Εκδήλωση για τον Καβάφη στο Πανεπιστήμιο Πόζναν με τη συνεργασία της Πρεσβείας και του Γραφείου Τύπου (21/3/2013)

Εκδήλωση για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη πραγματοποιήθηκε στις 21 Μαρτίου (Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης) στο Τμήμα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του πολωνικού Πανεπιστημίου του Poznan “Adam Mickiewicz”, όπου παρέστησαν η πρέσβης Τασία Αθανασίου και η προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου, Μαρία Μονδέλου.
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο των επιστημονικών και πολιτισμικών εκδηλώσεων, τις οποίες έχει προγραμματίσει το Τμήμα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Πόζναν στη διάρκεια του 2013 ως «Έτους Καβάφη» (21 Μαρτίου, Μάιος, Οκτώβριος) και έχουν τεθεί υπό την αιγίδα των Πρεσβειών της Ελλάδας και της Κύπρου στη Βαρσοβία.
Με τίτλο «Ποιητική βραδιά αφιερωμένη στον Κ. Καβάφη», η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο μέγαρο Collegium Minus του Πανεπιστημίου του Πόζναν. Στο πρώτο μέρος ο πολωνός συγγραφέας και μεταφραστής του καβαφικού έργου, Antoni Libera, έδωσε διάλεξη με θέμα «Γιατί και πώς μεταφράζω την ποίηση του Καβάφη;». Ακολούθησε ανάγνωση ποιημάτων του Καβάφη σε ξένες γλώσσες.
Η πρέσβης της Ελλάδας Τασία Αθανασίου απηύθυνε χαιρετισμό, στον οποίο μεταξύ άλλων τόνισε τη σημασία της εκδήλωσης για τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη ως Έλληνα της διασποράς, ο οποίος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της παγκοσμιότητας του ελληνικού πνεύματος.
Χαιρετισμούς απηύθυναν, επίσης, ο πρέσβης της Κύπρου, Ανδρέας Ζήνωνος, η πρόεδρος του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας, Krystyna Tuszynska, και ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Πόζναν, Jacek Witkos.
Παράλληλα, σε συνάντηση με τον αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου του Πόζναν, Jacek Witkos, οι πρέσβεις της Ελλάδας και της Κύπρου είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν θέματα συνεργασίας των δύο Πρεσβειών με το Πανεπιστήμιο.
Μεγάλη δημοσιότητα στην εκδήλωση, με ειδικές αναφορές στην παρουσία των πρέσβεων της Ελλάδας και της Κύπρου, έδωσαν τα ΜΜΕ του Πόζναν.

Για τις εκδηλώσεις του “Έτους Καβάφη”, το Τμήμα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Πόζναν εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Year of Cavafy – Announcement of the Department of Modern Greek Language and Literature at the University of Poznan

The Department of Modern Greek Language and Literature at the University of Poznan in Poland, wishing to associate itself to the commemorative celebrations marking the 150 years since the birth of Constantine K. Cavafy, organizes a series of events that will take place in the city of Poznan throughout the year.
The launching date of the celebrations will be the World Poetry Day, on March 21, 2013 . On that date there is scheduled a poetry evening dedicated to the Greek poet K. Cavafy, entitled “In a foreign language our sorrow and love fade away”.
The event will start with a lecture by the author and last translator of Cavafy’s poems in the Polish language, Mr. Antoni Libera, entitled «Dlaczegoijaktłumaczę poezję Kawafisa?». It will be followed by a reading of several of K. Cavafy’s poems in more that 20 different languages.

Tribute to poet Odysseus Elytis

On November 2, 2011 Greece commemorates the 100th anniversary since the birth of poet laureate Odysseus Elytis. To mark the centenary of his birth, 2011 has been designated as Elytis Year by the Ministry of Culture and Tourism. Odysseus Elytis was born in Heraklion, Crete on November 2, 1911 and died in Athens on March 18, 1996.
A major poet in Greek language, Elytis is also one of the outstanding international figures of 20th-century poetry. Elytis’ poetry has marked, through an active presence of over forty years, a broad spectrum of subjects with a rarefied and passionate stylistic touch. The first collections of poetry (Orientations, 1939, and Sun the First, 1943) are joyous and radiant, celebrating the Greek landscape as an ideal world of sensual enjoyment and moral purity.
His experience of the war in 1940s marks a departure from the sunny atmosphere of his early youth and poetry, colouring his long poem Heroic and Elegiac Song for the Lost Second Lieutenant of Albania (1943). The attempt of Elytis to identify himself with the nation and speak for himself and also for his country reaches its peak with Axion Esti (‘Worthy It Is,’ 1959), his central and most ambitious work for which he was awarded the 1979 Nobel Prize for Literature.
His experience of the war in 1940s marks a departure from the sunny atmosphere of his early youth and poetry, colouring his long poem Heroic and Elegiac Song for the Lost Second Lieutenant of Albania (1943). The attempt of Elytis to identify himself with the nation and speak for himself and also for his country reaches its peak with Axion Esti (‘Worthy It Is,’ 1959), his central and most ambitious work for which he was awarded the 1979 Nobel Prize for Literature.

Centenary Celebrations
The Athens Concert Hall is paying tribute to Odysseus Elytis by holding a two-day (October 31 to November 1) international conference titled Odysseus Elytis: The 20th century in the poetry of Elytis. The poetry of Elytis in the 21st century, exploring new approaches in the interpretation of his work.
On November 2 and 3, there will be an event of original music by George Kouroupos under the title Odysseus Elytis’ This Small, this Great World!, with poetry and prose set to music, representing the main facets of the work of Odysseus Elytis: lyricism, a restless spirit of inquiry, courage, spirituality, sensation and true emotions.

World Poetry Day – 2011 Elytis Year

Odysseas Elytis and his work will be the focus of this year’s World Poetry Day, which is celebrated each year on March 21.
The National Book Centre of Greece (EKEBI) launches a poetry campaign including several events.
One of the day’s highlights is an event jointly organized by EKEBI and the Hellenic Authors’ Society which brings together well-known poets and writers such as Katerina Anghelaki-Rooke, Vassilis Vasilikos, Kiki Dimoula and Evgenia Fakinou to recite poems by Odysseas Elytis.
Athenians and citizens of Thessaloniki, Mytillini, Rhodes and Zakynthos will have the opportunity to come across illustrated verses by Elytis as public transport means will feature some of the Nobel laureate’s most beloved and renowned poems. Poetry reading nights, with young poets will also be held in Athens and Thessaloniki.
Moreover in Athens, poet Nanos Valaoritis will present a new theory regarding Homer’s Iliad and Odyssey at the Hellenic American Union, while at the Michael Cacoyannis Foundation, World Poetry Day will be celebrated through poetry, music and stand-up poetry.
The year 2011 has been designated as an Elytis Year by Culture and Tourism Ministry, in order to mark the 100th anniversary since the birth of the Nobel laureate poet.
Nobel Prize Organisation: Excerpt from Worthy It Is, Poetry International Web- Odysseas Elytis: I Lived the Beloved Name, Drinking the Sun of Corinth, Marina of the Rocks, The Wind That Loiters.
(GREEK NEWS AGENDA)

8ο Συνέδριο Ιταλικής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών (Παλέρμο, 24-26/11/2010)-Μεγάλοι ποιητές και νεοελληνιστές έδωσαν το “παρών”

Πραγματοποιήθηκε στο Παλέρμο της Σικελίας, από τις 24 ως τις 26 Νοεμβρίου, το 8ο Συνέδριο της Ένωσης Ιταλών Νεοελληνιστών. “Η Ελλάδα στον καθρέφτη, πολυπλοκότητα και επικαιρότητα του νεοελληνικού πολιτισμού”, το θέμα της συνάντησης.
Κατά την τριήμερη συνάντησή τους, στην πρωτεύουσα της Σικελίας, οι ερευνητές, μελετητές και πανεπιστημιακοί καθηγητές Νέων Ελληνικών, στην Ιταλία, είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν εμπειρίες, να προτείνουν νέα λογοτεχνικά ερεθίσματα προς εμβάθυνση και αξιοποίηση, αλλά και να εκφράσουν τις απόψεις τους για το μέλλον του επιστημονικού τους τομέα.
Στους συμμετέχοντες στο συνέδριο, ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, οι γνωστοί νεοελληνιστές Μάριο Βίττι και Βιντσέντσο Ρότολο, οι φιλόλογοι Παναγιώτης Μαστροδημήτρης και Ερατοσθένης Καψωμένος, η καθηγήτρια νέων ελληνικών του πανεπιστημίου του Παλέρμο, Ρενάτα Λαβανίνι και η Πάολα Μαρία Μινούτσι, του πανεπιστημίου Λα Σαπιέντσα της Ρώμης.
Ο Μάριο Βίττι, θέλησε να αναφερθεί στο “τι απομένει από τους Φράγκους και τους Ελληνες της Κωνσταντινούπολης”, με πτυχές καθαρά βιωματικές, από την στιγμή που και ο ίδιος κατάγεται από μεικτή οικογένεια της Πόλης. “Μετά την κατάργηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκία του Κεμάλ Ατατούρκ, έθεσε τόσα γραφειοκρατικά εμπόδια στους μη μουσουλμάνους πολίτες, που τελικά, κατάφερε να τους αποκλείσει, από πολλά σημαντικά επαγγέλματα”, τόνισε ο Βίττι.
Ο Τίτος Πατρίκιος, στην ανακοίνωσή του με τίτλο “Γράφοντας μετά το Άουσβιτς”, υπογράμμισε ότι “γράφει κανείς, κατά της εξουσίας που φτιάχνει τα στρατόπεδα αλλά που μπορεί και να τα προετοιμάζει. Γράφει κατά της εξουσίας, που, συχνά, προσπαθεί να επιβάλλει,στην τέχνη, ακόμη και τους χρόνους με τους οποίους πρέπει να εκφράζεται”.
Ο δε καθηγητής Βιντσέντσο Ρότολο, από τους σημαντικότερους διευθυντές του ιταλικού πολιτιστικού ινστιτούτου της Αθήνας και καθηγητής -στην συνέχεια- νέων ελληνικών στο Παλέρμο, αναφέρθηκε στην σημερινή πραγματικότητα των νεοελληνικών σπουδών: “Τα τελευταία χρόνια, στην Ιταλία, παρατηρείται μείωση των πανεπιστημιακών εδρών νέων ελληνικών. Είναι όμως βασικής σημασίας η οικονομική υποστήριξη από μέρους της Ελλάδος-η οποία συνεχίζεται-όπως και το ότι αποστέλλονται λέκτορες από το Υπουργείο παιδείας, για την βοήθεια στην διδασκαλία της γλώσσας”, παρατήρησε ο Ρότολο.
Η Κατερίνα Καρπινάτο, από το πανεπιστήμιο της Βενετίας, κατά την παρέμβασή της, τόνισε την ανάγκη συνεχούς ενημέρωσης και εμβάθυνσης των καθηγητών, με την πολύτιμη αρωγή και του διαδικτύου, το οποίο μπορεί να προσφέρει μια πρώτη, γενική εικόνα, διαθέσιμων βιβλιογραφιών και ιστορικών μαρτυριών”.
Ιδιαίτερη, εμβληματική η περίπτωση της ιταλίδας Γκάια Τζακάνι. Εμαθε νέα ελληνικά στην Ιταλία, δίδαξε στο πανεπιστήμιο της Ρώμης και στη συνέχεια “μετανάστευσε” στην Κύπρο, στο πανεπιστήμιο της Λευκωσίας. Ένα εύγλωττο παράδειγμα της ανοικτής και γόνιμης φύσης, της καλώς εννοούμενης “πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης”.
Το συνέδριο του Παλέρμο, φιλοξένησε, επίσης, δημοσιογράφους, ιστορικούς, μεταφραστές, που μορφώθηκαν και ανέπτυξαν την κριτική τους οξυδέρκεια, φοιτώντας στις έδρες νέων ελληνικών των ιταλικών πανεπιστημίων. Σε ότι αφορά, επίσης, τον κύριας σημασίας τομέα της πολιτιστικής διπλωματίας, η ακόλουθος τύπου Μαρία Μονδέλου, αναφέρθηκε λεπτομερώς στη χρήσιμη αξιοποίηση των γραφείων τύπου ως γέφυρες που να συνδέουν την Ελλάδα με τον υπόλοιπο κόσμο.
Η καθηγήτρια Πάολα Μαρία Μινούτσι, παρουσίασε το έργο του σκηνοθέτη καθηγητή και ποιητή, Μιχάλη Πιερή από την Κύπρο, το οποίο χάρη στις μεταφράσεις της διαδόθηκε και στο ιταλικό αναγνωστικό κοινό.
Οι εργασίες, συνέπεσαν, τις ημέρες αυτές, με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, στα ιταλικά πανεπιστήμια, με αίτημα να διατηρηθούν οι χρηματοδοτήσεις, για την δημόσια παιδεία της χώρας. Ένα θέμα που αφορά άμεσα και τις έδρες νέων ελληνικών, οι οποίες, αποδεικνύουν ότι το κριτήριο για την υποστήριξη και την προαγωγή της διδασκαλίας, δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά ποσοτικό, αλλά πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη και την ποιοτική παράμετρο, η οποία συμβάλλει στη μόρφωση και καλλιέργεια του κάθε σκεπτόμενου πολίτη.
(Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ)

Συνέντευξη του πολωνού ποιητή Άνταμ Ζαγκαγιέβσκι στην “Ελευθεροτυπία”

Ανταμ Ζαγκαγιέβσκι «Οι πολιτικοί ας αφήσουν την Ιστορία στους ποιητές»
Ο Ανταμ Ζαγκαγιέβσκι είναι ο κορυφαίος Πολωνός ποιητής των ημερών μας και ένας από τους -πολλούς και ενδιαφέροντες- προσκεκλημένους στο Πρώτο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου ( 29, 30 και 31 Ιουλίου ). Στη συνέντευξή του στην «Ε», ο Ανταμ Ζαγκαγιέβσκι μιλά για την ποίηση, τη μνήμη, την Ιστορία, την πολιτική και τη διαδικασία της σύνθεσης απόψεων που πάντοτε οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα από τον τυφλό φανατισμό.
Προ τριμήνου ένα μεγάλο μέρος της πολωνικής ηγεσίας χάθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα ενώ προ εικοσαημέρου εξελέγη νέος Πολωνός προέδρος, ο Κομορόφσκι. Πώς είναι τώρα τα πράγματα στην Πολωνία; Είχε προηγηθεί η διακυβέρνηση της χώρας από τους αδελφούς Κατζίνσκι, οι οποίοι ήταν φιλοαμερικανοί και εχθρικοί τόσο προς τη Ρωσία όσο και προς τη Γερμανία και την Ευρώπη.

2010 Έτος Νίκου Καββαδία-Ραδιοφωνικό αφιέρωμα

Έτος Νίκου Καββαδία
100 χρόνια από τη γέννησή του
Αφιέρωμα από το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 σε συνεργασία με το ΕΚΕΒΙ
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή και το 2010 έχει κηρυχθεί «Έτος Νίκου Καββαδία». Ο θαλασσινός ποιητής, ναυτικός, Νίκος Καββαδίας ή «Κόλλιας» γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 σε μια επαρχιακή πόλη του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλλονίτες. Το Νοέμβριο του 1928, έβγαλε το πρώτο του ναυτικό φυλλάδιο ως “ναυτόπαις” και μπαρκάρισε τον επόμενο χρόνο στο φορτηγό “Άγιος Νικόλαος”. Από το 1954 μέχρι και το 1974, ταξίδευε διαρκώς με πολύ μικρά διαλείμματα. Τα πιο σημαντικά του έργα: Μαραμπού (1933), Πούσι (1947), Τραβέρσο (1975),Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη: Αθησαύριστα πεζογραφήματα και ποιήματα, επιμέλεια Guy (Michel) Saunier, Βάρδια (1954), Λι (1987), Του πολέμου/Στ’ άλογό μου (1987), έμειναν χαραγμένα στη μνήμη και στην καρδιά των Ελλήνων και μεγαλώνουν γενιές σε σχολεία και πανεπιστήμια.
Το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου παρουσιάζει από τις 31 Μαΐου μέχρι τις 4 Ιουνίου ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο Έλληνα ποιητή. Κάθε ημέρα, από τις 7 το απόγευμα μέχρι τις 10 το βράδυ, το έργο του Νίκου Καββαδία μέσα από το μάτια των ανθρώπων που τον έζησαν, τον μελέτησαν, τον μελοποίησαν και τον τραγούδησαν.
Μιλούν (με αλφαβητική σειρά) Γιώργος Ζεβελάκης (Ερευνητής Λογοτεχνίας), Έλγκα Καββαδία (ανιψιά και κληρονόμος ποιητή), Δημήτρης Καλοκύρης (συγγραφέας-ποιητής), Γιάννης Κοντός (ποιητής), Μαριανίνα Κριεζή (στιχουργός), Μαίρη Μικέ (καθηγήτρια Φιλολογίας Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου), Θανάσης Νιάρχος (συγγραφέας), Σταύρος Πετσόπουλος (εκδότης), Γιώργος Τράπαλης (συγγραφέας-γλωσσολόγος), Διονύσης Τσακνής (τραγουδοποιός), Φίλιππος Φιλίππου (συγγραφέας), Αντώνης Φωστιέρης (ποιητής), Τηλέμαχος Χυτήρης (πολιτικός-ποιητής).
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά) Γιώργος Ανδρέου, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας, Μαρίζα Κωχ, Θάνος Μικρούτσικος, Ελένη Τσαλιγοπούλου, και μαθητές των Αρσάκειων Σχολείων.
Στο ακριβώς κάθε ώρας, ποιήματα του Ν. Καββαδία διαβάζει ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης.
Ένα αφιέρωμα που χρωστάμε στον σπουδαίο Έλληνα, στον μεγάλο ποιητή. Συντονιστείτε και συναντήστε τις θάλασσες, στις οποίες ταξίδεψε ο Νίκος Καββαδίας.
31 Μαΐου – 4 Ιουνίου, 19.00 – 22.00
στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7
(Πηγή: ΕΚΕΒΙ)

Michael Marmarinos`interview at the newspaper “To Vima”

Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός ετοιμάζει το νέο θεατρικό έργο του με τίτλο «Αkropolis», κινείται συνεχώς μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, πιστεύει ότι εθνικό είναι σήμερα το διεθνές και θεωρεί ότι αυτό που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας είναι η απουσία προοπτικής.
ΜΥΡΤΩ ΛΟΒΕΡΔΟΥ | Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
Τον συνάντησα ανάμεσα σε δύο ταξίδια του στην Πολωνία, όπου ετοιμάζει για το διεθνές φεστιβάλ της Βαρσοβίας μια παράσταση για την «Πλατεία των Παρελάσεων». Είχε προηγηθεί η εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση του «Πεθαίνω σαν χώρα», στο Παρίσι, τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Γεωργία αποτελεί τα τελευταία χρόνια σταθερό του προορισμό. Η Ρωσία προσφάτως ενέσκηψε στο πρόγραμμά του ενώ με τη Γερμανία τον συνδέουν συνεργασίες και σχέσεις χρόνων. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός είναι πλέον διεθνής. Ηθοποιός, σκηνοθέτης, ιδρυτής του θεάτρου Θησείον, πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, εμπνευστής του Συστήματος Αθήνα, καθηγητής υποκριτικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης- και ας σπούδασε βιολόγος… Στην Αθήνα ετοιμάζει την καινούργια του παραγωγή, με την οποία θα κάνει πρεμιέρα μετά το Πάσχα: είναι το έργο «Αkropolis», που ανήκει στον πολωνό συγγραφέα Στανισλάβ Βισπιάνσκι- και ανεβαίνει σε μετάφραση από τα πολωνικά του Δημήτρη Χουλιαράκη (…)
– Ποια είναι η σχέση σας με την Πολωνία; «Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ήταν στην Πολωνία.Ημουν ακόμη φοιτητής Βιολογίας αλλά είχα αρχίσει να στρέφομαι προς το θέατρο. Η σχέση μου όμως με την πολωνέζικη κουλτούρα βασίζεται κυρίως στον Γκροτόφσκι αλλά και στον Κάντορ. Και ομολογώ ότι για τον Βισπιάνσκι πάλι ο Γκροτόφσκι ευθύνεται. Στο Βρότσλαβ,έδρα του θεάτρου του, ανέβασε στις αρχές του ΄60 το “Αkropolis”- έκτοτε δεν ανέβηκε ποτέ ξανά ολόκληρο στην Πολωνία. Οταν λοιπόν έπεσα πάνω σε ένα πολωνέζικο έργο που λέγεται “Ακρόπολις”, ενθουσιάστηκα. Ενα από τα τέσσερα μέρη του,επιπλέον,έχει τον τίτλο “Τροία”».
– Τι είναι το «Αkropolis»; «“Το κοιμητήριο των λαών η δική μας Ακρόπολη” είχε πει ο Γκροτόφσκι. “Το νεκροταφείο των γενεών” έλεγε ο ίδιος ο συγγραφέας. Τ ο ερώτημα παραμένει: Ποια είναι η Ακρόπολη σήμερα; Ο Γκροτόφσκι εννοούσε το Αουσβιτς. Οσο για το ίδιο το έργο, έχει αφετηρία τον καθεδρικό ναό στην Κρακοβία που λέγεται Βαβέλ και αποτελεί ένα ακραία ιστορικό σημείο. Είχε προηγηθεί ένα φιλόδοξο σχέδιο αναμόρφωσης του ναού από τον Βισπιάνσκι και έναν φίλο του αρχιτέκτονα. Στόχος ήταν να καταστεί η Ακρόπολις του πολωνικού έθνους. Ο Στανισλάβ Βισπιάνσκι (1869-1907) διακρίθηκε ως ζωγράφος, εικαστικός, δραματουργός και ποιητής.
Επηρεασμένος από τους ρομαντικούς έγραψε το “Αkropolis”, το οποίο ολοκλήρωσε το 1904- ήξερε ήδη ότι θα πεθάνει από σύφιλη».
(http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=320028&dt=14/03/2010#ixzz0la049HnI)
«Αkropolis» του Στανισλάβ Βισπιάνσκι στο θέατρο Θησείον
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, τηλ.210 3255.444
Πρεμιέρα 7 Απριλίου

Διάλεξη για την βενετοκρατούμενη Σητεία στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας (23/2/2010)

Διάλεξη με θέμα «Η βενετοκρατούμενη Σητεία – Αρχειακή έρευνα για την ιστορία της πόλης» έδωσε η Γραμματέας Επικοινωνίας του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας Βαρσοβίας, Μαρία Μονδέλου, στις 23 Φεβρουαρίου στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Πρόκειται για την δεύτερη διάλεξη που πραγματοποιείται ύστερα από πρόσκληση του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Σπουδών (Institute of Interdisciplinary Studies) “Artes Liberales” του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, με πρωτοβουλία της καθηγήτριας Malgorzata Borowska, διευθύντριας του Τμήματος Νεοελληνικής Φιλολογίας.
Την διάλεξη παρακολούθησαν οι φοιτητές του Β΄ έτους της Νεοελληνικής Φιλολογίας, στο πλαίσιο του μαθήματος «Κρητικά αριστουργήματα της περιόδου της Αναγέννησης».
Παρουσιάστηκαν, αρχικά, τα κυριότερα χαρακτηριστικά της βενετικής κυριαρχίας στη Σητεία (πόλη και ύπαιθρος), κυρίως κατά την ύστερη περίοδο της Βενετοκρατίας (16^ος και 17^ος αι.), και αναλύθηκαν ορισμένοι από τους θεσμούς που εισήγαγε η Βενετία στην πόλη (διοικητική οργάνωση, εκκλησιαστικοί θεσμοί, δικαιοσύνη). Έγινε αναφορά, μεταξύ άλλων, στην κοινωνική διαστρωμάτωση της πόλης και της υπαίθρου, τις κοινωνικές σχέσεις, τα χαρακτηριστικά της οικονομίας, τη μορφή της πόλης και τον τρόπο ζωής των κατοίκων. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στον καταγόμενο από την Σητεία Βιτσέντζο Κορνάρο, ποιητή του Ερωτόκριτου, έργο το οποίο αποτελεί αντικείμενο σπουδών των φοιτητών του Β΄ έτους.
Οι φοιτητές ενημερώθηκαν για τον τρόπο αναζήτησης ανέκδοτου αρχειακού υλικού σε Αρχεία και Βιβλιοθήκες της Ιταλίας, όπως το Κρατικό Αρχείο της Βενετίας, το Αρχείο του Βατικανού και η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας. Επισημάνθηκαν τα κυριότερα χαρακτηριστικά των πηγών (επίσημες πηγές, συμβολαιογραφικό αρχείο), καθώς και μερικά συμπεράσματα από τη μελέτη του υλικού, τα οποία παρουσιάζονται στην υπό εκπόνηση διδακτορική διατριβή της ομιλήτριας.
Τέλος, παρουσιάστηκαν στους φοιτητές αντίγραφα ανέκδοτων χειρογράφων της εποχής, τα οποία αναγνώστηκαν, με παράλληλη εξήγηση βασικών κανόνων  παλαιογραφίας. 

Professor Borowska, Maria Mondelou and the students

Lecture “The Venetian Dominion in Sitia (Crete) – Research on the history of the town” (University of Warsaw, 23/2/2010) 

A lecture about “The Venetian  Dominion in Sitia (Crete) – Research on the history of the town” was hold by the Press Attachè of the Embassy of Greece in Warsaw, Maria Mondelou, on the 23rd February at the University of Warsaw.
It was the second lecture that took place, after the one on the 8^th of December 2009, following an invitation by the Institute of Interdisciplinary Studies “Artes Liberales” of the University of Warsaw and the director at the Department of Modern Greek Philology, Malgorzata Borowska.
The lecture was attended by the students of the 4^th semester in Modern Greek Philology, that includes lessons on the subject “Cretan masterpieces of the Renaissance”.
Main aspects of the Venetian dominion in the territory of Sitia (town and villages), particularly during the late period of the Venetian dominion (16^th and 17^th centuries), as well as some of the institutions that Venice introduced in Sitia (administration, ecclesiastical institutions, justice etc.) were analysed. The social stratification in the town and the villages, the social relations, the characteristics of the economy, the form of the town and the way of life of the inhabitants were, also, described. A partiticular mention was made for Vitsentzos Kornaros, born in Sitia, famous for his poem “Erotokritos”, which is included in the studies of the Polish students.
The students were informed about the research of unpublished sources of archives, that was effected by the lecturer in Archives and Libraries in Italy, such as the National Archive of Venice, the Vatican Archives and the “Marciana”  Library of Venice. Main characteristics of the sources (official documents and notarial archives) were highlighted, as well as some of the results of the study, which are presented in the PhD of the lecturer.
Finally, copies of unedited documents of the 16^th century were presented and read to the students.

Wykład na temat Sitii pod panowaniem weneckim, wygłoszony na Uniwersytecie Warszawskim (23/2/2010)

Wykład pod tytułem „Sitia, pod panowaniem weneckim – badanie archiwalne na temat historii miasta” został wygłoszony przez Marię Mondelou, Attaché Prasowego Ambasady Grecji w dniu 23 lutego na Uniwersytecie Warszawskim.
Był to już drugi wykład wygłoszony pod otrzymaniu zaproszenia przez Instytut Studiów Interdyscyplinarnych „Artes Liberales” z inicjatywy profesor dr hab. Małgorzaty Borowskiej, Kierownika Wydziału Filologii Nowogreckiej. 
Wykład został wysłuchany przez studentów II roku filologii nowogreckiej w ramach zajęć „Kreteńskie arcydzieła okresu Odroczenia”.

Ζακλίν ντε Ρομιγύ “Μαθήματα ελληνικών”

Χωρίς όραση, η 96χρονη γαλλίδα ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξακολουθεί να γράφει για την επικαιρότητα των αρχαίων ελληνικών, δίνοντάς μας σύντομα μαθήματα γλώσσας.
Σε μια εποχή έντονων ανακατατάξεων η 96χρονη Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξακολουθεί να είναι η πιο ζωηρή υπέρμαχος μιας υπόθεσης φαινομενικά χαμένης: της διατήρησης των ελληνικών γραμμάτων στα ευρωπαϊκά σχολεία. Η συγκυρία είναι δύσκολη. Πρώτον, τίθεται το ερώτημα πόσες πιθανότητες έχει η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας να επιζήσει στον καιρό της «ψηφιακής επανάστασης» και της διάδοσης του Διαδικτύου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εδώ και μισό αιώνα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες πλήττει τις κλασικές σπουδές μια ιδιαιτέρως σοβαρή και επικίνδυνη κρίση. Εκδηλώθηκε αντίδραση στην ιδέα ότι τα αρχαία έργα ήταν ανέκαθεν ανώτερα. Υποστηρίχτηκε η άποψη ότι έχουμε «κατακλυστεί από τα ελληνικά!». Δημιουργήθηκαν έριδες που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στον τίτλο «Διαμάχη ανάμεσα στους Αρχαίους και στους Σύγχρονους». Σε αυτόν τον αγώνα η μεγάλη κυρία των ελληνικών γραμμάτων προχωρεί για άλλη μία φορά ένα βήμα μπροστά από την εποχή της. Προβλέπει ότι η κρίση θα είναι σύντομη. Και προκειμένου να μην τρέφει κανείς καμία αμφιβολία ως προς αυτό, αφήνει μία ακόμη παρακαταθήκη στους επιγόνους της με το βιβλίοΜαθήματα ελληνικών(γαλλικός τίτλος:Ρetites lecons sur le grec ancien, δηλαδή Σύντομα μαθήματα αρχαίων ελληνικών ), το οποίο έγραψε το 2008 αμέσως μετά τοΡourquoi la Grece? (Γιατί η Ελλάδα;). Αυτή τη φορά απλώς χρειάστηκε τη συνεργασία της πρώην μαθήτριάς της, επίσης ελληνίστριας, Μονίκ Τρεντέ.
 Η συγγραφέας μάς θυμίζει ότι η εν λόγω διαμάχη δεν είχε τη δύναμη να ανακόψει τη διάδοση των ελληνικών, τα οποία συνέχισαν να διδάσκονται όλο και πιο έντονα όχι μόνο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στον Νέο Κόσμο, ενώ ακόμη πολλά έργα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας αντλούν την έμπνευσή τους από την Ελλάδα. Η Ελλάδα, ο μύθοι της, οι ήρωές της εξακολουθούν να είναι «στη μόδα»… Και αυτό δεν είναι διόλου παράξενο. Με βάση τη σύντομη ιστορική αναδρομή της ντε Ρομιγύ σε αυτό το βιβλίο, στο σημείο που μπορεί να νομίσει κανείς ότι όλα τελειώνουν για την ελληνική γλώσσα, εκεί ακριβώς όλα αρχίζουν. «Συνέβη αυτό όταν το Βυζάντιο, τη μόνη ελπίδα που είχε απομείνει για να διατηρηθεί ζωντανή η ελληνική γλώσσα, έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Αντί να πεθάνει η ελληνική γλώσσα μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, ήταν ακριβώς τότε που πολλοί Ελληνες της Κωνσταντινούπολης μετανάστευσαν στην Ευρώπη, εκδηλώθηκαν κάποιες προσπάθειες αναβίωσης των ελληνικών στη Φλωρεντία, άρχισε ο Ερασμος στο Ρότερνταμ να προτρέπει ολόκληρη την Ευρώπη να μάθει ελληνικά, ήρθε και η ανακάλυψη της τυπογραφίας το 1440 και συνέβαλε καθοριστικά όχι μόνο στη διάδοση των γραμμάτων και στην κυκλοφορία των γλωσσών, αλλά και στην εξάπλωση της διδασκαλίας των ελληνικών (…). Και αν νιώθουμε ότι μπαίνουμε σε έναν νέο Μεσαίωνα, αν οι μελετητές των αρχαίων γλωσσών, που αρχίζουν να σπανίζουν πλέον στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, θυμίζουν αναπόφευκτα τους αντιγραφείς του 13ου αιώνα που με τον ζήλο τους κρατούσαν άσβεστη τη φλόγα στα κελιά των μοναστηριών, μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε, καθώς όλα οδεύουν πιο γρήγορα σήμερα από ό,τι στο παρελθόν, ότι η κρίση θα είναι σύντομη και θα παρέλθει γρήγορα».
Η Ζακλίν ντε Ρομιγί μοιάζει να έχει υπόψη της την πολύ σύγχρονη φαινομενολογία των προβλέψεων όταν αποφαίνεται στα Μαθήματα ελληνικών: «Οπως και να ΄χει- και για να παραμείνουμε στην εκπληκτική ιστορία μιας εξελικτικής πορείας που μας οδηγεί από τον 15ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 21ο- το σίγουρο είναι πως σαστίζει κανείς μπροστά στη δύναμη με την οποία διαδόθηκε η ελληνική γλώσσα μέσα από τόσες κρίσεις και αναγεννήσεις». Υπάρχει μια σιωπηρή υπόσχεση σε μια διαδικασία φυσιολογικής ανάπτυξης, την οποία εγγυάται η φύση. Πώς εξηγείται όμως το συγκεκριμένο φαινόμενο; Ο πρώτος λόγος που συνέβαλε καταλυτικά στην εξάπλωση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ανά τους αιώνες ήταν η άρρηκτη σχέση η οποία συνέδεσε τη γλώσσα με τη θαυμαστή ακτινοβολία των έργων που γράφηκαν σε αυτήν. Πέρα από το ότι η Ελλάδα επινόησε διαδοχικά όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά είδη, σχεδόν όλους τους μύθους και μεγάλο αριθμό σπουδαίων φιλοσοφικών δογμάτων, η ελληνική γλώσσα δεν αποτελεί μόνο μέσο πρόσβασης στα ίδια τα κείμενα. Είναι εξίσου αλήθεια ότι το ποιόν της ελληνικής γλώσσας διαμόρφωσε το ποιόν των έργων. 
Οπως επιχειρεί να δείξει η συγγραφέας σε αυτό το ύστατο εγχειρίδιο ελληνικών με πλήθος παραδειγμάτων, τα λογοτεχνικά έργα επιβλήθηκαν μέσα στους αιώνες ακολουθώντας μια συνεχή ροή από επινοήσεις που επέτρεπαν στη γλώσσα να ανανεώνεται, προσδίδοντάς της μια αίσθηση γλωσσικής έκφρασης η οποία συνδυάζει ακρίβεια και ομορφιά. Εκπλήσσεται κανείς από την ικανότητα της γλώσσας αυτής να εκφράζει τόσες ποιητικές και φιλοσοφικές ανακαλύψεις, σημειώνει η Ρομιγύ. Το πυκνό αισχύλειο ύφος συνοδεύεται από υποβλητικές παρομοιώσεις και επινοήσεις λέξεων σπάνιας τόλμης: «αργυραμοιβός σωμάτων» ήταν ο θεός του πολέμου Αρης, σαν μικροτραπεζίτης που αντάλλασσε τους νεκρούς όπως ανταλλάσσουμε νομίσματα. Η ευρηματικότητα συνεχίζεται όταν αποκαλεί την ωραία Ελένη «πολυλάνωρ», δηλαδή γυναίκα με πολλούς άντρες, ενώ για το όνομά της σχολιάζει ότι Ελένη σημαίνει «ελένας» (από το ελείν και ναυς), «αυτή που ρημάζει τα καράβια» (Καραβοπνίχτρα). Μάλιστα, η ευφάνταστη υβριστική έκφραση του Αριστοφάνη «κρουνοχυτρολήραιον ει»- λέξη που κατασκεύασε ο ποιητής από τον κρουνό (πηγή), τον χύτρο (τσουκάλι) και το ληρέω (μωρολογώ), για να πει «είσαι ανόητος πολυλογάς»- έχει επιβιώσει, κάτι που πιθανότατα γνώριζε η Ρομιγύ αλλά όχι οι αναγνώστες της, παραλλαγμένη ως τις μέρες μας: «είσαι κρασοκανάτας». ΄
Τα πράγματα σοβαρεύουν όταν έχουμε τη δημιουργία λέξεων ή παραγώγων που επιτρέπουν ακριβέστερη νοηματοδότηση σε ιδέες και νοήματα. «Σήμερα είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε το μέγεθος της αθηναϊκής ευρηματικότητας η οποία, ακριβώς στο κατώφλι του 5ου αιώνα π.Χ., δημιούργησε εντελώς συνειδητά τη λέξη «δημοκρατία». Ο όρος επινοήθηκε ταυτόχρονα με το πολιτικό σύστημα που περιέγραφε και που ίδρυσαν τότε οι Αθηναίοι» γράφει η Ρομιγύ. Την ίδια εποχή γίνεται η διάκριση μεταξύ «ηγεμονίας» και «αυτοκρατορίας», δημοκρατίας και δημαγωγίας, ταξινομούνται οι διάφορες μορφές συγκρότησης μιας πολιτείας. «Ολα αυτά εγγράφονται στον 5ο αιώνα, στον αιώνα της αθηναϊκής ακτινοβολίας, αλλά εγγράφονται πλέον και στις οριστικές κατακτήσεις του πνεύματος και της γλώσσας». Η επινόηση λέξεων και ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου πήγαιναν μαζί με την εκλέπτυνση της πολιτικής ανάλυσης. Και παρ΄ όλο που η ελληνική θεωρείται σήμερα νεκρή γλώσσα, μια πλειάδα λέξεων που κατασκευάζονται στη Δύση για να προσδιορίσουν νέες πραγματικότητες είναι ελληνικές- το τηλέφωνο, ο φιλοτελισμός, η ψυχανάλυση. Ακόμη και το όνομα Ευρώπη είναι ελληνικό. Ανήκει στην πριγκίπισσα που ερωτεύεται ο Δίας όταν τη βλέπει να παίζει με τις φίλες της στην παραλία της Σιδώνας. «Είτε μιλάμε για γλώσσα είτε για λογοτεχνία ή για τέχνη, η ελληνική κληρονομιά δεν είναι απλώς μια κληρονομιά κοινή σε όλους τους λαούς της Ευρώπης» καταλήγει η Ρομιγύ. «Είναι ο αρχικός πυρήνας, η “μαγιά” θα λέγαμε της Ευρώπης». Και ακόμη παραπέρα: με τρόπο σταθερό και επίμονο, μέσα από την αρχαία τραγωδία ή την πολιτική επιστήμη, τη μυθολογία ή την ιστορία, το ελληνικό πνεύμα επικεντρώθηκε στην «ανθρώπινη κατάσταση» και όχι στις ιδιαιτερότητες του «ιδιωτεύοντος» ανθρώπου.
«Είναι σίγουρο ότι οι Ελληνες και βίαιοι ήταν, και πολέμους, ακόμα και εμφύλιους, έκαναν. Αυτά είναι τα γεγονότα. Αλλά, όμως, υπάρχουν και τα κείμενα. Κι αυτά εκφράζουν ομόθυμα την άποψη ότι είναι φοβερό να ζει κανείς μέσα στη βία, ότι πρέπει να την ελαττώσουν και να τη σταματήσουν. Ολα τα αρχαία ελληνικά κείμενα που μας έχουν παραδοθεί καταδικάζουν τον πόλεμο με τέτοια δύναμη που παραμένουν μέχρι σήμερα πρότυπα» είπε η αδιαφιλονίκητη μεγάλη κυρία των ελληνικών σπουδών σε παλαιότερη συνέντευξή της στο περιοδικό «Le Ρoint». Για αυτόν τον λόγο έμαθε ελληνικά ο Λουκιανός από τα Σαμόσατα της Συρίας τον 2ο αιώνα μ.Χ., και έγινε τόσο διάσημος συγγραφέας που ενέπνευσε τον Ερασμο στο Ρότερνταμ, τον 15ο αιώνα, ο οποίος βοηθάει τώρα με τη σειρά του τους νεαρούς απογόνους των Γαλατών χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα του να ανακαλύψουν την ελληνική γλώσσα. Κατά τη Ζακλίν ντε Ρομιγύ, η κρίση της εποχής μας αφορά ουσιαστικά στην πραγματικότητα την οργάνωση της εκπαίδευσης διότι, κατά γενική ομολογία, τα ελληνικά απολαμβάνουν την εύνοια των περισσοτέρων μας.
Εκδόσεις Ωκεανίδα
(Πηγή: Το Βήμα)

Grecja:Wiersze w Metrze w Warszawie / Ελλάδα: Ποίηση στο Μετρό στη Βαρσοβία

Ambasada Grecji w Warszawie – przy wsparciu Greckiego Centrum Książki  (EKEBI) – zaprasza w sobotę 10 października 2009 r. o godz. 20.00 na V Festiwal Spoke’n’Word/Slam Poetry (Klub Powiększenie – Nowy Świat 27), w którym udział weźmie Grecki poeta Vassilis Rouvalis. Festiwal organizowany jest przez sieć EUNIC w Warszawie (europejską sieć narodowych instytucji kultury, składajacą się z dziewięciu instytutów kultury oraz sześciu Ambasad) i stanowi część projektu
Wiersze w Metrze.
Vassilis Rouvalis wyrecytuje swoją poezję, interpretując ją dowolnie wybranymi środkami wyrazu przy równoległej emisji filmu video. Równolegle – oprócz greckiego uczestnictwa – w tym samym dniu swoje wiersze zinterpretują twórcy z Portugalii, Rosji, Danii, Wielkiej Brtyanii oraz Niemiec.
Dodatkowe informacje na temat Festiwalu dostępne są na stronie internetowej Biura Prasowego i Komunikacji Ambasady Grecji w Warszawie: https://greeceinfo.wordpress.com/2008/05/19/warszawa-wierszy-w-metrze/

* * * * *
Η Ελληνική Πρεσβεία στη Βαρσοβία – με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου στην Ελλάδα (ΕΚΕΒΙ)– σας προσκαλεί το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009 (ώρα 20.00) στο V Φεστιβάλ Spoke’n’Word/Slam Poetry (Klub Powiększenie – Nowy Świat 27, Βαρσοβία, – εσωτερική αυλή), στο οποίο και θα συμμετάσχει ο Έλληνας ποιητής Βασίλης Ρούβαλης. To Φεστιβάλ οργανώνεται από το δίκτυο του EUNIC Βαρσοβίας (Ένωση Ευρωπαϊκών Πολιτιστικών Ιδρυμάτων) και εντάσσεται στην σειρά εκδηλώσεων Wiersze w Metre (Ποίηση στο Μετρό)
Ο Βασίλης Ρούβαλης θα απαγγείλει ποίησή του, ερμηνεύοντας την με ελεύθερης επιλογής εκφραστικά μέσα και την παράλληλη προβολή video.
Παράλληλα με την ελληνική συμμετοχή, την ίδια ημέρα θα ερμηνεύσουν ποιήματά τους δημιουργοί από την Πορτογαλία, την Ρωσία, τη Δανία, την Μεγάλη Βρετανία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία.
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Φεστιβάλ,  μπορεί κανείς να αναζητήσει στην ιστοσελίδα του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας της Ελληνικής Πρεσβείας στη Βαρσοβία:
https://greeceinfo.wordpress.com/2008/05/19/warszawa-wierszy-w-metrze/