συμπεράσματα των σύγχρονων ερευνών, οι οποίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός κοινού ελληνο-βενετικού πολιτισμού, καρπού της δυτικής και της βυζαντινής παράδοσης.
Αναλύθηκαν τα κύρια γνωρίσματα της ιστορίας μίας από τις σημαντικότερες βενετικές κτήσεις, της Κρήτης, καθώς και τα χαρακτηριστικά των τεσσάρων μεγαλύτερων πόλεων  (Χάνδακας, Χανιά, Ρέθυμνο, Σητεία). Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη λεγόμενη «Κρητική Αναγέννηση» και σε επιτεύγματα του βενετο-κρητικού πολιτισμού της ύστερης περιόδου (με ενδεικτικά παραδείγματα  από την λογοτεχνία, την ποίηση, την ζωγραφική).
Στη συνέχεια, παρουσιάστηκαν συνοπτικά τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της Βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), οι θεσμοί που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη, η κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, οι κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, η μορφή της πόλης και ο τρόπος ζωής των κατοίκων. Ειδική μνεία έγινε σε ιστορικά στοιχεία για τον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Β΄ έτους.
Τέλος, παρουσιάστηκαν στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής και αναγνώστηκε τμήμα του περιεχομένου τους.

Ομιλία του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στην συνάντηση των προϊσταμένων Γραφείων Τύπου Εξωτερικού

Την Δευτέρα, 17 Ιανουαρίου 2011, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Εκδηλώσεων (Κέντρου Τύπου) της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας – Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης η συνάντηση των προϊσταμένων ΓΤΕ και Γραφείων ΕΟΤ, στις εργασίες της οποίας παρέστη ο Πρωθυπουργός, κ. Γιώργος Παπανδρέου. Η ομιλία του Πρωθυπουργού επικεντρώθηκε στην Ελλάδα που αλλάζει και στην ανάδειξη της κρίσης – και της αρνητικής για την χώρα μας δημοσιότητας που την συνόδεψε – ως μιας ευκαιρίας για την οικοδόμηση μιας νέας ταυτότητας που θα επιανατοποθετεί την Ελλάδα στον κόσμο. Προσδιόρισε επίσης τον ρόλο που θα έχουν τα Γραφεία Τύπου και Επικονωνίας στο πλαίσιο της σημερινής συγκυρίας.
Παρατίθεται ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας.
(Πηγή: Forum Διεθνούς Επικοινωνιακής Πολιτικής icp-forum.gr)

Christmas in Greece

Traditionally, the Christmas holiday period in Greece lasts 12 days, until January 6, which marks the celebration of the Feast of the Holy Theophany (Epiphany).
There are many customs associated with the Christmas holidays, some of which are relatively recent, “imported” from other parts of the world (like eating turkey on Christmas day and decorating the Christmas tree).
The modern Christmas tree entered Greece in the luggage of the country’s first king, Otto of Greece, who ascended to the throne in 1833 – yet, the tree did not become popular until the 1940s.
In the past, Greeks decorated small Christmas boats in honour of St. Nicholas. Today, they are increasingly choosing to decorate boats, instead of trees, reviving this age-old Christmas tradition. Undoubtedly, celebrating Christmas and New Year’s Eve in Greece is a once-in-a-lifetime experience!
Xmas: A Word of Greek Origin
Where did “Xmas” come from? Some transliterations of Greek spell Christos as “Xristos.” The “X” stood in for the first letter of the word Christ (ΧΡΙΣΤΟΣ).
“Xmas” has been used for hundreds of years in religious writing, where the X represents the Greek letter X (chi). While in modern times Xmas is regarded as a kind of slang, it was originally considered to be a perfectly respectful.
Christmas (“Χριστούγεννα”), the Feast of the Nativity of Jesus is one of the most joyful days of the Greek Orthodox Church.
Christmas Elves
Greece’s hobgoblins are called “kallikántzari,” friendly but troublesome little creatures which look like elves. Kallikantzari live deep down inside the earth and come to surface only during the 12-day period from Christmas until Epiphany. While on the earth’s surface, they love to hide in houses, slipping down chimneys and frightening people in various ways.
Throughout Greece, there are customs and numerous rituals performed to keep these hobgoblins away. In Epirus, residents place twelve spindles in front of the fireplace to prevent the kalikantzari from climbing down the chimney.
On Christmas Eve, in the town of Grevena, people place a large log in the corner of the house and set it alight. As the fire burns, lasting until the Feast of the Epiphany, it protects the family from the naughty kalikantzari. On the island of Cephalonia, women burn incense at the front door of their houses making the sign of the cross in order to repel these undesirable “guests.”
The “kallikántzari” disappear on the day of Epiphany when all the waters are blessed, and they return to the earth’s core.
Sweets & Treats
Traditional culinary delights symbolise good luck in the New Year and adorn the white-clothed tables. “Melomakarona” (honey cookies) and “kourabiedes” (sugar cookies with almonds) are the most characteristic. In the past, melomakarona were made exclusively for Christmas, while kourabiedes were prepared for the New Year.
Today, this distinction is not observed anymore and both melomakarona and kourabiedes are prepared and consumed throughout the festive season.
Another traditional custom that dates back to the Byzantine times is the slicing of the Vassilopita (St.Basil’s pie or New Year Cake). The person who finds the hidden coin in his/her slice of the cake, is considered to be lucky for the rest of the year.
At the meal table there is also a special decorated round loaf called “Vasilopsomo” or St. Basil’s bread -which is really identical in form to the “Christopsomo” or “Christ bread” eaten on Christmas Day – and the “Photitsa” or “Lights’ bread” that is eaten on Epiphany.
“Kalanda” or Carols
The singing of Christmas carols (or kalanda, in Greek) is a custom which is preserved in its entirety to this day. On Christmas and New Year Eve, children go from house to house in groups of two or more singing the carols, accompanied usually by the sounds of the musical instrument “triangle,” but also guitars, accordions, lyres and harmonicas.
Until some time ago, carollers were rewarded with pastries but nowadays they are usually given money. Listen to some sound extracts with Greek Christmas carols (Kalanda) from Ikaria Island. Things to Do, Places to Go…. 
A Christmas spirit is taking over the squares and streets of the country’s major cities, as local authorities organise a variety of events and festivities, culminating with New Year’s Eve countdown parties in central squares.
Festivities in Athens revolve around Syntagma Square and its Christmas tree, with daily concerts throughout the season, while the National Garden turns into storybook Magical Forest for children.
Thessaloniki runs the country’s biggest Christmas village: the Helexpo pavilions are hosting Christmas Magic City, featuring shows, workshops and a big Christmas market.
The north-western city of Kastoria celebrates with “ragoutsaria,” the local carnival that starts on New Year’s Day, with every neighbourhood forming a carnival group, complete with brass band. In Agios Nikolaos, Crete, the New Year will come from the sea, with the New Year’s Eve party at the port, and Santa arriving on a boat.
…And Holiday Performances
Venues and clubs participate in the Christmas spirit with special holiday performances.
The National Opera’s Christmas rich programme includes the Snow Queen ballet and Hansel and Gretel opera for children.
The Athens Concert Hall hosts the Bolshoi Theatre Academy on December 22-29, in a much-awaited performance of the Nutcracker, and the London Community Gospel Choir on December 27-28.
The recently inaugurated Onassis Cultural Centre presents Jean-Baptiste Thiérrée and Victoria Chaplin in their phantasmagoric yet poetic Invisible Circus, on December 28-30 and January 1-2.
At the Michael Cacoyannis Foundation, on December 27 & 28, the Sounds of Christmas Go Baroque: a festive concert featuring Baroque Concertos.
(GREEK NEWS AGENDA)

Enjoy a Movie under the stars in Athens

The arrival of summer in Athens is a big event: the high temperatures and the sweet climate just won’t let anyone stay at home. One of the most popular summer activities of the Athenians, as for back as the early ’50s, is the open-air cinema tradition.
Catching a movie in an open-air cinema means that winter is gone for good. Athens is home of more than 30 open-air cinemas, located on terraces, and gardens or jammed between apartment blocks. “Zefyros” in the beautiful Athenian neighborhood of Petralona, “Thission” in Dionysiou Aeropagitou pedestrian precinct or “Vox”” on a terrace in Exarchia square to name but a few.
The movies that are usually projected are reruns of first-run films from the winter period and remakes of famous classical movies.Watching movies under the starry sky, while enjoying your cold drink is a unique experience and the best choice for the warm summer nights in the city.
(GREEK NEWS AGENDA)

Karaghiozis: “Inextricable part of Greek Culture”

Greece is planning to press its claims to Karaghiozis, a shadow puppet theatre character that UNESCO has deemed to be part of Turkey’s cultural heritage.
“Karaghiozis is an extricable part of our culture,” Foreign Ministry’s Spokesperson said, adding that UNESCO allows neighbouring countries to access the same commodity when it comes to intangible cultural heritage.
The issue has prompted an announcement by the Ministry of Culture, according to which, “it is commonly known and undoubted that shadow theatre refers to a cultural tradition which surpasses boundaries and spans through the Balkans, and the broader East, long time before the emergence of contemporary states.

Concerning the Greek version of Karaghiozis, it represents a vivid chapter of Modern Greek culture, which defends traditional values broadly cherished by the Greek people.”

Museum of Shadow Theatre: Museum of Shadow Theatre & Greek Shadow Theatre Group Athanasiou: Karaghiozis-History

You Tube: Karagiozis & Athens Plus (16.7.2010): Greece to stake its claim to Karagiozis show

(GREEK NEWS AGENDA)

Ρέα Γαλανάκη “Φωτιές του Ιούδα, Στάχτες του Οιδίποδα”

		Μυθιστόρημα  Η άφιξη μιας νεαρής Ελληνοεβραίας δασκάλας σε ορεινό χωριό της Κρήτης, το έτος 2000, όσο και το πασχαλινό έθιμο της καύσης του Ιούδα, δίνουν αφορμή για μια τομή στο “άβατον” των σύγχρονων ορεινών κοινωνιών της νήσου, αλλά και για το ξεδίπλωμα μιας παλιάς κρητικής παράδοσης, που αποδίδει στο πρόσωπο του βιβλικού Ιούδα τη μοίρα του μυθικού Οιδίποδα. Νόμος και παρανομία, έρωτες και τελετουργίες, φονικά και αποσιωπήσεις, ρηξικέλευθες αλλά και απαρχαιωμένες αντιλήψεις, συνθέτουν ένα σκηνικό γεμάτο συγκρούσεις και αντιφάσεις, μέσα στο οποίο η νεαρή γυναίκα αναζητεί τις ρίζες της ταραγμένης οικογενειακής της ιστορίας. Παράλληλα, ο περί τον Ιούδα και τον Οιδίποδα μύθος, ένας μύθος για το απόλυτο κακό, βαδίζει πάνω στα σκοτεινά δικά του μονοπάτια: ξεκινά από τα βάθη του χρόνου και φθάνει ως τις μέρες μας, για να υπηρετήσει αλλά και να ερμηνεύσει τις άκαμπτες δομές των ορεινών κλειστών κοινωνιών. Ένα “διπλό” βιβλίο, που αποκαλύπτει ότι μύθος και σύγχρονη ζωή συμπλέκονται σε ενιαίο σώμα, όπως άλλωστε και η λογοτεχνία με την πραγματικότητα.
		Εκδόσεις Καστανιώτη